We zijn tijdens de Kerstvakantie 2 weken op verlof geweest, en intussen al wat bekomen van de Jetlag.
Onze paarden zijn ook op "verlof" geweest, namelijk op pension. Overdag buiten, 's nachts binnen.

Nu: Nexor (17 jaar) is nooit ('t is te zeggen we hebben hem zowat 3 jaar dus wat er vroeger was weet ik niet) een echt aanhankelijk paard geweest. Bijvoorbeeld ook na kennismaking met paarden in de wei langs de zijne, negeert hij die meestal nadien.

Van het pension kregen we te horen dat hij een echt ASOCIAAL paard is. ABNORMAAL dus volgens hun.

Overdag stond hij in een kudde van ongeveer 8 paarden, maar hij stond er blijkbaar nooit bij. Meestal staan paarden bij elkaar in de buurt (zo heb ik ook altijd geleerd), maar hij zou echt helemaal apart staan aan de andere kant van de wei (en die is echt heeeel groot). Pavana (onze merrie en wel zeer aanhankelijk) had een ander boezemvriendje gevonden waar ze altijd bij was.
Het stoorde Nexor dus blijkbaar helemaal niet dat hij alleen was. 's Avonds kregen ze hem ook niet gevangen om binnen te komen, ging in de verste uithoek staan. Maarja, thuis zetten we gewoon alles open en dan loopt hij spontaan naar binnen. (Iets wat ze daar op pension uiteindelijk ook doorkregen.)

Mijn vragen: zijn er paarden die geen kuddegevoel hebben? Of is dit aangeleerd gedrag, foute opvoeding of ...? Want een paard alleen in de natuur heeft toch veel minder kans om te overleven? Thuis is Nexor de dominante, maar in die kudde was een andere merrie dat. In het begin is er blijkbaar wel wat ruzie geweest. Kan dat een reden zijn?

Langs de andere kant: als ik thuis Pavana alleen meeneem dan hinnikt hij toch wel wat af hoor, en is hij een tijdje onrustig. Dat duidt er volgens mij toch op dat hij liever niet echt helemaal alleen is. Of heeft dit er dan weer niks mee te maken?

Jullie zien, weer heel wat vragen (die ik niet had toen hij de eerste 2 jaren 24/24 op stal stond ) waar ik geen antwoord op heb, want in alles wat ik tot hiertoe gelezen heb (niet representatief) staat steevast dat het sociale kuddedieren zijn.

Lena

Gudrun schreef op donderdag 17 januari 2008, 13:00:


Ik had ook al gezegd dat hij misschien 'gepest' werd door de groep, maar ze zeiden dat dit niet het geval was, eerder het tegendeel...


Als ze met hun tweetjes staan is hij degene die het eerst komt.
Hij is nog steeds niet zot van alles wat al gewoon met aanraking te maken heeft. In het begin toen we hem hadden vond hij zelfs borstelen niet leuk (steeds met zijn hoofd schudden, oren plat in de nek enz... hij heeft wel nooit gebeten of gestamp of zo). Nu gaat dit prima met een niet al te harde borstel. In het begin toen we hem hadden kon je ook niet eens aan zijn hoofd komen, hij trok altijd terug. Dit gaat langzaam beter, intussen kan hij wel (meestal) genieten van wat 'massage' achter zijn oren, of in zijn nek. Maar zeker nooit langer dan 3 minuten. En dan nog enkel van mij echtgenoot en mij. Van anderen moet hij weinig weten. Maar soms krijgt hij dan weer zo een kuur van 'blijf van mijn lijf, ik ben chagerijnig'.


Nexor komt echt wel voor zichzelf op hoor.

Ans Jondral schreef op donderdag 17 januari 2008, 13:00:

knip

had ik ook al gevraagd, maar blijkbaar ligt het aan hem...


Het zou geen kwestie zijn van uit de buurt blijven, maar eerder 'als ik hier wil lopen en de anderen niet dan is dat hun probleem'.

Herman schreef op vrijdag 18 januari 2008, 14:03:


Ik dacht dat ik er nog niet aan toe was, maar op deze manier ga ik het straks toch al wel eens proberen op het gazon. Eens kijken wat mijn paarden ervan vinden .

Ans Jondral schreef op vrijdag 18 januari 2008, 15:16:


Ik heb ze in november ook gewoon bij de apotheek gehaald. En 't was geen voorraad of zo, want ik heb er telkens 2 nodig en heeft er steeds maar eentje in voorraad.

