eddy DRUPPEL schreef op woensdag 2 januari 2008, 17:20:


Noch over de inhoud van ADB, noch zijn verdienste in het terug zuiver krijgen van paarden wil ik me uitspreken. Daarvoor ben ik nog té weinig ruiter en té weinig onderlegd in het wezen "paard". (Een beetje eerlijke bescheidenheid is hier wel op z'n plaats).
Maar wat ik me gewoon afvraag bij het lezen van zijn website en het bekijken van de DVD: Welke garantie biedt de man op een duurzame remedie voor de aan hem aangeboden "probleem"paarden?
Ik verklaar mij nader:
- 1 -
op zijn website staat onder de rubriek "trainig van uw paard":
Indien u uw paard op training laat komen is hierbij inbegrepen:
° Dagelijkse training (bij een maand 6x training per week, 1 rustdag)
° *Een box voor uw paard*
° Opstrooien en uitmesten
° Weidegang indien gewenst
° Hooi en krachtvoer voor uw paard
° 4 lessen volgens ons rij systeem op uw eigen paard

Er wordt géén aandacht besteedt aan het algemene welzijn van het paard.
Ik durf dit interpreteren als: ADB werkt aan symptoombestreiding, waardoor de paarden vroeg of laat weer gedoemd zijn te hervallen in hun kreupelheid. (ongeacht de rijtechnische vaardigheden van de eigenaar/ruiter)

- 2 -
Antoine De Bodt geeft zélf géén enkele garantie vanaf het ogenblik dat een probleempaard zijn trainingsperiode heeft volbracht. Citaat uit zijn website: "In het geval uw paard een hoefkatrolpaard is, geldt het volgende: indien uw paard op de dag van de laatste training op ons trainingscentrum niet zuiver loopt, krijgt u de trainingskosten retour."

Hij geeft géén garantie voor de dag ernà ...

Vandaar mijn vraag annex bedenking: Welke waarde heeft zijn methode op lange termijn?

Herman

Piet schreef op woensdag 2 januari 2008, 18:46:


Ik moet (helaas) wéér refereren naar de inhoud op de website van ADB.
Op de pagina "Training" staat:
'Het is mogelijk om uw paard bij ons een maand in training te zetten.
=> daarin begrepen 4 lessen volgens rijsysteem ADB op eigen paard.'
Geloof je nu écht Piet, dat je in 1 maand, met ocharme 4 lessen een "probleem"paard blijvend terug rad kan laten lopen?
Uit mijn bescheiden ervaring heb ik inmiddels geleerd dat een blijvend positief resultaat met je paard niet gerealiseerd is in 4 lessen. En dan is mijn paard niet eens kreupel, of van enige fysich mankement voorzien. Alleen een beetje koppig dominant ...
Dit soort blufmarketing - gekoppeld aan de onheilspellende suggestieve boodschappen van natuurlijk scheve paarden - stoort mij in de presentaties van ADB. NIET wat hij al of niet bereikt.
En geloof me, het gros van de paardeneigenaar die de DVD van ADB zien, gaan àllemaal achter hun paard staan om te zien of hun 4-voeter toch ook wél niet ergens links of rechts scheef is. En dàn begint de misérie pas écht, omdat een normaal gezond paard dan plots verwordt tot een fout lopend kreupel paard. Het is voldoende dat het paard even zijn linkse/rechtse achtehand wat laat zakken in rust, of het beestje krijgt - door de (on)deskundigheid van de DVD-watcher het stigma van "natuurlijk links- of rechtsgericht".
Het staat nu eenmaal intelligent om tegenover collega-paardeneigenaars pseudo-intellectueel onderbouwde inzichten over je/het paard te kunnen etaleren.
Ik heb vorige week de DVD van ADB er nog eens op nagekeken. Wil je geloven dat ook ik meteen mijn paard Veldre ging observeren om te zien of haar "moeilijk" gedrag misschien wel te wijten zou zijn aan "natuurlijke scheefheid"? - Dilly me !!!
Sorry Piet, maar de meeste paardeneigenaars zijn niet zo kritisch als ik.
Nogmaals, ik wil geen stelling nemen tégen de verdienste van ADB "an sich". Maar ik heb gewoon niet zo'n euforisch eureka en driewerf hoera-gevoel over de beweringen van ADB. Vandaar mijn nogal nuchtere bedenking over de duurzaamheid van zijn behandeling (ongeacht de rijvaardige kwaliteiten van de ruiter). That's all.

