Tanja Fomenkova schreef op woensdag 6 februari 2008, 14:38:
> Esther, wat zijn de alternatieven als je haar geen medicatie
> geeft en haar niet meer berijdt? Er zijn andere manieren te
> zorgen voor beweging, al is het inderdaad moeilijker. In elk

> aanrakingen. Dan vindt ze het rijden denk ik in elk geval niet
> fijn?
> Groeten,
> Tanja
Tanja ze staat om de meest ideale omstandigheden. Alleen ze mag nu geen gras meer omdat haar klachten daar duidelijk door verergeren ze komt dan echt in een week 50 kilo aan, en eten doet ze amper. Ik heb heel erg vaak hier op het forum beschreven wat we doen met haar, maar ook op het forum heerst er ongeloof wat er mis is met haar, wandelen, fietsen etc is niet genoeg voor haar, ze moet echt werken. Er is een aktieve paddock, ik noem dat gymnastieklokaal. Ze wordt dik door de verstoring in de hormoonhuishouding, het is geen gebrek aan beweging, ze is ziek en alles is daar aan te relateren, de hypofyse die stuurt alles aan, honger dorst etc. maar ook he signalen worden opgepakt bijv. die tumor verstoort dat. Ik kan haar niet als handpaard meenemen omdat ik visueel gehandicapt ben. Maar ze heeft wel uren naast de tandem gelopen en dat werkt niet. Momenteel doen we niets met haar omdat ze zich echt niet lekker voelt en heel erg veel ligt. De medicatie gaan we proberen, als dat niet werkt moeten we ons eens ernstig achter de oren gaan krabben in hoeverre dit paardwaardig is. Zolang er geen complicaties zijn vind ik het nog kunnen, op het moment dat ze chronisch bevangen gaat worden of suikerziekte etc krijgt dan houdt het wel op, ik wil niet dat ze pijn heeft. Ik vind het helemaal geen punt om niet te rijden, maar om dat overgewicht aan te pakken is dat het enige dat werkt, we hebben al zo vreselijk veel geprobeerd en gedaan en zelfs een manier gevonden om haar wel te rijden zonder dat ze het echt vreselijk vindt, een manier zonder je benen en gewicht te gebruiken. Maar ja.......het is géén PN, maar voor dit paard de enige manier om te communiceren zonder haar te irriteren. Na haar epileptie staat ze op rust en doen we niets met haar behalve spelen dan. We kijken gewoon naar het paard en doen wat we moeten doen om het haar zo comfortabel mogelijk te maken. We zullen ook niet doorgaan ten koste van het paard omdat wij het zo zielig vinden. Levenskwaliteit staat voorop. Wel hebben we besloten dat als het zover is sectie te laten verrichten omdat we het belangrijk vinden dat er meer begrip voor dit soort paarden komt. Misschien komt er ooit wat meer inzicht in door kennis en wie weet helpt dat ook om te kijken waarom het bij haar is ontstaan. Ze is eigenlijk gewoon te jong voor Cushing.