Fred schreef op maandag 28 januari 2008, 22:16:


Hallo Fred, OK. Mijn standpunt is je nu duidelijk.
Ja, ik ben hardstikke anti-hoefijzers.
Nog iets: mijn Chaser wordt 18 jaar en heeft smalle kokerhoeven, een hoefijzer verleden van zo'n 12 jaar, denken wij. Hij komt uit de USA (Tennessee Walker), is dekhengst en showpaard geweest, dus we mogen redelijkerwijs aannemen dat hij met 2 jaar al beslagen is geweest.
Zijn (ras)maatje Catcher wordt in april vijf jaar, heeft nog nooit een ijzer onder gehad.
Zijn hoeven zijn megabreed en hij rent over grote stenen alsof hij ze niet voelt.
Het verschil in voeten van beide paarden is dermate groot, dat ik geloof dat ijzers onderslaan op jonge leeftijd (zeg: circa 3 jaar) de hoeven beperkt in hun ontwikkeling.

Ik denk dus ook dat ijzers op de lange duur kwalijke gevolgen zullen hebben.
Ik weet dat er uitzonderingen zijn, misschien tussen de mensen die niet het hele jaar hun paard vierkant beslagen hebben.
Fred, ik kan je heel veel voorbeelden geven van paarden die echt verpest zijn door hoefijzers. Kom ik dan alleen de slechte gevallen tegen?
Het zijn er nl. zoveel!

De laatste jaren ben ik recreatieruiter ja. Dat wil niet zeggen dat mijn paarden geen conditie zouden hebben of niet soepel zouden moeten zijn.
Ook ik heb een wedstrijdverleden, zowel dressuur als western.
Ook ik heb me schuldig gemaakt aan het misbruiken van bit, sporen en zweep, thiedemannteugels, martingaal en slofteugels....

Ik was ook de gek die blootvoets die 100 km heeft gereden in slechts 2 dagen tijd.
Het heilige MOETEN op wedstrijden en ook shows heb ik afgezworen.
Omdat het altijd ten koste gaat van het dier.
En daar pas ik voor. Ik doe daar niet meer aan mee.
Ieder het zijne, ik heb dan ook een groot respect voor mensen die wél wedstrijden willen rijden, en dit op een PN/HN manier kunnen realiseren.

Natuurlijk zijn er mensen die nog nooit van natuurlijk bekappen hebben gehoord.
En zijn er veel mensen zoekende, vragende..... Dat was ik ooit ook.
Geen schande, helemaal niet. Zolang ze bereid zijn om te leren dat het ook anders kan.

En dat is wat ik mis in discussie's met de traditionele hoefsmeden.
I.p.v. te proberen nader tot elkaar te komen, van elkaar te leren in het belang van paarden, vliegen ze elkaar in de haren.

Mensen zijn vaak bang om tegen hun hoefsmid te zeggen dat het anders kan.
In mijn geval is het de hoefsmid die mij veroordeelde tot 'het vijandelijke kamp van NB'ers'...... door nooit meer met mij te willen spreken. Door negatieve verhalen te gaan publiceren over hoefschoenen en NB in een blad zoals Bit.....
Mijn ex-hoefsmid heeft nooit de moeite genomen om nog eens naar ditzelfde paard te kijken. En weet dat hij bijna mijn buurman was. Hij voelde zich persoonlijk aangevallen door mijn overstappen op NB.
Jammer, een gemiste kans. Ik had graag met hem willen praten over het wel en wee van de voeten van dit paard.

Groetjes,
Wil.

Esther schreef op maandag 28 januari 2008, 15:59:


Ik denk dat het niet juist is om te spreken van een 2e kans.... Jouw verkrachter heeft dus al meer op zijn kerfstof.
Als ze blijft heeft ze alleen het risico op mishandeling.... gaat ze weg zal hij misschien ergere dingen gaan doen. Vind dit een moeilijk onderwerp hoor, heb het gelukkig zelf nooit meegemaakt.
Wel bij vriendinnen... vreselijk. En voor mij onbegrijpelijk dat ze dit lieten gebeuren.
We hebben ze ook wel in huis gehad, opgenomen zeg maar... ondergedoken.
En toch weer telefonisch contact zoeken, ondanks de mishandelingen.
Terwijl wij nooit verteld hadden bij wie ze in huis waren of waar ze zaten... Ze verklapten het zelf! Dat zal ik dus nooit begrijpen.
1 heeft trouwens op 21-jarige leeftijd, na heel veel ellende, zelfmoord gepleegd.
Voor een buitenstaander is het heel moeilijk om in de huid van een slachtoffer te kruipen.

