Isabel van der Made schreef op woensdag, 15 september 2004, 17:39:


Teveel van alles is dodelijk, zelfs water :)


Euh, werd er niet net nog verteld dat mais (en alle granen) niet zo geschikt zijn voor paarden en dat alleen een kleine hoeveelheid mais meel samen met olie het paard goed zou kunnen doen.
Hoe gepofte mais (ook wel bekend als popcorn) in lucerne terrecht komt is me een raadsel maar gepofte mais is inderdaad anders dan gewone mais (juist door die verandering in eiwitstructuren "poft" de mais), maar wat doet dat ertoe?



Euh brok? Was dat niet ook al vastgesteld als; niet doen is slecht voor je paard?


Ja daar ben ik ook wel benieuwd naar vooral gezien het nogal tegenstrijdig is met wat er hier op de site over voeding staat....

Jolijn

Petra Butter schreef op donderdag, 16 september 2004, 10:55:


Hoi, dat las ik toevallig ook vorige week, maar uit zijn redenering volgt volgens mij dat een ruiter van 1.90 past bij een paard van 1.55 tot 1.65.
Hempfling vind ook dat een ruiter net zo gezond moet zijn als een paard, in dezelfde goede conditie en net zo flexibel, bij mensen met overgewicht is dat niet het geval, en zij zouden dus in zijn ogen niet in staat zijn goed te rijden. Omdat lengte en gezond gewicht gerelateerd zijn geeft hij alleen de lengte omdat die ook invloed heeft op het geven van hulpen. (althans zo heb ik het opgevat)

Natuurlijk is ook het ras (en zoals Hempfling zou zeggen ook het karakter type zie zijn boek paarden karakters) van belang, maar vooral de bouw, zelfs een ijslander met een lange rug zal moeite hebben met een volwassene, maar een arabier met een erg goede rug zou ook een zwaardere ruiter kunnen dragen, mits die goed in evenwicht rijd.

Wat vind je verder van het boek?

Groetjes Jolijn

Petra Butter schreef op donderdag, 16 september 2004, 13:29:


Ik heb dezelfde ervaring, ik heb alleen eerst zijn boek over paarden karakters gelezen, dat was veeeeel zweveriger.
Ik vind het soms vervelend dat hij uitspraken doet die hij niet beargumenteerd, dat vind ik weinig overtuigend, soms roept hij ook bewust vragen op waar hij geen antwoord op geeft, dat vind ik vervelend, ik leest dit boek om zijn visie te begrijpen, daarna creeer ik wel mijn eigen ideeen.
Maar de practische dingen die hij beschrijft klinken goed, helaas heb ik geen paard om ze op uit te proberen, maar daar werk ik aan!
Ook ik heb het nog niet uit, maar ik denk dat het overall wel een prima boek is, over de waarde van dat andere boek (karakters) ben ik nog niet helemaal zeker, ik vind hem daarin nogal arrogant, en nmm is dat onterrecht, vooral zijn vooringenomenheid ten opzichte van sommige rassen stoort me.
Prima dat hij een voorkeur heeft voor spaans gefokte paarden maar om daar nou ijslanders voor omlaag te halen...
Maar dat is mijn interpretatie van het boek misschien, ik heb zelf ook een beetje een voorliefde voor ijslanders...
En in natuurlijk paardrijden ben ik dit tot nog toe niet tegen gekomen.

Ben je van plan paarden karakters ook te gaan lezen? Ben wel benieuwd wat je daarvan vind.

Groetjes Jolijn

Gek he hoe blind mensen kunnen zijn?
Waarschijnlijk zeggen ze hetzelfde over jou paard, dat arme dier zo zonder deken, wat moet die het wel niet koud hebben!

Vreemd eigenlijk dat mensen die zo graag met paarden omgaan en daarvoor de hele tijd "de baas moeten spelen" zodat het paard doet wat ze zeggen, zo slecht in staat zijn om in andere dingen de baas te spelen. Maar daarin gewoon allemaal als makke paardjes achter elkaar aan hobbelen, sterker nog je moet het niet wagen om in je eentje een andere kant op te gaan, dat vinden ze dieren mishandeling, arme paarden zonder ijzers en dekentjes....

