Okke schreef op donderdag 3 januari 2008, 3:30:
> clarissa ruijgrok schreef op woensdag 2 januari 2008, 0:50:
>
>> Ik heb kunnen zien dat ze de hoeven uitkrabden met stokjes, en
> in zijn kielzog, er op rekenend dat de gelovige burger wel wat
> over heeft voor zijn goedgelovigheid. Weinig boedha, veel
> aflaten, veel krokedillentranen en al helemaal geen verdieping
> in paarden. Volgende film graag!
Nou, ik zie liever die monnik dan zo'n stom weeshuis waar de kinderen alleen maar zitten te janken met gebrek aan alles. Die weeshuizen hier in Nederland, krijgen gewoon geld van de staat, die hoeven niet te bedelen.
Die monnik onderneemt iets met die kinderen, hij geeft ze iets heel waardevols, een pony, wauw, een eigen pony. Die had ik vroeger ook wel gewild.
Hij leert die kinderen sterk worden. Die kinderen kunnen door leren vechten hun eigen krachten leren kennen, maar ook die van de ander. Bovendien maken ze zo lijfelijk contact, net als een potje stoeien. Er waren kinderen bij die helemaal niet meer op hun omgeving reageerden. Hij leert die kinderen discipline, door hen te leren je geest los te maken van het lichaam, zodat ze later niet aan de drugs hoeven, of een sleep kinderen krijgen die ze toch niet te eten kunnen geven. Hij geeft ze onderwijs. Sommige kinderen waren domweg ondervoed.
Ze hebben zonder
DA , samen dat zieke paard overeind gekregen en om die reden de tocht uitgesteld. Geen verdieping in de paarden?
Voor de paarden is het denk ik volkomen natuurlijk, ik wou dat ik dat soort tochten kon maken, zonder dat stomme verkeer altijd. Dressuur doen ze verder ook niet aan. Het lijkt wel of ik een andere film heb gezien..
Ik zei al, je moet het niet vergelijken met hoe wij leven.
Warboel
