Jacqueline v d Berg schreef op maandag 4 februari 2008, 18:32:


Ik begrijp het héél goed, maak je daar maar geen zorgen over.
Ook ik ben ooit 'ergens' begonnen maar heb daarna keuzes gemaakt, net als ieder ander hier op het forum dus ik ken de weg die je moet afleggen als geen ander.
Maar ik vraag me eerlijkgezgd af wat je wilt weten, Gwenda.

Je wilt antwoord op een vraag wat je moet doen omdat je paard 's nachts op stal moet staan. Dan zeggen wij (ik) : Zorg dat ze gewoon naar buiten kan en volg je eigen idee want je kent je paard tenslotte al jaren, ze staat al 4 jaar buiten, en dan is het niet goed ?

Ik geef heel duidelijk aan dat je paard niet meer risico loopt als ze bevroren gras eet, (zeker als ze het gewend is) en dat ze gelijk na de bevalling naar buiten kan.
Als ze na de bevalling over een maandje wel naar buiten kan, kan ze het nu toch ook? Het veulen wordt geboren met een dikke bontjas en kan redelijk meteen mee met de groep. Alleen als het wil liggen zou je het beschutting moeten aanbieden en veulens liggen het eerste jaar nog heel veel dus is een inloopstal geen overbodige luxe.

Kijk, Gwenda, ik kan hier wel 60 paardenboxen bouwen en vervolgens tegen de mensen zeggen dat de paarden 's nachts op stal moeten. Ik kan ook kiezen voor de paarden zelf en ze dat stuk ralatieve vrijheid aan blijven bieden. Ja, het land lijdt eronder, maar dat komt wel weer op.
Echt, kwestie van keuzes maken. Méér hoeft het niet te zijn!

Groet, Pien

Gwenda schreef op maandag 4 februari 2008, 18:56:


Ik hoop dat je toch wijzer geworden bent met de antwoorden die er gegeven zijn. Het veulen kan dus gelijk mee naar buiten, als dat het antwoord is dat je wilde hebben.

Ik sprak gisteren nog met iemand die vertelde geen paarden te willen, tenzij hij ze kon huisvesten op de manier die zijn ideologie niet zou aantasten, uit respect voor het wezen paard.
Ik denk dat wanneer ik mijn paarden op stal moest gaan zetten, ik ze allemaal zou weggeven.

Ja, zo denk ik erover. Ben inmiddels ook wijzer geworden en heb geleerd voor mijn mening (en dus mijn paarden) op te komen. Als ik dat niet deed stonden er héél veel paarden nog steeds in stallen opgesloten, werden ze nog met bit gereden en stonden ze nog op ijzers.

Is al goed, is al goed, laat maar. Onbegonnen werk.
Ik trek me terug op m'n eiland.

Groet, Pien

sandratien2 schreef op maandag 4 februari 2008, 19:30:


Dan zou jij een van de weinigen zijn die gaat vasten. Die katholieke traditie is hier allang in onbruik geraakt.
Welkom terug hier trouwens

Groet, pien

Spirithorses schreef op maandag 4 februari 2008, 19:33:


Sorry Had je bericht verkeerd (andersom) gelezen. Wordt wel vaker gedaan hiero.

Piet schreef op dinsdag 5 februari 2008, 10:18:


Hahahahaha, kom maar op jullie !!!!
Pien

Gwenda schreef :


Als jij denkt dat jouw paard nu stress krijgt in haar laatste weken drachtigheid dan kun je haar toch uit die groep halen en met een rustig paard zetten? Het laatste wat je naar mijn mening hoeft toe te staan is dat zij nu wordt weggejaagd. Een van mijn drachtige merries (Puck) is bijvoorbeeld zelf fel nu, kwestie van hormonen, gaat wel weer over, maar je moet ze wel een beetje tegen zichzelf beschermen. Ze is ook snel van de kaart en meer gestressed dan anders. Het is koud, het is nat, de paarden willen eten, zijn sjaggie, vooral sommige drachtige merries.
Een merrie (straks) met een veulen aan de voet wordt over het algemeen door de groep met rust gelaten en beschermd. Over het algemeen, want er zitten ook altijd exemplaren bij die maar blijven jagen, wat merrie en veulen natuurlijk inderdaad niet ten goede komt. Maar daar kom je snel achter.

Pien

Gwenda schreef :


Door de hormonen kan een merrie echt tijdelijk veranderen tijdens de dracht.Verder merken wij dat de paarden niet voldoende hebben aan alleen gras, het maakt ze hongeriger en meer aanvallender op hooi (hier wordt wel bijgevoerd nu). De meeste paarden voeren we zelfs hooi bij op de weide.


Als het alleen iets van de dracht is gaat dat straks weer over.
Onze Puck een een kruidje roer-me-niet, altijd al, maar dus nu Echt Verschrikkelijk tegen andere paarden (niet tegen ons).


Wat ook kan zijn: Sommige merries reageren zo fel op andere paarden in het begin als het veulen er net is, dat ze het veulen onder de voet kunnen lopen in hun heftigheid. Die moet je natuurlijk ook tegen zichzelf beschermen. Hier gaan de merries de laatste 2 weken in een rustige groep met een draadje ertussen en de eerste dagen na de bevalling blijven de alleen met hun veulen, zodat ze via de omheining contact kunnen maken. Als we zien dat de moeder rustig reageert en niet gespannen is gaan we ze in de groep introduceren. Altijd weer een prachtig moment als die hele groep kennis komt maken met dat nieuwe leven.

Wat vond de DA nou van de uier? Is er iets op handen?
Groet, Pien (die helemaal niet altijd zo'n kreng is als jij wel denkt)

horses-4-ever schreef op woensdag 6 februari 2008, 22:19:


Lees dit maar eens: http://www.spirithorses.be/zitles.html
Misschien dat ik je kan helpen als je er de reis naar Riemst (bij Maastricht) voor over hebt....
Groet, Pien

4bozzza schreef :

Ochèrrem, meh mie lèpke....
Toch te lang in de kou gestaan zeker

Groet, Pien

Spirithorses schreef op woensdag 6 februari 2008, 22:26:


Sow hey, Laure, dat was een snelle reaktie. Ik mail je terug.
Groet, Pien

Myriam schreef op woensdag 6 februari 2008, 22:31:


Ja zeg, ga jij maar reclame lopen maken voor de Jacksoep, krijgen we ze niet meer weg hier
(wel heel lief van je!)
Pien

4bozzza schreef op donderdag 7 februari 2008, 10:30:


Ja, we zouden het niet over paarden hebben, weet je nog?

Monique Meijer schreef op donderdag 7 februari 2008, 14:09:


Ik denk: "wat stuurt ze nou die link, ik zie helemaal niks speciaals".
Wilde er net een stompzinnige opmerking over maken toen de hele pagina in beweging kwam. Prachtig!

Groet, Pien --> Die nu met de paarden lekker 't zonnetje in gaat. EINDELIJK eens geen wind en regen!

Spirithorses schreef op donderdag 7 februari 2008, 14:15:


Met geluid aan is-ie nog leuker, die Hema pagina.
Leuk als je griep hebt en toch niks te doen hebt
Pien