Groetjes Jolijn

Arabesk schreef op donderdag, 16 september 2004, 10:39:


Lees eens iets over Hempfling, hij heeft wel wat methoden om je paard aan te leren zijn achterbenen goed onder te brengen (verzameling) en zijn hals te sterken, wanneer je paard goed verzameld loopt en een sterke hals heeft zal hij daarbij automatisch zijn hals buigen.
Het "aan de teugel" is nl (zoals je waarschijnlijk weet) alleen maar een bijeffect van verzameld lopen, en dus geen doel opzich (maar dat vergeten helaas veel mensen)

Succes ermee
Groetjes Jolijn

josien schreef op donderdag, 16 september 2004, 22:29:


Hoi
mijn verzorgpaard van vroeger had precies hetzelfde, hij weefde heel erg en stond daarom in een stand, dus bleef hij weven. Als hij alleen in de wei stond deed hij precies als je beschrijft, hij werd echt dol, tenzij ik bij hem bleef staan. De oplossing voor hem was om hem tegelijkertijd met andere paarden in de wei te zetten, ze komen dan allemaal van stal en zijn blij in de wei te komen, en begroeten elkaar, ook jou paard die er nieuw bijkomt, dan kan hij een plekje in de groep vinden.
Ik denk dat hij er de eerste keer gewoon te plompverloren bijkwam.
En inderdaad weven is een verslaving, het paard maakt hormonen aan wanneer hij het doet waardoor hij zich goed gaat voelen, dat gevoel blijft hij zoeken, afkicken is erg moeilijk, ik zou zeggen, nooit meer op stal, maar in de wei moet hij wel een maatje hebben.
Misschien kun je ook oefeningen met hem doen in de wei, lekker loswerken en grondwerk enzo, dan word de wei ook een ander soort plaats voor hem, misschien kan je er zelfs rijden?
Mijn verzorgpaard weefde nl nooit als hij alleen los in de rijbaan stond, dan werd hij ook niet dol, maar vermaakte hij zich gewoon, lekker rollen, spelletjes doen met mij en daarna les.
Maar de wei is nmm echt de oplossing, hij moet afkicken! Met wat hulp zal hij vanzelf plezier gaan krijgen in de vrijheid die hij heeft in de wei, en die hulp kan je hem geven.

Heel veel succes,
Groetjes Jolijn

Arabesk schreef op vrijdag, 17 september 2004, 1:36:


Hoi,
Wanneer je kunt gaan beginnen met een paard hangt ook erg af van je paard zelf, sommige zijn gewoon enorm leergierig, maar zijn lichaam is nog belangrijker, je kunt een hoop verpesten als er te vroeg opkruipt, maar voor sommige paarden is rijden op hun 3e weer geen probleem.
Natuurlijk moet een paard lichamelijk klaar zijn voor het dragen van een ruiter hij moet goed volgroeid zijn, asl hij zichzelf niet in evenwicht kan voortbewegen kan dat natuurlijk al helemaal niet met een ruiter erbij.
Longeren als spiermaker is inderdaad niet altijd geschikt, loswerken enzo en heel veel grondwerken is minders schadelijk, en als handpaard gebruiken is ook goed.
In dat boek oven karaktertypen (het heet paarden persoonlijkheden) van Hempfling beschrijft hij hoe en wanneer je met ieder type paard aan de slag kunt, er staat heel veel gezemel in maar toch ook best goede tips denk ik, misschien heb je daar iets aan...

Succes ermee,
Groetjes Jolijn

Spirithorses schreef op woensdag, 8 september 2004, 10:13:


Nog even een vraagje hierover,
Je lijkt er nu heel koel onder te zijn gebleven...was dat ook zo en zoja hoe doe je dat?
Ik ben zelf nl net een paard, als ik in paniek raak stop ik met alles, en das best lastig als je op een paard zit dat er vandoor gaat, of op een fiets met slechte remmen van een berg af....
Is het gewoon een kwestie van ervaring opdoen, en hoe overleef ik die ervaring?

Jolijn

ebby schreef op vrijdag, 17 september 2004, 21:36:


Bedankt voor de reacties,
Ik denk dat wanneer me zoiets zou gebeuren in een bos, of ergens anders ver van alles vandaan dat het me ook wel zou lukken om kalm te blijven, of beter gezegt, ik zou niet in paniek raken.
Maar ik weet uit ervaring dat wanneer ik zelf in een situatie kom dat het echt mis kan gaan dat er gewoon een soort van tunnel visie optreed, het enige wat ik dan nog doe is, afwachten wat er verder gebeurt en hopen dat het goedgaat (wat dat betreft ben ik een geluksvogel).
Pien zei geloof ik nog iets over je eraf laten vallen....misschien zou dat wel een handige training voor me zijn, leren vallen als ik zeker zou weten dat erafvallen niet in platgewalst zou eindigen lijkt me best geruststellend.
Iemand ervaring mee? of val je gewoon echt niet van een paard af als je goed zit?

Groetjes Jolijn

LeSz schreef op vrijdag, 17 september 2004, 21:17:


Hoi
Snert PC, stort ik mijn hele hart uit over iets soort gelijks wat me is overkomen, crasht ie op het moment dat ik "groetjes" wil schrijven.....
Bah, nou ja het komt erop neer dat ik snap dat je hiervan erg baalt en weet hoe erg het voelt.
Ik hoop dat je het kunt oplossen met dat meisje.
Heel veel succes met je paardjes verder, ik wou dat ik ergens zulke leuke verzorg paard eigenarn kon vinden....maar ja in de randstaf wemelt het nou eenmaal niet van de paarden en al helemaal niet van de NH'ers.

