Sieta schreef op zondag 24 februari 2008, 13:21:
>
> Omdat je aangeeft dat hij de energie in principe wél heeft,
> vraag ik me alleen af of het nodig is om hem bij te voeren.
> gedacht hebt, gezien het clickeren,
parelli en subtiel trainen
>
>
> groetjes!
Wat wij zoal in de week met Apache doen:
- 5 keer een "snellere" rit in draf heen en in galop terug (mét graasmoment)
- 2 keer een langere "groepsrit" (mét graasmoment)
- af en toe een graasuitstapje aan de hand
- hijzelf mee als handpaard naast Indy (van en naar de wei) - dit vindt hij helemaal geweldig (het heeft natuurlijk weer met gras te maken)
- Sela als handpaard met hem mee (daar is hij een kanjer in, laat zich door niets verstoren)
- een paar keer loslopen in de paddock, eventueel wat cavaletti of een héél klein sprongetje.
Dit vindt hij oerstom en dan loopt hij met zijn ogen halfdicht een sukkeldrafje alsof hij elk moment gaat neerstorten...
- een héél klein beetje clickeren: dat is duidelijk zijn lievelingssport
Binnenkort mag hij de wei slepen. Dat zal hij ook heel tof vinden! Misschien moeten we dan een wortel aan een stokje voor zijn neus hangen
We zullen hem maar pakken zoals hij is zeker...
Hij is voor de rest zo'n doodbraaf paard, zet geen voet verkeerd, altijd voorzichtig met mensen. Eigenlijk zou hij ideaal zijn om te werken met gehandicapten. Ik lach daar nu niet mee, ik meen dat écht. Je kunt met twee op zijn rug gaan zitten, achterstevoren zitten, rechtop gaan staan, hem gebruiken als schuifaf. Als er een beginner opzit die scheef begint te zakken dan stopt hij gewoon tot alles weer in orde is.
Maar als ik ermee ga rijden word ik er helemaal tureluut van.
Misschien moeten we hem voor een koets zetten, hij is tenslotte en trekpaard. Maar ik krijg dan van die visioenen dat ik dan én Apache én de koets zelf zal moeten vooruitduwen
Marianne
Warboel