Zag net een filmpje op TV, terwijl ik jullie zit bij te lezen.
Een of andere beschonken automobilist ramt expres een geparkeerde auto op een parkeerplaats. Daarin zitten twee zwangere vrouwen. Die weten niet dat hij beschonken is, maar wel dat hij ze steeds opzettelijk ramt. Vóór hun auto een drempel, hij ramt zijdelings tegen de bestuurster's deur aan. Ze kunnen dus geen kant op.....
Ze bellen de politie en je hoort ze in het gesprek alleen maar gillen en krijsen....

Wat mij meteen opvalt: waarom blijven die 2 zitten?????? En laten dit gebeuren?
Later zie je in het filmpje dat de politie arriveert en de halve gare uit zijn auto trekt.
Dan wordt pas bekend dat hij gezopen heeft....
Hij heeft zijn auto gewoon tegen die van hun aangezet en geeft zoveel gas dat er dikke rookwolken van zijn banden komen...

Maar waarom blijven die 2 nou zo braaf zitten????
De andere vrouw kan toch uitstappen en de bestuurster dan weer over haar stoel?
Mijn reactie was als volgt: ik klim via de andere kant eruit en wat er in de auto ligt kan me niet schelen... maar hij krijgt het!! Al is het een steen of wat dan ook, maar die gaat eerst door zijn voorruit.
Misschien ook de verkeerde beslissing, maar hij zal niet doorgaan met nutteloos rammen. Haha... daarna zie ik wel verder.....(ik kan heel hard lopen )

Eerlijk gezegd denk ik dat ik nog ga meppen ook.....

Wil

Eva Saegerman schreef op maandag 28 januari 2008, 16:53:


Eva, er staan er zat op b.v. Marktplaats.nl! Of Kapaza!

Succes!

clarissa ruijgrok schreef op maandag 28 januari 2008, 19:28:


Clarissa, jij belt Olav he? Als ik het goed gelezen heb?
)

Die kan jou staaltjes laten zien van telepatisch communiceren.... daar sta je helemaal paf van! Hele fijne vent, verschrikkelijk goed met paarden...
Hij, als man (!!!! en dat wil wat zeggen!) kon Chaser losstaand behandelen....
Hihi... ik heb daar hele goede herinneringen aan....
Hij is jaren bij ons geweest....

Doe hem maar de groeten uit Ruinen.... van ons!

Wil.

Esther schreef op dinsdag 29 januari 2008, 0:08:


Daarom schreef ik al: waarschijnlijk de verkeerde reactie...
Maar Esther, ik ken mezelf.
Er komt een redeloze woede over mij..... dat is in het verleden al meermaals gebleken.
Want zoals ik schreef, handel ik echt. Ik denk niet meer na, ik doe!
Dat kan goed uitpakken.... maar, zoals in jullie geval, ook heel slecht.

In jouw geval is het dus slecht afgelopen? Met de baby?

In mijn geval schrok de betreffende kerel zo erg dat ie z'n deuren heel rap op slot deed en er vandoor scheurde... Moet er wel bij vertellen dat hij toen z'n achterkant (auto) al in elkaar had zitten.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 29 januari 2008, 0:31:


Nee, dat is niet wat Michiel bedoeld. Ook ik zie de misverstanden rijzen....
Wilde wel dat jullie elkaar persoonlijk kenden.... Dan zou dit niet meer gebeuren.
Ik kan het niet zo omschrijven als Michiel bedoeld.....

Maar het heeft niets met stoken te maken.

Peter Donck schreef op maandag 28 januari 2008, 23:37:


Kan zijn. Ik heb ooit contact gehad met zijn tweede eigenaar. De eerste was zijn fokker natuurlijk. Die man heeft mij geschreven dat hij 2 jaar was toen hij hem kocht.
En stuurde ook een foto mee. Dat was wel leuk.
Op die foto kan ik niet zien of hij wel of niet ijzers onder had.... Maar dat neem ik gewoon aan. Omdat hij toen al als dekhengst en showhengst gepresenteerd is geweest. Hij schijnt in die tijd razend populair geweest te zijn.
Zwart/bont zal wel in de mode geweest zijn toen.....

Enfin, hij hoeft niet meer.