Herman

Nathalie Lagasse schreef op donderdag 3 januari 2008, 13:20:

Inderdaad Nathalie, ik ben radicaal omgeschakeld. En ik heb dit eigenlijk - hoe pijnlijk ook - te 'danken' aan het inslapen van Papillon.
Sterker nog, ik ben het gewoon aan hem verschuldigd. Als dit mijn bijdrage kan zijn aan een paard-betere wereld, dan heeft zijn dood (buiten het uit zijn lijden verlossen) ten minste nog een diepere waarde.
Maar ... ik was al PN (geïnteresseerd, gefascineerd, niet begrijpend lezer) vanaf het moment dat Papillon bij mij kwam (schrijven 2004). Zijn dood heeft me doen inzien dat de tradi-wereld blind is voor het dierenwelzijn en eigenlijk uitsluitend in stand gehouden wordt uit eigenbelang/gemakzucht.
Ik ben dan "heel gereserveerd" eens gaan kijken op de eerste basistraining bij Spirithorses. En het zijn Pien & Jack die door hun begeesterende omgang - eigenlijk zonder véél woorden - die andere kant lieten zien. En weet je wat me écht overtuigd heeft? Het feit dat we de 1ste les zelfs niet in de buurt van de paarden zijn gekomen. En pas na de 5de les mochten we eindelijk rijden. Maar in die 5 lessen kregen we wél de essentie van waar het om gaat. En dan moet je voor jezelf beslissen. Of je gaat mee in deze nieuw verworven inzichten, of je haakt af en blijft voor de rest van je leven blind uit persoonlijke overwegingen. Het zo vaak gehoorde zinnetje dat "de waarheid wel ergens in het midden zal liggen" ging in deze voor mij niet meer op. Zodoende ... Dank-je-wel Papillon, om mij als eerste op weg te zetten.

Herman

Christel Provaas schreef op zaterdag 5 januari 2008, 13:37:


Er is een GROOT verschil tussen hanetred en kramperigheid.
Een paard met hanetred wordt daarmee geboren. De oorzaak zit in het centrale zenuwstelsel. Vanuit de ruggegraat wordt een overdreven prikkel naar de spieren van de achterhand gestuurd, wat resulteert in het plots heel hoog optrekken van het betreffende been.
Hanetred is voornamelijk zichtbaar wanneer een paard in stap is. Bij draf of galop komt het zelden voor, maar het kan.

Bij kramperigheid kan het zenuwstelsel op verschillende plaatsen aangetast zijn (is niet aangeboren). Belangrijke locaties zijn: hersenniveau, ruggenmergniveau, (hals, borstregio, lendenregio) en de overgang van de zenuw naar de spier. Het komt het meeste voor in de lendenregio waar een verstoring zit. Meestal zit bij deze paarden ook de rug vast in de lendenregio. (bron: http://www.gehuibers.nl/ doorklikken op 'Overige onderwerpen', en daar dan in het droplist de rubriek 'hanetred en krampentrekker' selecteren.)

Papillon had hanetred aan beide achterbenen, waarvan rechts-achter héél extreem.
Hij heeft (desondanks) zéér opmerkelijke prestaties neergezet in de sport '(vnl. Military & jumping).
Het enige wat een gunstige invloed had, was het verwijderen van de hoefijzers aan beide achterbenen. Vanaf dag 1 dat zijn ijzers zijn verwijderd, werd de hanetred met bijna 50% gereduceerd. (Papillon werd zonder achterijzers gewoon bekapt).
Een paard heeft zelf geen last van hanetred. De enige persoon die er rekening mee moet houden is de hoefsmid (of beter nog: de natuurlijk bekapper). Bij het vragen van het betreffende achterbeen, moet er rekening worden gehouden met het feit dat het paard dit been ongecontroleerd kan optrekken en plots enorm ver naast zich neer kan ploffen. Het paard kan hier absoluut niets aan doen, straffen is dus totaal uit den boze. De énige juiste hadelswijze bij het vragen van de hoef is, wanneer het paard het been optilt, de hoef meteen zachtjes wordt opgevangen en begeleidt. Breng de hoef tot ongeveer 20cm boven de grond. hierdoor ontspant de spanning in de overgeprikkelde spier. De hoef kan dan rustig uitgekrapt of bekapt worden. Voel je plots de spanning toenemen, los dan de hoef en vang terug op zodra het paard zijn been uit zichzelf terug in een ontspannen toestand heeft staan. Tot slot, wanneer de hoef verzorgd is, begeleidt je de hoef terug mee tot het terug op de grond staat.
ELKE ANDERE HANDELING WAARBIJ DRUK OF SPANNING WORDT GEBRUIKT IS EEN FOUTE HANDELING !

