Spirithorses schreef op donderdag 7 februari 2008, 22:23:


Tsjonge, dat is een verhaal dat ik niet dacht te horen. Maar super dat jullie naar Eining hebben geluisterd. is het ok als ik mee ga denken voor Okke voor een IJslander? Ik durf niets te beloven of ik het waar kan maken, maar voor Okke is het sneu. Voor Eining super dat ze is begrepen. IJslanders hebben dit, ze zijn echt anders en kunnen zich heel erg hechten aan mensen, maar ook omstandigheden zoals groepen. IJslanders laten ook geen pijn zien bijv. Het vermoeden is dat ze dat niet doen omdat ze heel dicht bij de natuur staan. Ik wou dat ik voor Okke het gemis wat goed kon maken, maar vertel hem dat ik het echt klasse vind van hem dat hij zijn levelingspaardje kan laten gaan.

Spirithorses schreef op donderdag 7 februari 2008, 23:26:


he maar wel een voordeel he, je hebt nu gezien hoe een IJslander hoort te lopen!!! Blackendecker Blackendecker Blackendecker Blackendecker en hoe sprankelend ze dan zijn!!! Geen verwijt hoor mocht het zo worden opgevat, maar dat was eigenlijk mijn vraag, het antwoord was niet wat ik verwachtte. Ik vind het echt jammer voor jullie dat het zo is gelopen en ben blij voor Eining met de oplossing.

Spirithorses schreef op vrijdag 8 februari 2008, 0:03:


Precies Pien, dit paard moet je serieus te nemen, ik geef je groot gelijk ook al is het hardstikke rot voor Okke. IJslanders kiezen vaker hun mens.
Björk heeft ons ook gekozen, ik weet dat het ongeloofwaardig klinkt. Zij was een onbenaderbaar paardje die nooit contact zocht. Toen we haar zagen kwam ze naar ons toe, we wilden haar niet eens kopen. De tweede en de derde keer deed ze dit ook, ze zocht nooit toenadering tot mensen.
Waarom ze dat bij ons wel deed weet ik niet. Het eerste jaar kreeg ik ook geen enkel contact met haar, Dick wel, waar hij liep, daar liep Björk. Björk heeft het voor mekaar gehad dat ik zelfs bang werd van haar. Haar ogen met de paniekstand, de onberekenbaarheid van haar etc. Het was ineens over toen ik haar eens losgemaakt heb in een van haar rare paniek akties. Ze was weer eens door het draad gegaan ergens om. Dan was ze echt blind, ik heb als een gek het stroom er afgehaald en haar losgemaakt. Palen waren gebroken gelukkig dus het ging makkelijk. Vanaf dat moment liep ze ook achter mij aan als een hond. Ook heeft ze haar hele waffel ooit eens opengehaald in weer zo'n paniek aktie, de dierenarts hebben we uiteindelijk weg laten gaan en zelf de klus af moeten maken. De dierenarts lag languit achterover en ze werd levensgevaarlijk. nu is ze niet meer zo, nu heeft ze een will to please en haar mensen gekozen. Het maakt het extra moeilijk haar weer naar de kliniek te brengen, maar ze heeft het super gedaan en iedereen ingepakt met haar 'kamelen'. Ze vindt het vreselijk denk ik uit haar groep, maar ze heeft goddank vertrouwen gekregen en is niet meer gevaarlijk.

Spirithorses schreef op vrijdag 8 februari 2008, 0:39:


Nou en ik vind het dus dit keer niet zweverig. Ik heb de twijfel en de vraag gezien over Eining. ( dat kun je de discussie noemen grinn) Ik zag dat ze sloom en stijf was want dat stond geschreven. Toen ben ik vragen gaan stellen omdat er weinig gangenkennis is. Maar ik weet donders goed hoe IJslanders zijn. Ik vond het ook super dat Chantal op het forum reageerde tenslotte kent zij Eining het beste.
Dat open staan dat mag wel eens wat vaker gebeuren op PN. En dat is dus niet zweverig.

Wil schreef op zaterdag 9 februari 2008, 0:55:


Hihi, ja ik bedoel dus echt niet het hele forum hoor, doe ik eens mijn best om geen namen te noemen en het algemeen te houden Ik heb wel degelijk ook heel veel aan de tips en het begrip gehad van anderen die het wel geloofden. Het was dus niet mijn bedoeling te veralgemeniseren.

Gisteren had Bret weer koliek, de dierenarts is geweest etc. Straks komt ie weer want ze is apatisch en ik vertrouw het voor geen meter
Er zit een verstopping die te voelen is bij het bekken. Het is geen zand, de mest die er no in zat was schoon. Als de dierenarts het hier niet meer aandurft moet ze naar de kliniek, ik hoor zelf nog geen enkel gerommel in haar buik. Ze heeft ook niets gedronken vannacht, goed te controleren want ze staat apart in de paddock omdat ze ook niets mag eten. Ze rolt nu trouwens niet en kijk en trapt niet naar haar buik, maar ze is apatisch. at hoort echt niet bij haar, het is alsof ze dood en blind is omdat ze echt amper opkijkt.
Ik wil haar zo even tempen, maar ben even door de stress kwijt wat de normale temperatuur ook weer is, ik ben bang voor ondertemperatuur omdat ze zo apatisch is. Waar begint ook weer ondertemperatuur? Onder de 37?

