Alle, de vrouw van wie dat pensionpaard is he.. De eigenaar van de manege doet het niet, hebben we al proberen uit te leggen. Volgens hem gaat het allemaal vanzelf wel over..

Herman schreef op donderdag 24 januari 2008, 14:21:


Wauw, das wel ingewikkeld... Hij kan niet naar Pien vandaag. Ik denk dat de eigenaar van het besmette paard zelf de DA erbij gaat halen.
Hij kan niet zomaar weg, want ik ben weg, snappie?
Ma zal morgen foto's trekken en met aandrang nog eens aan de manegehouder vragen er iets aan te doen..
Boy heeft het niet, het is een ander paard, maar Boy kan het wel krijgen..
We zullen morgen wel zien.. Ik wil niet ineens zo heel alle ja, ik wil ook geen ruzie krijgen met die man eh.. Maar als het niet anders kan zal het wel moeten zeker..

Spirithorses schreef op donderdag 24 januari 2008, 17:59:


Ja daar had ik al gekeken. Het leek op de gewone schimmel, de derde foto. Dat paard met die kale plekjes op zijn neus. De uitleg past er ook bij.
Maar ja, ik ben natuurlijk geen dierenarts.. Ben benieuwd, dat kun je misschien ook aan het bloed zien dat een paard een schimmel heeft, ook al zie je het niet direct?

Greetz.

stumperd schreef op donderdag 24 januari 2008, 19:30:


Zie dat ik een foutje gemaakt heb: draai de staart rond het been en knip dan af ter hoogte van de zwilwrat. Als ik de staart heel lang laat wordt bij hem ook de bovenkant zo dik, en de onderkant zo dun. Is niet zo mooi vinnek..
Is nu ook een beetje, maar wil hem ook niet TE kort maken...

Nou, pijn weet ik niet, maar mijn paard is wel een goede zwangerschapstest
Toen mijn zus haar buik nog niet eens dik was, legde hij zijn neus tegen haar buik en bleef zo staan.. Wat hij dus nooit doet..
Paarden voelen misschien meer dan we denken (of is het een bepaalde geur ofzo??) dus misschien ook pijn, verwarming ofzo..
Greetz

Coulash schreef op vrijdag 25 januari 2008, 15:00:


Ja, hij doet het ALLEEN dan. Ze is 2x zwanger geweest, en hij heeft het 2x gedaan. Denk jij maar dat het toeval is..
Neus op buik leggen doet hij NOOIT.
Er zullen misschien veel dingen 'gewensd' zijn, maar deze... weet het niet hoor..
Maakt overigens niet veel uit, was misschien een leuk voorbeeldje

Coulash schreef op vrijdag 25 januari 2008, 15:34:


Ja, ik begrijp wel wat je bedoelt hoor.. Heb ik ook wel eens dat ik mezelf moet 'terugroepen' in mijn gedachten. Maar toch, dit vond ik toch wel speciaal..
Gewoon laten zoals het is, want inderdaad, zeker weten zullen we toch nooit...

Greetz

Gudrun schreef op dinsdag 29 januari 2008, 21:43:


Ikzelf ben sinds 4 jaar een grote voorstander van het dragen van een cap!
Was eens met Boy gaan springen in Kattevenia in het bos, en natuurlijk in een goed galopje weigert hij langs een boom, en ik knalhard met mijn koppie tegen die boom. Mooi recht op recht.. Heb naar het schijnt 3 uur heel raar gedaan. (weet er niets meer van, maar was met een vriendin). Ik gedroeg mij naar het schijnt echt als een baby, huilen en dan ineens lachen, mijn evenwicht niet kunnen houden, constant hetzelfde vragen, alles vergeten. Gelijk een pattattenzak op mijn paard zitten... Maar is nu een gat.. Volgende dag natuurlijk koppijn, overgeven, ... Foto laten maken: veel geluk gehad dat ik geen bloeding had gehad, anders was het snel afgelopen geweest zei de dokter.
Nu neem ik het zekere voor het onzekere, altijd cap op, hoe warm het ook is, hoe rustig Boy ook is, er kan altijd iets gebeuren..
Groetjes

Frans Veldman schreef op dinsdag 29 januari 2008, 22:13:


Dus eigenlijk is die cap dan weer iets achterhaald, dat alleen de paardenwereld nog gebruikt.. Wat is dat dan, is de paardensport dan als enige stil blijven staan? En alle andere sporten zijn geevolueerd?
Hoefijzers, caps, ... zijn nog allemaal van de ouwe tijd :) Leuk zeg..

Desalniettemin, ik blijf hem op doen. Ook al is het maar voor het gevoel van veiligheid. (hoewel dat nu wel een beetje geslonken is natuurlijk :) )
Het beschermt je hoofd dus wel, maar eigenlijk niet genoeg.

Greetz