Herman

Nick Altena schreef op zondag 6 januari 2008, 0:22:


Papillon was vierkant beslagen. Zowel hoefsmid als veearts adviseerden om hem op ijzers te houden, vanwege moeilijke hoeven én die hanetred. Toen hij zo'n half jaartje bij mij was heb ik beslist om toch de achterste ijzers te laten verwijderen.
Ik stelde vast dat van de één op de andere dag de typische stijve gang sterk verminderd was.
Ik heb er die hoefsmid én de dierenarts (was inmiddels een andere geworden) wél meteen attent op gemaakt.
De hoefsmid had geen verklaring, maar kon niet anders dan het een mooie vooruitgang vinden.
Volgens de DA zou een betere doorbloeding positief hebben kunnen bijdragen.

Kwatongen zeiden dan weer dat het een toevalligheid was omdat in die periode mijn paard door een "ervaren sportruiter" gymnastiserend werd getraind.

Ik heb er zelf geen zinnige wetenschappelijke verklaring voor, maar wil wel aanleunen bij de visie van de DA. Ik denk dat een algemeen betere toestand van de hoeven een positief effect hebben op de pezen, spieren en de zenuwwerking in de achterhand.

Overigens, mooie manier van bekappen Nick.

Herman

Aafke schreef op zondag 6 januari 2008, 17:33:


Voilà, zóóóóooo simpel is dat.
Dikke proficiat !!!
& Welkom in de club.

... én veel volk op de Poedertoren.
Een ideale gelegenheid dus voor een ontspannende boswandeling.

Er waren meteen al een aantal gegadigden, 7 in totaal.
Een kwartiertje paardjes uit de wei halen en opzadelwerk om dan te vertrekken richting bossen van de Merode.
Allemaal niet zo bijzonder, zal de kritische lezer van dit (bijna) sprookje mompelen.
"Inderdaad", zegt de auteur van dit hallucinerend - maar waar gebeurd verhaal.

Want wat was er zo bijzonder aan deze - op zich niet zo - indrukwekkende uitstap.

1. Er waren 5 paardjes die mee op stap gingen: 4 onder zadel en 1 aan de hand;
2. De 4 paardjes onder zadel waren merries: onze eigenste Veldre, Fantast, Indy en Liesje;
3. Het paard aan de hand is een 2,5 jarige hengst, Filas;
4. Één van de merries staat hengstig (!)
5. Één van de mensjes mee op stap was een leuk meisje van 4 jaar (gisteren jarig !). zij mocht voor het eerst mee op Liesje, een lieve shetter.
Dit gezelschap maakt een prachtige boswandeling van 1 uur.

Weinig woorden zijn er nodig om te vertellen dat dit in ALLE opzichten een fantastische ervaring was.

Alle paarden hebben zich keurig gedragen. Liesje (de shetter) moest regelmatig wel een "draf"tandje bijzetten om "Big Mama" Veldre bij te houden. Dit tot groot plezier en schaterlach van onze jarige kleuter.
Het feestvarkentje dacht na afloop van de trip wel dat ze Liesje gewoon als verjaardagscadeautje mee naar huis mocht nemen.
Helaas was de koffer van pap's auto niet groot genoeg.

Sfeerbeelden:
- zie fotoreportage http://www.paardnatuurlijk.be/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?id=475
en Youtube filmpke http://nl.youtube.com/watch?v=pZOinnQPEFc

Geniet ervan zoals wij ervan genoten ...

Herman schreef op maandag 7 januari 2008, 0:49:


En voor wie het nog niet was opgevallen ...
ALLE paardjes - uiteraard - bitloos én aan de losse teugel.
Geen hoefijzers, zweepjes nog spoortjes.
En dat alles in perfecte harmonie.
Oh ja, het jonge hengstje - Filas - is één keer op de achterste beentjes gaan staan - stijgeren dus. Maar dit is adekwaat én zéér correct opgevangen en aangepakt door het begeleidende baasje.

Herman

van lennep schreef op maandag 7 januari 2008, 11:12:


Jekkes !
Héél veel courage voor Cesarke én voor Nathalie.
Ik krijg het er gelijk helemaal koud van.

Herman

eddy DRUPPEL schreef op maandag 7 januari 2008, 13:19:


Oeshe, Eddy !!! Gij mèt ijzers ???

Dream schreef op maandag 7 januari 2008, 13:53:


Veldre krijgt altijd en onbeperkt hooi. Niks anders. En ze wordt daar beslist niet mager van. Ze drinkt wel héééél véééél.
Indien mogelijk, zorg er dan voor dat het drinken niet bij het hooi staat. Zo verplicht je je paard telkens van de hooiplaats naar de drinkbak te gaan en omgekeerd. Deze "extra" beweging komt de spijsvertering ook ten goede.

Herman