cornelie schreef op donderdag, 2 september 2004, 14:04:
> e m kraak schreef op donderdag, 2 september 2004, 13:49:
>> Als voor iemand anders het
mensenspelletje "wedstrijdje"
>> belangrijker is maak ik daar geen ruzie om hoor
> net zo 'erg' als een wedstrijd, kwa stress dan. Mijn
> wedstrijddoel is voorlopig ook: niet neurotisch worden, puur
> mijn eigen ding doen en mij niks aantrekken van anderen, en
> vooral zonder stress, geheel ontspannen een proef kunnen lopen.
Ik word niet gauw "neurotisch", maar wedstrijden/levels/prestaties-naar-mensen-toe interesseren me gewoon niet (meer). Heeft voor mij niets te maken met paarden zelf.
Héél af en toe geef ik les of demo, privé, voor mensen die me serieus genoeg lijken. Commerciële belangen heb ik er niet in dus kan doen wat ik wil. Da's alles.
> Als ik bv naar een parelli clinic zou gaan zou dat dezelfde
> stress geven bij mij ( en daardoor ook bij mijn paard ) . Ook
> daar moet ik voor een ander mijn ding gaan doen.
Hoe gek ben je wel niet om dat voor een ander te doen, als die ander niet je paard is?
> op de endurance terecht te komen. Daar mag je rijden met wat je
> wilt, zolang je maar een helm op hebt. Boomloos, rijhalster,
> hoefschoenen het mag allemaal. Oke, een echte die-hard die niet
> met helm wil rijden heeft daar inderdaad ook niets te zoeken
Klopt, zoals de DER geworden is heb ik er niets meer te zoeken. Maar was er allang mee gestopt omdat ik iedere keer teveel oponthoud had aan vetcontrols die niet van tölt wisten en mijn paard kreupel vonden. Doei, bekijk't maar... ben ik heel makkelijk in.
Er is maar 1 wedstrijd waaraan ik MOET deelnemen, zorgen dat ik met mijn paardenfamilie een leuk leven hou. Voor de rest zegt "wedstrijd" me weinig - het is óf leuk om iets te doen en anders meteen goeiedag.
Maar over ruzie gesproken: er wordt voor ijslanders dus ook een langeafstandswedstrijd georganiseerd. Na aandringen van organisator 3 jaar aan meegedaan, meer als demo... als laatste nummer starten, iedereen inhalen en als 1ste finishen. Het 3e jaar leidde dat tot zulke ruzies vanuit de andere "kansloze" deelnemers dat ik ook daar maar mee gestopt ben.
> En alhoewel ik mijn paard zeer belangrijk vind gaat hij niet
> voor alles. Mijn eigen leven gaat nog steeds boven dat van hem.
Uuh, hoe bedoel je dat nou? Letterlijk genomen lijkt me logisch...
>
> cornelie
groeten, Egon