Piet schreef op zaterdag 9 februari 2008, 23:35:


Wat een dilemmaas zijn het, ik bedacht me in de kliniek stel dat het een Shetlander was geweest van 200 euro, dan had ik het ook gedaan als er een kans was. In een paar minuten gaat er veel door je heen.
Toen Brella werd geboren dacht ik dat het een ezel was, ze kwam gewoon meegelift met haar moeder, niemand wist dat Falka drachtig was. Van het stamboek een dikke boete het was een ongeoorloofde dekking. Via DNA bepaling is ze 'witgewassen" er waren twee kandidaten en geen een ezel.
Na een paar dagen is ze geopereerd aan haar oog, anders had ze haar oog gemist. Toen ze een half jaar oud was heeft Björk haar stukgemaakt omdat Bjork niet begreep hoe de regels zijn. Bret is toen ook weer heel gemaakt, maar iedere keer had ze een kans van 99%. Nu voel ik ijskoud en ik hoop op dat halfvolle glas. Ze is sterk, ze is flexibel, maar mijn grootste angst is dat de stress om uit de groep te zijn haar nekt

Spirithorses schreef op zondag 10 februari 2008, 0:28:


Haha ik heb er zelfs rijden met een bit voor over! Maar even zonder dollen Bret is stoicijns, die gaat eerst een paar rondjes rennen als de rest weg is, ze roept dan wat en gaat grazen. Natuurlijk is het waar dat ze niet alleen staat op de kliniek, er zijn meer paarden. Toen Björk ergens anders was waar ook veel meer paarden waren kon je niet haar buurmanIJslander weghalen, dan was het paniek. Zij is door het voerluik gegaan en blijven hangen met haar dikke reet. De hele stal stond nog vol met paarden. Ik hoop dat je gelijk hebt Pien en Bret heeft een heel ander karakter als Björk maar het is wel een paard die iets voor je doet of niet doet. Ze is geen paniekerd die gaat roepen, het is wel een paard die zegt ik wil nu naar huis.
IJslanders zijn echt anders hoor. Toen Ör niet meer bij haar veuls stond stopte ze met leven en eten.

Esther schreef op zondag 10 februari 2008, 0:54:


Ik heb vanmorgen wat foto's gemaakt van Bret http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?parent_id=508
Ze doet het goed. Ze is zelfs boos dat ze een korf om haar kop heeft omdat ze niet mag eten, ze probeert het er af te krijgen. Ze is heel monter en ze ziet er weer uit als zichzelf. We mogen nog niet juichen er kan nog van alles mis gaan maar ik was aangenaam verrast dat ik zag dat ze haar strijdlust weer heeft. Ze heeft wel koorts en ze stinkt enorm van het infuus.
Er is wel oedeem dat kan de eerste dagen nog veel erger worden. Haar bloedneus is over. Het is echt geluk geweest dat we op tijd waren zodat haar conditie nog goed was. Iedereen is echt verbaasd over haar vechtlust.
Ze staat in de intensive care en waar iedereen ook is, ze zien haar altijd. De dierenarts die ons heeft geholpen vind het echt zijn paardje en hij is vannacht zelfs nog naar haar gaan kijken terwijl er de hele nacht mensen zijn. Ik vind dat echt super dat ie dat heeft gedaan. Ook was ie er vanmorgen voor ons terwijl hij vrij is. De operatie was niet makkelijk ze hadden op een gegeven moment echt "jeetje wat nu" omdat ze het er niet uit kregen toch maar blijven proberen en bijna dus moesten ze een stuk darm weghalen. Ze heeft al haar darmen nog!! Wel zijn ze bang dat als ze weer mag eten ze weer reflux krijgt Reflux is dat het eten weer terugstroomt in de maag. Het is nog steeds kritiek, maar hoe ze er bij stond gaf me toch wel hoop ook al mag dat eigenlijk niet, we moeten rekening houden met de 50/50. Maar Bret knokt!!

Jolanda Linders schreef op zondag 10 februari 2008, 13:17:


Ik vind het fijn dat er zoveel mensen meeleven, en een vinnig bekkie heeft ze zeker!! Ze doet ook alle moeite om die korf af te krijgen. De wond is trouwens enorm, ik denk echt een halve meter lang. Ze is nu ook hardstkke pseudo want haar hele buik is kaal. Ik weet dat ik nog niet mag juichen, maar ik ben er vanmorgen wel met een positief gevoel vertrokken. Ze lijkt zich gelukkig helemaal niet zo druk te maken dat ze op stal staat, daar was ik echt bang voor, ze zit natuurlijk onder de medicijnen, maar dat knokken en dat vinnige heeft ze gelukkig weer. Dat is een enorm verschil met gisteren. Ik hoop dat het zo blijft en ze geen buikvliesontsteking krijgt maar er wordt alles aan gedaan wat mogelijk is om dat te voorkomen. Ze krijgt natuurlijk nu loeiveel antibiotica. De paarden thuis zijn wel nog steeds aan het roepen, die missen haar echt.

Jacqueline v d Berg schreef op zondag 10 februari 2008, 20:21:


Er zijn er meer hoor die er zo over denken, ik zie het ook aan mijn paarden als ze in het natuurgebied grazen, ze pakken van alles wat en sommige planten raken ze niet aan. Björk vreet zelfs bramenstruiken met stekels en al. Distels daar gaan ze eerst op staan en eten als ze een tijdje gelegen hebben. Volgens mij moeten ze dan nog steeds flink prikken

Nick Altena schreef op zondag 10 februari 2008, 20:40:


Ja klopt, hier in de winterwei staat ook gestreepte witbol ( dat is een gras) ze eten dat gras niet. Pitrus eten ze weer wel, de buurpaarden raken dat Pitrus echt niet aan, vinden ze te taai. Björk mag nu niet meer onbeperkt het natuurgebied in zij krijgt nu dan ook volledig supplement bij, ook omdat ze veel te weinig eet. Ook de voeding die in de bodem zit is van belang denk ik zo, als er geen selenium in de bodem zit, zit het ook niet in je gras.