Nou Frans, Shoot me than! Ik bekap paarden die op stal staan. En ik vertel die mensen dat NB daar best prima bij kan... En ik las dat Nick en Simon (hihi grappig zo) dat ook al doen...


Jij bent niet verantwoordelijk voor wat Nick, Simon en ik aan stalpaardeneigenaren vertellen. Want dat doen wij en niet jij. Ook al gebruiken we jou bekapmethode. Net zo goed is AdB niet verantwoordelijk voor wat bijvoorbeeld Piet over hem hier op het forum verteld. Dat zegt namelijk Piet en niet hijzelf. Het zou belachelijk zijn als iemand al zijn volgelingen in de gaten moet gaan zitten houden. Dat is meer dan een dagtaak.

Het is nog altijd ieders eigen verantwoordelijkheid om meningen van feiten te scheiden. Als Piet iets over AdB zegt dat klinkt als een feit, dan is het aan een ieder zelf om dat te checken voordat je het als waar aanneemt. Dat er (vooral op forums) nogal vaak als een kip zonder kop elkaar nagekakelt word, daar zijn alleen de kippen zelf verantwoordelijk voor.

Groetjes Karin

Hoi Piet

Nee, het kip zonder kop sloeg absoluut niet op jou! Sorry dat het wat onduidelijk is, maar echt had niets met jou te maken. Enkel met de algemene manier waarop dingen die geschreven of gezegd worden geinterperteerd kunnen worden cq een eigen leven kunnen gaan leiden.

Groetjes Karin

Ik bekap een paard wat links achter een kramperig been heeft. Geen idee wat de officiele diagnose is, maar als ik de voet optil moet ik altijd even wachten tot de kramp eruit is, ze trekt het been dan heel hoog op. Dan voetje heel laag houden en NIETS eronder houden, want soms zet ze hem in minder dan een halve miliseconde met een stamp neer, wat eronder zit is dan plat. Ik weet dat ze daar niets aan kan doen en let dus heel erg goed op. Geef dat been ook wat vaker terug en doe het rustig aan.

Opvallende is, dat aan deze hoef door voorgaande bekappers altijd zo min mogelijk werd gedaan, omdat ze er het geduld niet voor hadden. Nu is het de beste voet van de vier, waar ik meestal alleen maar iets steunsel vanaf hoef te halen. Het dier heeft overigens verder ook goede hoeven en loopt over alle ondergronden, ondanks een paar jaar in een zandbak te hebben gestaan en nu op stal.

Het paard wat ik bekap is 14 of 15. En ze heeft het al de tijd dat mijn vriendin haar rijd al gehad. Ze staat sinds een paar maanden op stal, maar daarvoor 2 jaar 24/7 in een rijbak met 2 andere paarden. In beide situaties weide in de zomer. Maakt geen verschil. Boze hoefsmeden maken wel verschil, als ze bang is dan word het erger. Maar als ik rustig aan doe en haar goed laat weten dat ik die voet wil hebben, van bovenaf naar beneden kloppend op het been, dan gaat het best prima. Soms schiet de kramp erin en trekt ze het been plots op of zet ze hem plots neer. Dan wacht ik even en wil het weer. Ze laat het ook enkel zien als wij mensen iets van dat been willen, in de paddock, stal wei of met bewegen zie je er niets van.

Groetjes Karin

Jawel, kan wel, Gáta is wildkleur geboren, welke wildkleur weet ik niet meer. Snaevar is zwartgeboren. Dat kan de kombi wildkleurzwart geven. Maar dat is ze niet, schetsers geven elk paard met een aalstreep graag de naam wildkleur mee, want dat staat zo interesant. Bjork is gewoon zwart.
Frestur, haar volle broer had wel een wildkleur. En die is in NL geboren, toen ze enkel Snaevar nog als hengst gebruikte.

Sterkte met haar!

Groetjes Karin

Hoi Pien

1.45 is toch groot zat. Groter betekend toch niet sterker! Egon, zou jij nog eens willen uitleggen hoe het zat met de botten als paarden groter worden. Jij had daar een formule bij, dat als een paard zoveel groter was, zijn botten maar een bepaalde mate dikker werden. Ik had dat opgeslagen maar in een pc-chrash verloren.

Groetjes Karin

Spirithorses schreef op maandag 14 januari 2008, 0:45:


Volgens mij verandert er helemaal niets. Of het nou je hengst is die uitbreekt en een merrie dekt, of een ruin die uitbreekt en een auto beschadigt. Jij bent aansprakelijk als houder (in NL tenminste!).

Groetjes Karin

Natuurlijk ben jij wel de houder, jij bent toch de eigenaar van jou bedrijf en daar komt het paard toch te staan? Jij bied een plaats aan voor het paard om te wonen en daarmee ben jij verantwoordelijk voor hem. Als hij uitbreekt, of ontsnapt door lessers ben jij daarom verantwoordelijk. Althans volgens Nederlandse wetgeving.
Uiteraard zit er verzekeringstechnisch nog weer een verhaal aan, maar bovenstaande is voor de wet van toepassing.

