We zijn we eindelijk op de goede weg. De eerste stappen in draf zijn eindelijk niet meer aarzelend of verkort. Ze gaat gelijk goed in draf. Er zit nog wel een lichte onregelmatigheid in, maar daar kan ik op dit moment goed mee leven, wat een verbetering! Afgelopen zaterdag heb ik voor het eerst weer met haar gedraafd in de bak - en het ging goed! De lichte onregelmatigheid was er natuurlijk nog, maar wat wil je, na twee behandelingen. Het zadel zakt ook niet meer naar links, Indy voelt veel losser aan.
Indy aarzelde wel even toen ik haar vroeg te draven, ze verwachtte misschien ongemak/pijn, maar draafde toen wel aan. Ze liet zich als vanouds door de bak sturen, ze hield een rustig tempo aan, versnelde en werd langzamer op verzoek - als de dag van gisteren. Het zijn maar hele korte stukjes die we rijden, maar ik ben ontzettend blij dat we weer een stapje verder gekomen zijn!
Ik ben ook erg benieuwd hoe Indy beweegt na de derde en voorlopig laatste behandeling. Als ze dan goed beweegt kunnen we definitief een afspraak maken om samen les nemen en uitvogelen hoe zij het beste te rijden is met haar schouderblessure. Het advies van mijn therapeut haar gewoon te laten lopen (zij zou wel de houding opzoeken die het meest optimaal zou zijn) was goed bedoeld voor haar schouder, maar voor de rest van haar lichaam funest. Neemt niet weg dat hij ontzettend goed werk verricht en Indy uit een diep dal gehaald heeft, maar bepaalde uitspraken zijn bij nader inzien niet zo slim geweest. Ook het hele gedoe met haar pijnlijke hoeven, peesproblemen en hoefzweren lieten haar verkrampt lopen en deden ook geen goed. Maar goed, dat is verleden tijd, we moeten er nu het beste van maken en hopen dat de spieren zich kunnen herstellen.
Kort samengevat heeft Indy zich gewoon vast gelopen. Indy heeft knobbels en verklevingen in haar spieren, die haar bewegingen blokkeren en veel pijn geven. Die verklevingen moeten eerst losgemaakt en opgelost worden voordat we serieus kunnen beginnen met rijden. Tot die tijd kan ik rustig wat kleine stukjes met haar wat rondhobbelen, moet ik zelfs, zonder haar te verzamelen, zaak is nu dat ze zich ontspant en daar zijn we druk mee bezig. Ik sta er nog steeds versteld van hoe Indy loopt na twee Jack Meagher behandelingen. Shiatsu heeft haar ook goed geholpen, maar drong helaas toch niet ver genoeg door tot het eigenlijke probleem. Ik denk dat het daarvoor al te erg was, te ver gevorderd.
De laatste tijd speel ik vaak met haar in de bak. Dan rennen we samen door de bak, achter elkaar aan. Als ik gek doe, doet zij me na en omgekeerd. De buren stonden met verbazing te kijken en verklaren mij voor gek. Ze griste zelfs in het voorbij gaan het petje van mijn hoofd - brutaliteit. :) Door al die gekke bewegingen wordt Indy ook steeds wat losser. En mijn conditie wordt ook steeds beter....
Pffffff.... ik hoop dat de zoektocht eindelijk over mag zijn.
Monique
Warboel
