Christel Provaas schreef op donderdag 10 januari 2008, 19:38:


Daar dacht ik ook aan toen ik je bericht las. Verder gaat ie goed zo! Volhouden manneke! Je zult toch al wel een stuk meer rust hebben Nathalie! Want het vreet aan je he, als een geliefd dier zo ziek is! Sterkte verder!
Caatje

Gisteren iets raars meegemaakt met één van m'n paarden, een 9jarige nogal forse 3/4 engels volbloed. Hij kwam niet aangalopperen toen ik ze riep om over te steken, hij bleef staan waar hij was, helemaal aan het eind vd wei. Ik er naar toe, hij keek maar zielig maar liep makkelijk mee met m'n hand om z'n nek. Eenmaal binnen iedereen op z'n plek gezet voor het "avondmaal" en ik kan er meestal de klok op gelijk zetten dat Talek een drol draait............niks dus........;;even later stond ie te zweten als een gek, de damp stoomde eraf en hij had koorts (39,3) Hij keek echt heel dof, stond snel te ademen en nog steeds geen poep, maar ook niet schoppen naar de buik of willen gaan liggen. Hij vond het duidelijk vervelend dat ik aan z'n flanken kwam. Ik heb hem toch meteen een antispasmodique gegeven en heb hem in de gaten gehouden. Hij stond wat hooi te knabbelen en een uurtje later was ie opgedroogd en kreeg meer ineresse in wat er om hem heen gebeurde, mààr, nog stééds geen poep! Ik ben 'm bijna de hele nacht in de gaten blijven houden, hij was verder vrij normaal, dronk gewoon, plastte gewoon (iets meer duwdrang dan normaal) normale kleur en geur............;;en op een gegeven moment, eindelijk een drol, maar met wat slijm erin. En vanmorgen stond ie weer te huhuhu voor z'n bakkie (beetje hele haver gegeven) en is op de normale manier mee naar de wei gegaan. Heeft iemand dat ooit gezien en zo ja, wat kan het geweest zijn?
En dan iets met de andere jongeling, m'n trouwe witte........zag gisteren dat ie vreemd trok met één van z'n achterpoten. Gewone stappen nemen, dan opeens stilstaan alsof de poot niet mee wilde, 'm naar 'm toe trekken en zonder hinkel verder lopen. Ik heb niks bijzonders met 'm gedaan en vraag me af wat dàt nou weer kan zijn. Gelukkig gaat het met de merrie perfect, binnenkort een paar up-date foto's van haar hoef op 't album.
Caatje

jan seykens schreef op vrijdag 11 januari 2008, 10:48:

.>

Yep, vorige maand ontwormd, dacht er niet aan het erbij te zetten........verder een idee?

Spirithorses schreef op vrijdag 11 januari 2008, 10:51:

.>> En dan iets met de andere jongeling, m'n trouwe

Hij liep niet wankel Pien, het was echt even dat trekken met die poot, iets optrekken en dan weer gewoon verder lopen. Niks is er warm, niks dik, hoeven zijn perfect, géén schimmel (te zien of te ruiken) in 't hooi................in de wei zou'k 't niet weten..............Ik hoop dat het geval van Talek ook eenmalig is, maar je vraagt je dan echt af wàt het is.
Caatje

Zo, ik heb de laatste foto's even bijgeplakt op 't album vd merrie ( http://www.hoefnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?parent_id=413) voor diegenen die interesse hebben. Dus nu, 3 maanden na de aanvang van deze geschiedenis, kan ik wel zeggen dat ze zo goed als genezen is. Ze heeft 3x een nieuwe zool en straal aangemaakt, die elke keer los kwam wanneer het gedeelte eronder sterk genoeg was. Ook aan de andere kant vd hoef, waar niet in gesneden is, is het 1ste stuk zool eraf, daaronder zit poederig spul wat er vanzelf waarschijnlijk af zal gaan en daaronder zit dan weer de nieuwe zool. Dus de volgende keer weet ik het, niks geen gesnij aan zo'n voet, de natuur een handje helpen met antibio en verder haar haar gang laten gaan, ze doet het nog het beste!!
Caatje

Kynshiri schreef op vrijdag 11 januari 2008, 11:14:


Een scheur is in 8vd10 gevallen een teken van onbalans in de voet. Als je met een nagel over de scheur gaat, kun je dan voelen welke kant er iets hoger ligt? Welke kant blijft je nagel "steken"? Dat is de kant die iets te hoog is, hoeft maar een inimini pietsie te zijn. Sinds ik dat in de gaten heb, verdwijnt de scheur van één van mijn paarden, zienderogen. Misschien de moeite waard erop te letten?
Caatje

Christel Provaas schreef op vrijdag 11 januari 2008, 11:25:


Daar dacht ik ook aan maar vindt het zo vreemd dat het zo plost is, hij heeft echt nog iets tekenen gehad van dat er iets niet lekker zat daar. Wat doe je eraan? En als het een blessure is, moet je toch ergens een warmteplek of verdikking zien? Of zit het anders in elkaar? Wat me ook opviel, hij gaat nu sneller over in galop, terwijl het een echte liefhebber van draf is (dit in de wei gewoon, in vrijheid) Zijn er dingen die ik extra moet doen of juist laten?
Caatje

Christel Provaas schreef op vrijdag 11 januari 2008, 11:43:

.>

Ik zal er eens op letten of hij een lievelingsbeen voor z'n galop gebruikt, het klinkt wel logisch ja dat galop minder belastend is. Dus als ik het goed begrijp, kan een verrekt kniebandje ontstaan door iets simpels? Te gek doen in de wei ed? Waar zit die knieband precies? Ik zal hem in de gaten houden en gewoon ongeveer blijven doen wat we nu doen, vnl veel wandelen en niet te veel gekke dingen vragen. Bedankt voor het meedenken!
Caatje

