Esther schreef op zaterdag 9 februari 2008, 8:44:


Een paard kan ook apathisch van pijn zijn, helaas, Es.
Ik heb al verschillende kolieken meegemaakt waarbij paard juist of heel druk was of heel apathisch, en buik stampen en kijken hoorde daar niet altijd bij.
Een normale temperatuur is tussen de 37 en 38 graden celcius, (schijnt per paard wel eens te verschillen). Bij 37 zou ik me geen zorgen maken, echt daaronder wel.
Sterkte, je maakt je zorgen en dat is zeer terecht.

Laat je ons weten hoe het verder gaat?

Groet, Pien
ps: Jack komt net binnen om te zeggen dat Winner voor de derde keer in 2 maanden hartstikke kreupel is aan hetzelfde rechterachterbeen. Steeds niks te vinden, we gaan maar eens een röntgenfoto maken, hij kan dan niet op zijn voet staan, dat duurt dan een dag of 5 en dan loopt hij weer normaal. Is toch niet normaal?!
Iemand suggesties waar we naar op zoek kunnen gaan? (Ben vanavond pas weer hier, moet nu ledgeven, doei)

PaardEnSchool schreef op zaterdag 9 februari 2008, 10:39:


Nee, hoor, hij heeft dit op de weide opgelopen en is verder mooi recht en loopt normaalgesproken prima. Hij heeft zo'n beetje de hele dag gelegen en vanavond is-ie weer opgeklauterd en is hij naar de hooibak gestrompeld, het lijkt dit keer minder erg dan anders. Hij staat nu te eten, onlast zijn voet/been wel, maar kon er licht op steunen met lopen.
BD wijkt niet van zijn zijde, zó lief....

Groet, Pien

Piet schreef op zaterdag 9 februari 2008, 18:36:


Ik heb je net terug gemaild.
Groet, Pien

Esther schreef op zaterdag 9 februari 2008, 20:28:


Jeetje, Es, alweer zo'n gruwel koliekverhaal.
Ik kwam steeds even kijken op de PC of er al nieuws van je was.
Sterkte, we duimen met jullie mee dat Bret erdoor komt.
Knuffel van alle PN-ers (mag ik toch wel zeggen he)

Groetjes, Pien

Esther schreef :


Maak je daar niet al teveel zorgen over.
Onze Winner is ook zo gehecht aan zijn groep, hij gilt alles bij elkaar en kan niet ophouden met heen en weer te ijsberen langs het hek als BD eens mee op buitenrit is en hij alleen moet achterblijven.
Toen hij twee jaar geleden ook vanwege koliek een paar dagen in de kliniek moest blijven was hij heel heel gelaten, alsof hij merkte dat er even geen keuze was. Hij heeft toen helemaal niet geroepen en was heel rustig.
Toen hij na twee dagen weer praatjes kreeg wisten wij dat het tijd was om hem mee naar huis te nemen.

Sterkte, we denken een je, Es.
Ik vind het grootmoedig wat jij voor je paarden over hebt. Yes!

Liefs, Pien

Christel Provaas schreef op zondag 10 februari 2008, 18:03:


Slachthuis poot halen kun je vergeten want dat is slachtafval waarvoor je een vergunning nodig hebt

Michiel schreef op zondag 10 februari 2008, 23:49:


Jee, dat bericht is alweer van een tijd geleden.
We doen het nog precies zo, zij het met wat kleine aanpassingen: De eczeempaarden krijgen als ze te dun worden, consequent alleen spelt, de overige werkpaarden of paarden die te dun, sloom worden krijgen Quattro en de merries, jawel: Merriemengeling nu ze bijna gaan bevallen. Nu nog zie je amper dat ze beiden hoogdrachtig zijn en dat voelde niet goed. De meeste paarden krijgen alleen maar hooi en voederbiet, maar ik vind dat nou eenmaal niet altijd opgaan bij elk paard, zeker bij de werkpaarden.

Of het PN is zal mij een worst zijn, Jack en ik kijken naar onze paarden en niet naar lettertjes.

groet, Pien

Spirithorses schreef op maandag 11 februari 2008, 9:19:


Aanvulling: Wij hebben heel goed hooi met kruiden, zaden, bloeisels, en versvhillende grassoorten, de paarden hebben bijna 24 uur per dag de beschikking hierover en nóg is dat niet bij elk paard voldoende. Bombita, Holly, Winner, BD, Spirit, Ophir en Puck hebben nou eenmaal meer caloriëen nodig. Geen van onze koudbloeden krijgt bijvoer overigens, die hebben voldoende aan alleen het hooi. Ow, en nog iets: Tegen het einde van de winter vallen de meeste paarden af, ik denk dat dat komt doordat ze dan te weinig (sommigen geen) gras te eten krijgen, heb ik het jaren geleden eens met Egon over gehad, en we zien die tendens elke winter terugkomen.

Groet, Pien

eddy DRUPPEL schreef op maandag 11 februari 2008, 10:37:


Zoals bijvoorbeeld bij Puck. Die is nu zo'n vast lid van de groep met BD, Winner en Spirit dat ze elkaar laag hinnikend staan op de wachten, op elkaar roepen als de een eens even weg is. We zien hoe wel Puck daarbij vaart, eens het meest aso en zenuwachtige paard dat ik ooit kende. Vorige eigenaar schreef me afgelopen week nog hoe verbaasd zij is dat wij de eens zo competatieve en defensieve Puck zonder zadel met alleen een sidepulletje buiten rijden.
En wat hebben we gedaan? Niks bijzonders, haar een leven als paard tussen vriendjes met ruimte gegeven, de rest heeft zij helemaal zelf gedaan

Pien