Ik knip ook, tot iets boven de koot, wat volgens de meeste paardenkenners in de buurt veeeel te lang is. Vind 't gewoon properder, geen smurie meer onderaan, zeker nu met al die modder.

Enne, ik ben ook aan't proberen van de manen af te blijven. Dit lukt al meer dan een jaar. Onze merrie heeft nu een (naar mijn idee) een prachtige bos lange, dikke manen en ze heeft er (voorlopig) geen last van, hoewel men mij daar wel voor waarschuwde (zou huidaandoeningen in de hand werken????). Die van onze ruin knip ik af en toe wel bij, want hij heeft zeer weinig en dun haar en het trekt op niks als die te lang worden.

Lena

clarissa ruijgrok schreef op maandag 21 januari 2008, 22:20:


Volgens mij heb je het over ONZE merrie. Ik herken dit perfect

Ilona Kooistra schreef op vrijdag 25 januari 2008, 0:14:

knip

Ik ga dan met veel interesse kijken hoor want...

"Ge" kunt er van zeggen wat "ge" wilt (Belg voor iets hé?): maar ik vind ons Pavana haar wintervacht (voor 't eerst zonder deken) heel schoon (mooi dus). En ik vind het jammer dat er zovelen hun paarden scheren. Ik dacht voorheen ook dat dit het beste was dat je kon doen in de winter tenzij het paard enkel en alleen op de wei staat.

Misschien weet de koningin ook niet beter. En als zij (of is het Zij?) van slechts 1% van de PN principes zou overtuigd raken... dan krijg je volgens mij een revolutie in de paardenwereld. En revoluties veroorzaakt door koninginnen met gezond verstand... Zo zijn er nog niet veel geweest, denk ik.

Dus opsturen maar. Wie weet?

Hoopvolle groetjes,
Lena

Ilona Kooistra schreef op zaterdag 26 januari 2008, 17:00:


Misschien stom, maar zijn fluovestjes niet te borduren of te bedrukken? 't Valt op, is veilig bij het rijden (al dan niet te paard), volgens mij niet duus (tussen de 3 en 5 euro in de doe het zelf zaak) en je ziet meteen welk paard er al dan niet op reageert.

Mijn slogan moet misschien worden "safety first"???

Groetjes Lena,

Nils Vellinga schreef op maandag 28 januari 2008, 22:01:


Ik vraag er aan mijn man eentje voor mijn verjaardag. Dan kan hij het 'oude' aandoen en ik het nieuwe . (vrouw voor iets hé?)

Hij staat intussen al wat positiever tegen ijzerloos.
Mijn opmerking (om naar zijn reactie te polsen, want het onderwerp is een tijdje niet aan bod gekomen, wegens te grote tegenstelling tussen ons): "Nexor loopt toch nog gevoelig over het grind" beantwoordde hij met "Goh, ik vind dat dat nog heel goed meevalt. Ik denk dat als het zo verder evolueert dat we misschien toch geen ijzers meer gaan nodig hebben."

Moest ik op dat ogenblik op Nexor gezeten hebben, dan was ik er direct vanaf gevallen van verbazing. Verder is hij ook tot de conclusie gekomen dat zijn brokkelhoeven niet erger worden van ijzerloos. Dus dat was ook al een punt in voordeel.

Op goede weg dus,
Groetjs Lena

Ilona Kooistra schreef op woensdag 30 januari 2008, 1:11:


Nou, ik had nooit gedacht dat mijn stokpaardje (veiligheid) zo zou aanslaan! Ik ben er effe perplex van. Ik probeer het in onze omgeving aan iedereen aan te raden (rijden met vestje), maar zonder succes tot nog toe.

Ik vind het vestje tof, al dan niet met smiley en ga dit dus aan mijn echtgenoot vragen voor mijn verjaardag. Hij is namelijk dol op nuttige cadeautjes. Ik ben dol op 'paardencadeautjes', dus dit is de perfecte combinatie.
En als ik iemand tegenkom met zo'n vestje, is het op zijn minst iemand met een open geest wat paarden betreft.

En wat ons betreft... met zo'n vestje kan je toch moeilijk mét ijzers gaan rijden hé. Dus weer een extra motivatie om vol te houden (het gaat na 3 en 6 maanden vrij goed hoor, zo zonder ijzers, en de brokkelhoeven worden er voorlopig ook niet erger van).

Verbaasde groetjes, Lena