Es

Piet schreef op zaterdag 9 februari 2008, 10:21:


Bret wordt nu geopereerd, er kwam met sonderen ruim 5 liter mest uit haar maag. Op de kliniek is eerst een buikpunctie gedaan er er loopt veel vocht uit de buikholte. Nu afwachten of ze het redt.
Er is iets in de dunne darm helemaal mis, wat het is kan pas op de operatietafel gezien worden. Er is iets hards voelbaar. Als ze geen kans maakt laten ze haar ter plekke inslapen afhankelijk van wat het is ( het kan een tumor zijn) met wat geluk is het iets verkeerds dat ze heeft opgegeten.

Es

Omdat er verschillende discussies door elkaar lopen in de andere draad doe ik even een nieuwe. Het heeft niets met rechtrichten te maken.
Bret is door de operatie gekomen, ze heeft 50 % kans om te overleven, de eerst 10 dagen zijn kritiek, na een week kun je pas iets zeggen.. We waren echt op tijd, het had niet langer moeten duren en mijn gevoel klopte met het shockerige. Toen bleek dat de maag vol was gelopen met mest en er emmer uit kwam leek het al minder kritiek. Op de kliniek gebeurde hetzelfde haar maag had kunnen knappen als we niet zo snel ingegrepen hadden. Oo k de buikholte zat vol met vocht, bij de punctie liep het er echt uit en niet een klein beetje. De kleur was gelukkig nog goed.
De verstopping zat in haar dunne darm en kwam door onverteerd hooi er is geen zand gevonden. Er zijn geen aanwijzingen voor haken op haar kiezen geweest, ze zijn nu ook niet te traceren maar wat zou kunnen is dat ze doppen heeft gehad. Daar gaan we verder naar zoeken waarom ze niet kauwt. Qua leeftijd kan het met wisselen te maken hebben, dat lijkt erg aannemelijk denk ik, ze wordt in mei 5.
Haar dikke darm is ook opengemaakt mdat door de verstopping die dikke darm ingedroogd was en er resten uit geschraapt moesten. De prop in de dunne darm is een groot probleem geweest en was er niet uit te krijgen, het was echt ingedroogd ( als veen zeg maar) op het laatst is dat goddank gelukt. Bijna was het opgegeven.
Het hele team heeft enorm respect gekregen voor Bret, ze liet de pijn niet zien en die moet enorm geweest zijn. Wel heeft ze getrapt met opvoelen, ik was daarbij, dat is de enige pijn die ze heeft laten zien. Na de operatie en het bijkomen stond ze binnen vijf minuten. Het heeft iedereen verbaasd want ze was er echt slecht aan toe. Ze staat nu aan infuus ze was inderdaad uitgedroogd, ze heeft het voordeel van haar goede coditie en haar leeftijd, maar haar overlevingskans is dus wel 50 %. Ik durf er nog niet op te rekenen dat ze het gaat redden. Is het glas halfvol of is het glas halfleeg? Ik hoop op halfvol. In ieder gaval staat ze en het is een knokker!!

Britt Claeys schreef op zaterdag 9 februari 2008, 20:42:


Ik zit er dus nu ook echt helemaaal doorheen. Eerst Björk met haar hersentumor, nu vandaag de keuze ga je voor de operatie en dat kost heel veel geld het komt op iets van 4000 euro bijelkaar, als het kritiek is en je wacht hoeft het niet meer. Björk is niet kritiek maar gaat wel zowiezo dood als ze de medicijnen niet krijgt die niet genezen maar wel haar leven aangenamer maken. Van Bret weer ik niet of ze het kan redden maar ik voel me verscheurd. In vijf minuten beslis je in zo'n geval over leven of dood en een kans. Voor welk paard heeft dat de consequenties? Het zal allemaal wel goed komen, ook Björk laten we niet vallen maar je moet zo snel beslissen over een kans geven en maar hopen op een goede afloop.
Beide paarden verdienen de zorg die ze nodig hebben.

Piet schreef op zaterdag 9 februari 2008, 23:35:


Wat een dilemmaas zijn het, ik bedacht me in de kliniek stel dat het een Shetlander was geweest van 200 euro, dan had ik het ook gedaan als er een kans was. In een paar minuten gaat er veel door je heen.
Toen Brella werd geboren dacht ik dat het een ezel was, ze kwam gewoon meegelift met haar moeder, niemand wist dat Falka drachtig was. Van het stamboek een dikke boete het was een ongeoorloofde dekking. Via DNA bepaling is ze 'witgewassen" er waren twee kandidaten en geen een ezel.
Na een paar dagen is ze geopereerd aan haar oog, anders had ze haar oog gemist. Toen ze een half jaar oud was heeft Björk haar stukgemaakt omdat Bjork niet begreep hoe de regels zijn. Bret is toen ook weer heel gemaakt, maar iedere keer had ze een kans van 99%. Nu voel ik ijskoud en ik hoop op dat halfvolle glas. Ze is sterk, ze is flexibel, maar mijn grootste angst is dat de stress om uit de groep te zijn haar nekt