Succes, en veel plezier,
Groetjes Jolijn

Arabesk schreef op zaterdag, 18 september 2004, 0:21:


Hoi kan ik me voorstellen, dat je je daar niet meer thuisvoelt. Ik ga naar die NH dag in Arnhem (ook al moeten we er om 7.45 voor in de trein zitten) en ben heel erg benieuwd om die proefjes daar te zien. Ik vond nl zelf proefjes rijden erg leuk maar natuurlijk niet als het niet goed kan, dus ik hoop dat deze manier van "wedstrijdrijden" me aanspreekt.

Groetjes Jolijn

Spirithorses schreef op vrijdag, 17 september 2004, 23:45:


Geruststellend dat ik niet de enige ben die bang is om eraf te kukelen.
Het is bij mij eenkeer goed mis gegaan en sindsdien blijf ik nerveus als ik niet meteen het gevoel heb dat een paard gaat doen wat ik wil.
Op een gegeven moment dacht ik dat ik van die angst af was en toen ging er weer iets mis, hoewel dat goed afliep kreeg ik toch weer de zenuwen. De eerste keer daarna dat ik op een paard zat ging het echt ontzettend slecht, alleen het kleine stukje dat we door een bosje reden kon ik me ontspannen, inmiddels gaat het wel weer beter maar ik krijg nog steeds de kriebels als ik langs of over verharde paden moet rijden.

Dusseh, als iemand iets weet over een valcursus , ik houd me aanbevolen!

Groetjes Jolijn

Fitna schreef op zaterdag, 18 september 2004, 17:39:


Het probleem dat denk ik (en ikzelf ook) de meeste NH'ers met engels rijden hebben is het bitgebruik. Natuurlijk zijn er veel paarden die vriendelijk worden ingereden en zacht aan de teugel te rijden zijn, maar "aan de teugel rijden" is compleet onbelangrijk, het is een bijeffect van verzameling wanneer een paard goed gereden word.
Je kunt een paard met een bit in echter ook zijn hals laten buigen, soms gaat dat erg makkelijk, maar dat heeft niets met verzameling te maken en hindert het paard alleen maar.
Er zijn niet erg veel mensen die met bit rijden dat de hele tijd op spannign hebben en toch met hun zit een paard verzamelen zoals het hoort, want waarom zouden ze dan dat bit de heletijd op spanning hebben? Het bit is onnodig (tenzij je aan wedstrijden mee wilt doen, want dan is het, heb ik begrepen, verplicht).

Groetjes Jolijn

Maaike schreef op zondag, 19 september 2004, 0:25:


Hoi,
Wat leuk om van iemand te horen die mee doet, wat voor proef ga je rijden? Western of dressuur, en welk niveau?
Ik ga aan twee workshops mee doen (heb amper NH ervaring in de praktijk) en sleep mijn schoonfamilie mee (vader moeder en natuurlijk mijn vriendje) met z'n allen doen we Centered riding (ook al hebben mijn schoonouders geen rijervaring, Paula lijkt het wel leuk om ooit te leren rijden) en mijn vriend en ik doen ook nog kinesiologie met een manege paard.
Omdat we in Haarlem wonen kunnen we er pas om een uur of 11 zijn helaas, maar ik hoop ook nog een hoop van de demo's mee te pikken.
Laat even weten als je weet wanneer je rijd, ik vind het sowieso leuk om naar de proefjes te gaan kijken maar als je iemand een beetje kent is kijken toch nog net iets leuker :)
Alvast veel succes met de voorberijding enzo, ik heb erg veel zin in zondag!

Groetjes Jolijn

Piet schreef op zondag, 19 september 2004, 11:28:


Nee volgens mij heb je hem nu precies, dominantie betekend niet je paard constant "domineren". Het betekend dat als het eropaan komt jij een veto hebt. Dat zelfde zie je ook in een kudde terug, sommige leiders zijn constand hun positie aan het bevechten, de hele kudde is dan onrustig (en nmm ongelukkig) terwijl een andere leider zonder problemen de baas is terwijl hij zich regelmatig door anderen laat passeren. Zo'n paard is leider op basis van zijn intelligentie en zijn natuurlijke dominantie en kan dus ook heel veel van anderen hebben en hun ook inbreng laten hebben in beslissingen, zonder dat dat zijn dominantie ondergraaft. Je kunt het vergelijken met mensen en hun bazen op het werk, sommige bazen zijn eikels die maar blijven vechten, en sommige zijn heel gezellig maar stralen ook autoriteit uit.
Dat is het soort baas dat wij willen zijn voor onze paarden, toch?

Groetjes jolijn