Gisteren iets interessant bijgeleerd!
Nadat ik van Jur af gevallen was 2 weken terug, heeft hij vaker geprobeerd er van door te gaan. Het lijkt een beetje op het zelfde gedrag een jaar geleden, toen was het erger en hebben we met subtiel trainen aan de hand en jouwplaats-mijnplaats oefeningen hem weer gehoorzaam gekregen. Dat laatste gaf maandag overigens weer een heftige reactie. Aan de hand is hij al die tijd wel goed luisterend maar onder zadel nu even niet meer.
> Michiel schreef:
> In de bak begrijp ik hem nog niet helemaal, daar is hij veel
> onbetrouwbaarder nog dan op een buitenrit. De bak wind hem
> blijkbaar op (frustratie) en is anderzijds ook een veiliger
> plek als buiten, omdat hij op eigen terrein is. Voor mijn
> geheel onverwacht spurtte hij weg maandag. Ik ben er af gevlogen
> in de eerste bocht en even vast komen te zitten in de
> stijgbeugel. Zadel scheef en Jur trappen, de stijgbeugelriem
> uit het zadel geknapt. Ik ben niet geraakt gelukkig en mijn voet
> alleen flink verdraaid en dat is met 1 a 2 weekjes weer oke.
.
> Verschillende dingen spelen denk ik een rol. Frustratie,
> looplust, de veiligheid van eigen terrein en oude bakgewoontes.
.
> Wellicht is het verstandig om hem meer tot rust te laten komen
> na buigoefeningen in plaats van te versnellen. Vaker in de bak
> rijden om oude patronen weg te krijgen daar. We zullen nu wel
> alerter zijn en het daardoor makkelijker kunnen voorkomen. Ook
> moet ik nog meer rijervaring opdoen natuurlijk waardoor ik er
> niet zo snel afvlieg.
De puzzelstukjes worden nu duidelijker. Eerst ben ik begonnen met op een buitenrit een buiging te vragen als hij mijn hooo (langzamer gaan) negeert. Dat is al een krachtige verbetering denk ik omdat hij nu merkt dat in de buiging hij wel moet vertragen. Dit is echter nog steeds een erg grof hulpmiddel en alleen geschikt om hem te laten merken dat ik voor mijn eigen veiligheid "in stap gaan" kan afdwingen.
Gisteren met Josien heel wat subtieler gewerkt aan Jur zijn wegvlieg gedrag van de laatste tijd. In stap en later in draf hebben we heel gevoelig gereageerd op de miniemste tempo versnelling van Jur. En dat direct beantwoord met kalmer vragen en volledig stoppen als hij dat niet subiet deed. Of zelfs een pasje achterwaarts gaan. Mijn strengheid over, op verzoek langzamer gaan is hiermee flink groter geworden. Eigenlijk hetzelfde als we aan de hand ook doen, waarbij elk gevoel van, hij dringt zich een beetje op, beantwoord wordt met een correctie.
Een tempo versnelling vind ik nog steeds prima, daar gaat het niet om, maar ik zal wel veel vaker testen of daarbij het allerkleinste controle verlies zit of niet. Ik heb na de les van gisteren het vertrouwen terug dat ik Jur zijn ongecontroleerde rennen kan voorkomen.
Groetjes, Michiel
Blootsvoets in de stijgbeugels is een stuk veiliger.
Tis even wat anders een hulpmiddel uitdoen om de veiligheid te vergroten.
Warboel