Spirithorses schreef op zondag 10 februari 2008, 0:28:


Haha ik heb er zelfs rijden met een bit voor over! Maar even zonder dollen Bret is stoicijns, die gaat eerst een paar rondjes rennen als de rest weg is, ze roept dan wat en gaat grazen. Natuurlijk is het waar dat ze niet alleen staat op de kliniek, er zijn meer paarden. Toen Björk ergens anders was waar ook veel meer paarden waren kon je niet haar buurmanIJslander weghalen, dan was het paniek. Zij is door het voerluik gegaan en blijven hangen met haar dikke reet. De hele stal stond nog vol met paarden. Ik hoop dat je gelijk hebt Pien en Bret heeft een heel ander karakter als Björk maar het is wel een paard die iets voor je doet of niet doet. Ze is geen paniekerd die gaat roepen, het is wel een paard die zegt ik wil nu naar huis.
IJslanders zijn echt anders hoor. Toen Ör niet meer bij haar veuls stond stopte ze met leven en eten.

Esther schreef op zondag 10 februari 2008, 0:54:


Ik heb vanmorgen wat foto's gemaakt van Bret http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?parent_id=508
Ze doet het goed. Ze is zelfs boos dat ze een korf om haar kop heeft omdat ze niet mag eten, ze probeert het er af te krijgen. Ze is heel monter en ze ziet er weer uit als zichzelf. We mogen nog niet juichen er kan nog van alles mis gaan maar ik was aangenaam verrast dat ik zag dat ze haar strijdlust weer heeft. Ze heeft wel koorts en ze stinkt enorm van het infuus.
Er is wel oedeem dat kan de eerste dagen nog veel erger worden. Haar bloedneus is over. Het is echt geluk geweest dat we op tijd waren zodat haar conditie nog goed was. Iedereen is echt verbaasd over haar vechtlust.
Ze staat in de intensive care en waar iedereen ook is, ze zien haar altijd. De dierenarts die ons heeft geholpen vind het echt zijn paardje en hij is vannacht zelfs nog naar haar gaan kijken terwijl er de hele nacht mensen zijn. Ik vind dat echt super dat ie dat heeft gedaan. Ook was ie er vanmorgen voor ons terwijl hij vrij is. De operatie was niet makkelijk ze hadden op een gegeven moment echt "jeetje wat nu" omdat ze het er niet uit kregen toch maar blijven proberen en bijna dus moesten ze een stuk darm weghalen. Ze heeft al haar darmen nog!! Wel zijn ze bang dat als ze weer mag eten ze weer reflux krijgt Reflux is dat het eten weer terugstroomt in de maag. Het is nog steeds kritiek, maar hoe ze er bij stond gaf me toch wel hoop ook al mag dat eigenlijk niet, we moeten rekening houden met de 50/50. Maar Bret knokt!!

Jolanda Linders schreef op zondag 10 februari 2008, 13:17:


Ik vind het fijn dat er zoveel mensen meeleven, en een vinnig bekkie heeft ze zeker!! Ze doet ook alle moeite om die korf af te krijgen. De wond is trouwens enorm, ik denk echt een halve meter lang. Ze is nu ook hardstkke pseudo want haar hele buik is kaal. Ik weet dat ik nog niet mag juichen, maar ik ben er vanmorgen wel met een positief gevoel vertrokken. Ze lijkt zich gelukkig helemaal niet zo druk te maken dat ze op stal staat, daar was ik echt bang voor, ze zit natuurlijk onder de medicijnen, maar dat knokken en dat vinnige heeft ze gelukkig weer. Dat is een enorm verschil met gisteren. Ik hoop dat het zo blijft en ze geen buikvliesontsteking krijgt maar er wordt alles aan gedaan wat mogelijk is om dat te voorkomen. Ze krijgt natuurlijk nu loeiveel antibiotica. De paarden thuis zijn wel nog steeds aan het roepen, die missen haar echt.

Jacqueline v d Berg schreef op zondag 10 februari 2008, 20:21:


Er zijn er meer hoor die er zo over denken, ik zie het ook aan mijn paarden als ze in het natuurgebied grazen, ze pakken van alles wat en sommige planten raken ze niet aan. Björk vreet zelfs bramenstruiken met stekels en al. Distels daar gaan ze eerst op staan en eten als ze een tijdje gelegen hebben. Volgens mij moeten ze dan nog steeds flink prikken

Nick Altena schreef op zondag 10 februari 2008, 20:40:


Ja klopt, hier in de winterwei staat ook gestreepte witbol ( dat is een gras) ze eten dat gras niet. Pitrus eten ze weer wel, de buurpaarden raken dat Pitrus echt niet aan, vinden ze te taai. Björk mag nu niet meer onbeperkt het natuurgebied in zij krijgt nu dan ook volledig supplement bij, ook omdat ze veel te weinig eet. Ook de voeding die in de bodem zit is van belang denk ik zo, als er geen selenium in de bodem zit, zit het ook niet in je gras.