Peter Donck schreef op woensdag 26 december 2007, 19:22:


Aan die afsluiting of aan haar hoofd?

Marianne

PS
Ik snap het wel, zie zelf ook niet zo heel goed in 't donker.

Nathalie Lagasse schreef op woensdag 26 december 2007, 18:18:


Ik ben Pien niet, maar ik begrijp tenvolle wat je bedoelt Nathalie.
Ons voorbeeld hierin is Apache, die we 18 maanden letterlijk volgens het PN/HN boekje bekapt hebben en die pas beter begon te lopen toen we langer wachtten om hem te bekappen....? Dus... niet meer zo kort hé!

Maar zover ik het begrepen heb, doen Pien en Jack dat ook niet ...

Marianne

Wil schreef op woensdag 26 december 2007, 19:39:


Voilà, het ene paard is het andere niet. Apache en Indy lopen graag in de berm, misschien ook al uit gewoonte. Couscous en Sela liever niet. Sela, waarschijnlijk omdat ze nog zo onnozel is en Couscous.... Eerlijk gezegd, denk ik dat ze de berm een beetje vies vindt. Couscous loopt liever "proper" in't midden. 't Is natuurlijk een arabiertje hé, die verstoppen zich niet in de berm. Maar dat wil natuurlijk ook zeggen dat ze gewoon geen last heeft van 't harde. Couscous heeft geweldig mooie holle hoefjes.

Bij haar pas ik alleen op met scherpe steentjes want ze heeft al wel eens een
hoefzweer gehad door een zoolkneuzing. Maar dat was toen we haar pas hadden en door de nagelscheuren in haar hoefwand ook alles extra kort stond.

Dus.... haar hoefwand wordt ook niet meer zo kort gehouden....! En ze klettert nu overal over. Het is hier wel niet zo hard als bij Pien maar we hebben ook wel héél slechte stukken met héél scherp grind.

Marianne

Eva Saegerman schreef op woensdag 26 december 2007, 11:48:


Dat verhaaltje van hierboven gaat alleen op wanneer het met beleid gebeurt!!!
Er is geen enkel lijf zo vlug versleten als dat van een topsporter. Ik ben zelf helemaal geen topsporter (deed wel 8 uur duursport in de week) maar heb mezelf wel onomkeerbare schade toegebracht met te sporten. Maar zolag het duurde was 't wel héél plezant.

Mijn oudste dochter is licentiaat bewegingswetenschappen (sportkot). Daar zou dan toch alles "met beleid" moeten gebeuren. Nergens zie je zoveel sportbessures als in eerste kandidatuur. 't Is daar gewoon survival of the fittest.

Wij hebben 20 jaar een surf/snowboardshop gehad. Hoe meer wij en onze klanten gingen surfen/snowboarden, hoe meer ongelukken wij zagen passeren. Er zijn er ook die het niet meer kunnen navertellen.

Het is gewoon zo dat een mens zich gemakkelijk "in bepaalde omstandigheden" laat "meeslepen". Dat zie ik hier (bij ons) ook bij ruiters gebeuren, vooral groepen van manèges die eens een "stevige" rit gaan maken.

Enfin, ik denk niet dat dat mij nog overkomt, en mijn paardjes ook niet. 't Liefst ga ik gewoon alleen.

Marianne

Muguet schreef op woensdag 26 december 2007, 14:46:


Vandaag was het zover maar ik heb geen foto's kunnen trekken want ik zat op Indy met Apache op sleeptouw en Gerd op Couscous met Sela naast hem.
't Was wel de moeite. Onderweg was alles voor Sela de moeite om eens "iets" te doen. Toen we eenmaal op de dienstweg naar de weide waren, liet Gerd Sela los die op slag over een maisveld begon te crossen en al direct onderuit ging.

De andere paardjes bleven héél braaf ook Couscous.

Eenmal op de wei was het eigenlijk Apache die de show stal. Wat een geweld!!!
Het leek een op hol geslagen olifant (sorry Apache). 't Was wel indrukwekkend. Hij ging met vier gestrekte benen de lucht in en deed daar boven dan nog een specialeke.
Wat een vreugde... En bokken dat die kan. Zijn achterbenen, die gaan hééél hoog.
Indy deed heel bescheiden wat sprongetjes en begon dan te grazen, Couscous liet zien dat ze en arabier is en "zweefde" over de wei, meer omhoog dan vooruit. En Sela die liet ook alles zien wat ze in huis had.

Vanavond zijn we met supersmerige paarden naar huis gegaan. We kwamen wandelaars tegen, die mensen dachten echt dat we landlopers waren.

Marianne

Maria Delavega schreef op woensdag 26 december 2007, 21:25:


En wat is een "alpenquarter" Maria? Een haflinger?

Marianne