clarissa ruijgrok schreef :

De aanpak is niet zo heel moeilijk hoor, maar je moet er heel streng in zijn tegen jezelf (en consequent tegen het paard).

In mijn (BD's) geval betekent dit dat ik tot haar 9 e jaar ongeveer nooit voluit ben gegaan om dit niet in haar systeem te 'graveren' (kom niet op het woord). Behalve dus die twee keer per ongeluk toen ze 5 was. Dus heus wel galops, maar tot een bepaald moment en dan weer terugnemen, belonen, stappen, rustig maken etc. Lang weggebleven van die grens. In al die jaren nooit 'toch maar even wel voluit', want dan loop je de kans dat je alles weer kwijt bent. Ik wist wel wat ze in huis had maar het was de tijd nog niet daarvoor. Pas een jaar of twee geleden ben ik begonnen met haar hier op het bospad (paar kilometer licht heuvelop met aan het eind een open plek waar alle paarden altijd pardoes op de rem gaan) eens echt voluit te laten gaan, dat was toen wel heel erg 'wow' ja. Heerlijk, die adrenaline, ook voor haar.
Ik heb Barrelrace en Polebending wedstrijden gereden met de moeder van BD, (BD was toen nog te jong en onervaren) en ga graag hard, maar wel gecontroleerd hè.

Ook heb ik haar geleerd dat zij aan het eind van elk weggetje, voor iedere kruising, bovenop elke heuvel stopt. Stilstaat dus! En dán gaan we weer verder. Ik ben daar heel duidelijk in, nooit zullen wij een ander weggetje in draf nemen of een kruising oversteken zonder te stoppen. Dit doen we overigens met al onze paarden, ook in de lessen.

Daarnaast flink gewerkt aan de stop, die móét erin zitten als je dit soort dingen wilt doen. Maar ik moet altijd om me heen kijken wáár, wanneer en met wie ik voluit kan. Tis nou eenmaal ook het soort paard dat enorm veel temperament heeft en dat heb ik verder geacccepteerd.

Door de jaren heen en met het ouder worden ben ik zeker ook voorzichtiger geworden, vroeger was ik veel roekelozer, maar ook ik heb
geleerd

Groet, Pien

clarissa ruijgrok schreef op vrijdag 18 januari 2008, 9:13:


Ja dat zal het zeker zijn.
Afgelopen herfst hebben hier een paar paarden ringworm gehad (ik zag de bui al helemaal hangen) , één leek net een wrattenzwijn en is uitvoerig door de DA behandeld met oa weerstandsverhogende injecties, terwijl we bij de anderen een gewoon een spuitflacon Immaverol voldoende hadden, daar is het niet echt tot een uitbraak gekomen, bij die ene wel. Tja, weaarom bij de een wel en de ander niet ;S

Groet, Pien

Erdnuss Friedrich schreef op donderdag 17 januari 2008, 10:32:


Er ook al eens eraan gedacht dat onbeperkt kuil een oorzaak van diarree bij paarden kan zijn? Zeker als de kuil wat zurig, vettig of nat is. Eigenlijk zou je kuil niet onbeperkt moeten geven, dan inderdaad wat stro erbij (of droog hooi).
Sommige van onze balen voordroog zijn ook wat natter, als we zo'n baal voeren merk je dat gelijk bij een aantal paarden die daar gevoelig voor zijn: Flotskak

Groet, Pien

clarissa ruijgrok schreef op vrijdag 18 januari 2008, 9:49:


Sommige paarden zijn echt gevaarlijk of geen rijpaarden of krijgen op sommige momenten een waas voor de ogen. Hun eigenaars vinden het niet altijd leuk om dit te horen, maar er zijn meer paarden op de wereld die een kronkel hebben (nu bedoel ik niet specifiek deze ijslander, maar toevallig kende ik ook zo'n ijslander dit dit dus ook deed).

Daarnaast speelt de opvoeding en de manier waarop ze gehuisvest worden een zeer grote rol. Toen BD dit met mij flikte stond zij bijvoorbeeld veel op stal, in de tijd dat ik haar inreed was dat nog zo.
En dan heb je nog te maken met de mening van anderen, zeker als het niet je eigen paard is.

Groet, Pien

Onze Puck is een Quarab zonder Quarab papieren en we willen zien of we haar kunnen inschrijven in het IQHA ( International Quarab Horse Association), ook omdat haar veulen ook een Quarab zal zijn.

Nu hebben we van Puck alleen een afstammingsbewijs dat afgegeven is door het Verband Hessischer Pferdezüchter in Kassel (Dtsl).

Haar gehele pedigree staat hierop vermeld, eveenals haar markings, brandmek etc dus we mogen aannemen dat dit formulier een goede basis kan zijn voor de aanvraag van de papieren.

Van vaders kant (paint) is de afstamming duidelijk, echter van moeders kant kan ik niet beoordelen of dit inderdaad allemaal Arabieren zijn (wat nodig is bij de aanvraag van de papieren. De betreffende paarden hebben wel allemaal een nummer (levensnummer?).
Ik heb Pucks pedigree nu op internet gezet en mijn vraag is:
Wie heeft er info over de moederslijn (wie heeft over deze paarden gehoord) en wie weet waar ik kan opzoeken of al deze paarden ook daadwerkelijk Arabieren zijn (geweest).

Ik heb de fokvereniging al een mail gestuurd en heb op alle namen gegoogled, maar ik heb nog geen resultaten.

Hier een link naar Pucks Pedigree: http://www.allbreedpedigree.com/sh+repainted+puck de levensnummers van de paarden staan ook vermeld.

Groetjes, Pien

muriel schreef op zaterdag 19 januari 2008, 10:20:


Yes yes yes!!!! Bij bijna alle paarden staat ox erachter.... zou het me dan gaan lukken?!

muriel schreef op zaterdag 19 januari 2008, 18:21:


Heb het zojuist gauw even bijgewerkt, kijk maar naar de ox-en, zo staat het in het afstammingsbewijs:http://www.allbreedpedigree.com/sh+repainted+puck

Dank je wel, je hebt me goed op weg geholpen!
Groet, Pien

Gudrun schreef op zaterdag 19 januari 2008, 9:47:


Gudrun, ook bedankt, ik ga er een kijkje nemen