Groetjes Karin

Hoi Piet

Ik vind dat dit verhaal twee kanten heeft.
De ene kant is de keuze die jij als mens maakt. En die hoort naar mijn mening principieel voor het leven te zijn. Tot de dood ons scheid.
De andere kant is het dier. Wij hebben hier een papegaai die bij zijn vorige baas niet gelukkig was. Hij woonde in een grotere kooi, kwam meer keren en tijd per dag uit de kooi, kreeg meer aandacht, had een papegaaienvriendje, had een buitenvoliere voor de zomer. En zijn vorige baasjes was ook nog eens een super lief baasje voor hem. Hij was er diep ongelukkig. Waarom? Zou het niet weten! Hij kwam hier logeren zodat iedereen even pauze had. Hij is nooit meer naar huis gegaan, want hier is hij gelukkig. Wat wij anders doen? Heb geen idee. We werken hele dagen, zijn kooi is kleiner, ik had vorig jaar nog geen mooie voliere voor hem buiten. En de enige andere papegaai die zou hem het liefst zijn strot doorbijten dus dikke vriendjes zijn het niet. Beestje is hier wel gelukkig.
Had zijn vorige baasje hem dan moeten houden omdat ze daarvoor gekozen had? Nee toch. Als ik vandaag iemand tegen kom waar mijn dieren gegarandeert veel gelukkiger zullen zijn mogen ze gelijk weg. Want IK ben zo idioot om ze in gevangenschap te houden, dan moet ik het toch zo goed mogelijk doen.

Ik vind het daarnaast ook wel een beetje flauw dat je in geen enkele verkoopsadvertentie reageert en wel in die van Trea. Terwijl Trea nog de indruk wekt het voor het dier te doen en er vele advertenties enkel maar om geld draaien. Waarom is Trea dan opeens zo slecht? Ze heeft het dier jaren een goed leven gegeven en gunt haar nog een heel fijn leven in de toekomst.

Groetjes Karin

Wat jij noemt aan voorbeelden van de hoefsmid die te kort moet bekappen of de NBer die elke dag staat te vijlen zijn perfecte voorbeelden van Verkeerd gebruik van een methode. Dat zegt niets over beide methodes, behalve dan hoe het niet moet.

Hét grote verschil tussen natuurlijk bekappen is de frequentie en het plaatje eromheen. De hoefsmid kom elke 6 tot 10 weken eens bekappen en verdwijnt weer. Vraagt hooguit of het dier meer in de bak of buiten loopt ofzo maar verder kijkt hij niet. De natuurlijk bekapper bekapt zijn eigen paard elke keer wanneer de hoef niet voldoende slijtage ondervind van zijn omgeving. Dat kan zijn een keer in de week, kan ook een keer per maand of half jaar worden. En dat laatste kan als de natuurlijk bekapper (en ik bedoel de eigenaar zelf, niet de prof) ook de omgevingsomstandigheden optimaliseerd.
Hoe meer de NBer moet compenseren aan de omgevingsomstandigheden, des te meer moet hij vijl en messen gebruiken. Hoe beter de leefomgeving, hoe beter het paard het zelf reguleren kan.

Naar mijn mening maakt het geen drol uit welke methode je gebruikt. Als je paard er maar goed op loopt en goede voeten heeft. En zijn zat hoefsmeden die de hielen wel lager houden, de straal niet volledig wegsnijden enz. Prima, als het paard met de frequentie van de hoefsmidbezoeken prima loopt en geen te lange hoeven krijgt is het goed. Groeien de hoeven tussentijds zoveel dat er scheuren, flairs en ondergeschoven hielen ontstaan, dan zou er vaker bekapt moeten worden of liever nog, de levensomstandigheden verbeterd moeten worden.

Nou, een respectvol stukje uitleg toch

Groetjes Karin

Esther, ze heeft al jaren klachten. Al vanaf dat jullie haar hebben is ze anders geweest. Is er niet een hele grote kans dat ze dus al jaren cushing heeft en er dan ook nog jaren door mee kan leven?

Groetjes Karin

Waarom laat je je zo ontmoedigen. De enige conclusie is dat je op het stukje grond geen gras kan laten groeien. Of althans, niet zonder heel veel moeite. Maak er gewoon een mooie paddock paradise van, probeer of je in de zomer eens hier of daar een stukje gras kan huren of trek er regelmatig op uit om je paardjes ergens aan de hand te laten grazen. Allemaal prima opties hoor.

Ja, hoe meer ruimte hoe beter, ja grazen op eindeloze hectaren is helemaal gaaf. Maar ik woon zelf ook niet in een supervilla met alle luxe van dien en ik ben ook gelukkig. Maak er iets moois van en je zult twee paarden een leventje geven waar menig opgestald paard geeneens een voorstelling van kan maken!

Groetjes Karin

Kwestie van op een andere manier omdoen. Ik doe de neusriem om, doe de kant waar ik sta over het oor, met mijn hand eronder, hou zo de voortop plat en schuif zo het andere oor eronder. Misschien beetje vaag uitgelegd, maar ik hoef nooit manen recht te trekken, het zit zo altijd keurig (wel even van te voren de boel recht leggen, maar zonder halster is dat eenvoudig).
Ik ga woensdag weer, zal eens foto's proberen te maken.

Groetjes Karin

Wat een fijn nieuws! We blijven hier duimen (deed ik al ook al had ik nog niet gereageerd).

Ik heb hier nog wat veulentjesfoto's van haar liggen. Niet echt beste kwaliteit en er staan ook wat mensen bij soms. Maar toch wel grappige. Als je me je huisnummer even doorgeeft dan stuur ik ze je even op. De straatnaam weet ik nog wel.

Groetjes Karin

Hoi hoi

Ik heb les gehad van deze man tijdens mijn studie diermanagement. Het is een man die veel weet, maar ook een vrij uitgesproken alles-of-niets mening heeft.
Als ik zijn woorden interperteer zoals ik hem heb leren kennen, dan bedoelt hij dat het best is zo'n mineralensteen te geven, maar niet voor de mineralentekorten. Dan kun je beter kijken wat in jou hooi en weide mist en dat gerichter bijvoeren.
Natuurlijk helpen alle beetjes. Maar als die beetjes nog niet voldoende zijn, dan heb je nog steeds een tekort en is het probleem dus nog steeds aanwezig.

Groetjes Karin