Bij mij zwijnde Eining echt nooit. Om haar te laten tolten moet je wel de juiste zit/gewichtshulpen geven. telgang kan ze niet en als je haar dat wel laat doen gaat ze dus zwijnen. Eining kan geen hoog tempo tolten, wanneer het tempo te hoog word gaat ze in galop, dit is volkomen normaal voor haar. Niet iedere ijslander heeft hetzelfde bereik qua tempo. En zeker taktzuiver in ieder tempo is nietvoor iedere ijslander weg gelegd. Eining is juist heel goed in langzaam tempo tolt.

Doorgezakte rug is voor mij ook nieuw! Dit is Eining haar bouw sinds ik haar ruim 10 jaar geleden kocht.

Ook weeg ik geen 90 kilo hoor... Hoewel Eining dat zeker wel zou kunnen dragen met haar kleine compacte bouw. Ijslanders zijn toch echt paardjes voor volwassenen en de meeste ijslanders hebben dan ook geen moeite met een volwassene op hun rug.

Groetjes Chantal

Esther schreef op zondag 30 december 2007, 16:24:


Eining stamt af uit de Saudarkroki en Flugumyri lijnen. Ze is in 1992 naar nederland geimporteerd. Heb je misschien een foto van Falk? ben nu natuurlijk ook heel nieuwsgierig hihi

Eining is trouwens ook geen 1.30 maar 1.33

Zoals ik Eining ken is ze altijd vrolijk, blij en bereid om te werken. Tolten deed ze bij mij aan een lange teugel. Ik ga komende week zelf naar Spirithorses toe om even te kijken hoe Eining loopt bij mij. Misschien kan ik dan beter uitleggen hoe Eining bereden moet worden. Ik ken Eining al dik 15 jaar en ze heeft nog nooit iets gehad of last van haar rug dus ik vermoed dan ook dat ze nu ,,slecht'' loopt door niet passend zadel/verkeerde hulpen/ langdurig laten zwijnen.
Bij mij werd ze ook altijd met een bare back pad gereden. Door haar bouw en korte rug past er haast nooit een zadel echt goed. Daarom reed ik haar nooit met zadel. Dan liep ze altijd prima.

Wat bij een paardje als Eining van groot belang is, is dat je haar nooit laat zwijnen. Zodra ze dit doet direct terug naar stap en opnieuw de juiste hulpen geven voor de tolt. Doot het zwijnen zelf word ze natuurlijk ontzettend stijf.

groetjes Chantal

Hallo allemaal,

Ik kom hier ook weer eens ffkes koekoeloeren

Ik ben 2 weken terug bij Pien geweest en ik ben nog steeds erg verbaasd hoe Eining reageerde.

Toen ik aankwam reageerde ze in eerste instantie ontzettend afstandelijk. Totaal niet zoals ik mijn Eining ken. Maar na even borstelen en ,,zadelen'', (Bitloos hoofdstelletje om en barebackpadje op) ben ik op haar rug geklommen en kwam haar oude sprankelende karakter weer boven. Ze liep weer te showen en de vrolijkheid straalde uit haar ogen. Dit was ,,mijn'' Eining ten voete uit.

Ik was heel blij dat Pien mijn gevoelens deelde en samen hebben we besloten dat Eining terug naar mij komt.

Ik heb hier een plekje weten te regelen waar ze zomers dag en nacht buiten mag en in de winter alleen in de nacht op stal. Dat is al heel wat voor hier in de randstad want het lijkt hier toch vaak heel gewoon je paard in een stal op te sluiten Ze komt met bekende paardjes te staan die nog van vroeger kent. Eining gaat hier dus ook gewoon oud worden en gaat nooit meer weg.

Ik heb nooit geloofd dat een paard zijn eigenaar zou missen maar Eining heeft me van gedachten doen veranderen. Ik heb haar altijd al een bijzonder paardje gevonden maar nu nog meer. We waren altijd al 4 handen op 1 buik maar ik denk dat dat gevoel nu alleen sterker word.

Ik ben ontzettend blij dat Pien Eining heeft willen opvangen en zo goed voor haar gezorgd heeft. We hebben nu samen een hele bijzondere ervaring mogen delen :)

Groetjes Chantal