Ans Jondral schreef op vrijdag 11 januari 2008, 11:59:

.> Krijgt hij misschien om één of andere reden minder beweging nu,

Minder regelmatig (amper tijd om op te zadelen en te rijden) maar wel vaak intenser, tijdens wandelingen meer oefeningen tussendoor (om te zorgen dat hij toch de afstand aflegt die ik wil) en vaker "slootje springen" en tijdens blote rug ritjes veel stap en wat draf, maar geen echte oefeningen, ik zit dan alleen maar lui te genieten!!! Maar om te zeggen dat hij spieren kwijt is, nee, niet echt. Maar ik heb dus al wel in de gaten dat zo'n blessure vrij makkelijk kan gebeuren, hoop dat het niet echt pijnlijk is...........merkte ook dat ie dat been vaker in rust zet..........zit dus duidelijk iets niet lekker. Nou dàt weer, tja, zo rol je van 't één in het ander, en de oudste van het stel kuiert vrolijk en gezond het leven door!!
Caatje

Vicky Verreycken schreef op vrijdag 11 januari 2008, 17:12:


Mmm, echt interessant allemaal, maar ik denk toch dat we op 't verkeerde spoor zijn. Zijn fractie terugtrekken heeft denk ik, niks te maken met z'n kniebanden of pezen oid. Heb wederom goed opgelet toen ze (in zwiepende wind met striemende regen) naar de hangaar terug peerdden, hij galoppeert idd op het tegenoverliggende been (links doet ie er raar mee, hij galoppeert op rechts) en wanneer hij stapt, gaat het heel normaal, dan opeens, in een flits, trekt ie die poot omhoog, alsof ie wordt gestoken.....en loopt dan gewoon verder......heb net z'n hele hoef onderzocht, naar een evt. punctiewond (doorn oid) maar kon niks vinden..........maar er was een pietsie warmer plekje net boven de kroonrand, binnenkant voet........misschien m'n verbeelding en ik vind z'n reactie ook zo vreemd mocht het een abces zijn of zo, hij mankt verder absoluut niet. Met de andere (Talek) is alles weer in orde, doet weer lekker lelijk en pest iedereen, mij incluis!! Héérlijk, zo zie ik 'm liever! Hij poepte ook weer, als vanouds bijna op commando! Als sla je me dood, kan er niet naar gissen wat ie nou gehad heeft. Die witte houdt ik in de gaten, als 't iets met z'n hoef of pols (heet dat zo, daar? net boven de hoef?) te maken heeft, ga ik verder op 't hn forum!
Caatje

charlot van r schreef op vrijdag 11 januari 2008, 17:20:


Super Charlotte!! Je bent echt op de goede weg, stug doorgaan en straks, onder het zadel, hetzelfde principe handhaven. Jij bent de leider, jij geeft aan wat mag en wanneer, hoe snel ze mag of moet , je mag eigenlijk geen tegenspraak van haar accepteren. Klinkt misschien heel strict maar ze neemt het anders meteen weer over. Ik denk niet dat je het moet beschouwen als dominantie, je hebt haar respect nog niet gewonnen. En, Parelli hééft wel gelijk wanneer hij zegt "respect is moeilijk te krijgen en makkelijk te verliezen" Kijk maar naar paarden onderling, er is er altijd wel ééntje die elke keer weer probeert die leidersplek te veroveren, maar hij moet het respect krijgen vd anderen voor het zover is. En vooral omdat jouw paard alleen staat, ben jij gewoon diegene op wie ze dat kan proberen. Jij moet sterk in je schoenen blijven staan en voet bij stuk houden, standvastig blijven zonder agressie! Succes!
Caatje

Caatje schreef op vrijdag 11 januari 2008, 10:40:


Nou, Talek had vanmorgen wéér zo'n aanval, iets minder hevig, zonder zweten deze keer, maar wel weer met koorts (39,3) Z'n buik was, aan beide kanten naast de flanken, opgetrokken en hard en hij keek ellendig. Dus weer antispasmodique gegeven, binnen een half uur was ie weer normaal, begon gewoon te eten, drinken en keek weer helder. Het enigste wat ik in mijn boeken kan vinden met deze symptomen is "grass-sickness" of een begin van piroplasmose (al zeker 2 mnd geen teek meer gevonden) Heeft iemand anders misschien een idee? Ik ga morgen toch de vet bellen, bloedmonster nemen en laten onderzoeken, maar ik ben nieuwsgierig of iemand van de geleerden een idee kan hebben. Dus symptomen: koorts (1ste keer met zweten) constipatie, opgetrokken buik, nièt rollen en niet schoppen naar de buik, urine normale kleur,geur en consistentie, derde ooglid een pietsie zichtbaar wanneer hij nog pijn heeft, naderhand weer normaal (was me nog niet eerder opgevallen)
Ben benieuwd!
Caatje
ps: de witte heeft misschien toch een hoefzweer, de hoef is afwisselend warm, hij loppt nog steeds normaal, alleen in draf mankt hij heel licht

Spirithorses schreef op zondag 13 januari 2008, 18:21:

.>

Ik heb ook nog verder gezocht bij grass-sickness maar daar hoort ook vaak donkere urine bij..........en idd geen koorts. Wat ik zo vreemd vind is dat ie zoals vanmorgen, koorts heeft, en an s'avonds weer normaal is. Waar is die infectie dan zo gauw gebleven vraag ik me af. Ik tast echt in het duister, hopelijk weet de vet me te vertellen wat voor onderzoek we kunnen doen . Ff afwachten.
Caatje