Piet schreef op woensdag 19 december 2007, 10:11:


Hoi,

Ik heb speciaal maar even gewacht met een verslag om mijn teleurstelling/frustratie de kans te geven te bezinken. Er is ook niets interessants te vertellen, behalve het onderzoek waar Piet al over bericht. Het ging gewoon helemaal niet over paardenwelzijn. OK, mevrouw de Cartier runt een therapiecentrum voor mensen én paarden, maar ik had durven hopen dat ze op een avond voor paardenmensen het over de paarden zou hebben, en niet over de mensen. Stom gedacht van mij natuurlijk. Trouwens, zelfs het deel 'therapie voor mensen dmv. dieren' was niet om over naar huis te schrijven, er was weeral geen enkel wetenschappelijk bewijs dat haar eigen methode werkt, ze kwam gewoon haar vakantiefoto's tonen leek het wel en we werden getrakteerd op zeer sluitende bewijsvoering à la 'en kleine Tommie die je hier op de foto ziet was eerst bang van paarden en nu niet meer' Halleluja.
Wetenschap over wat dieren-gezelschap (op andere plaatsen dan haar therapiecentrum) met mensen doet is er wel, maar moest misschien niet uitvoerig worden verteld aan mensen die zelf ook al wisten dat de vriendschap van hond of kat je zeer gelukkig kan maken en je bloeddruk doet dalen, en dan nog mensen die eigenlijk gehoopt hadden iets te horen over paardenwelzijn en trainingsmethoden.
Komt daarbij dat vriendin A. naast mij als hippotherapeute werkt met gehandicapte kinderen en wél bewezen effecten kan voorleggen van hippotherapie. En bovendien juist goed weet dat het paardenwelzijn in deze sector jammer genoeg geen haar beter is dan in de gemiddelde andere paardensectoren (iets wat ze trouwens als Parellimeisje probeert te veranderen).

Ik zal hier maar stoppen, want mv. de Cartier leek mij verder sympathiek en ze bedoelde het vast goed. Gemiste kans inderdaad, jammer.

Nathalie

Eva Saegerman schreef op woensdag 19 december 2007, 15:39:


Eva!

Volhouden jong. Bedenk dat al die meisjes, hoe traditioneel enzovoort ze ook zijn, potentieel goede (PN minded) paardenmensen kunnen worden.
De meesten van ons zijn tradi begonnen, OK, waarschijnlijk niet met een instelling van 'als ie het niet doe sla ik erop', maar ook dat is meestal aangeleerd en uit onwetendheid in stand gehouden. Dus, blijf kalm, blijf vriendelijk, denk niet aan eventueel irritante mensen maar denk aan hun (onschuldige) paarden en doe het voor hen. Ik probeer ook zoveel ik kan mee te gaan, om dan met hun mee langzaam de andere kant uit te gaan.

Maar wat ik echt wou zeggen, puur praktisch: je weet toch dat bandages slecht zijn voor paardenbenen? Daar zijn recent ook echt metingen naar gedaan (waarstond dat? In BIT misschien?) met temperatuursensoren onder de bandages, de temperatuur loopt altijd op, bij gelijk welk soort, tot wel (denk ik ?) 50 graden of zo, dat is echt niet goed voor de pezen. Het risico op peesblessure verhoogt dus. Vertel dat maar in de les, en als ze je niet geloven, bel mij en ik kom die lessen ook volgen (is hier toch dichtbij)!


Nathalie

Caatje schreef op woensdag 19 december 2007, 17:48:


Nee, hoor, niet als commentaar opgevat Het is ook niet mijn verdienste dat hij zo rustig lijft. Met Lolita heb ik indertijd (als deel van het Parelliprogramma) nog wel injectiesimulaties geoefend, maar met Cesar niet eens, ook niet geclickerd. Hij is gewoon een schatje.


Ik heb het op mensen geleerd, en trust me, hoe trager hoe beter (krijg zelf ook nog wel eens een spuit). Eigenlijk zie ik het net omgekeerd, intraveneus kan best snel als je in een groot vat zit het is immers direct mee met de bloedstroom. Inderdaad bij een bewegend dier af en toe checken of er nog wel bloed terugkomt en je dus nog goed zit. Bij intramusculair spuit je tussen de spiervezels, je duwt die dan met je vloeistofbolus uit elkaar als het snel gaat. Beter dat de stof zich langzaam wat tussen de spiervezels kan verdelen. En tijdens de injectie ook af en toe eens controleren of er geen bloed terugkomt, want je wil dan net niet in een bloedvat zijn. (Doe ik op filmpje twee keer). Ik vond eigenlijk van mezelf dat ik het net snel inspoot, omdat Cesarke er niks van laat merken en ik het liever snel afmaak ook.

Groetjes,
Nathalie

van lennep schreef op woensdag 19 december 2007, 19:05:


Hm, ja, net wat je al schreef dus Esther Helemaal juist. Ik stond ook wel te kijken dat er 20cc in m'n arme paardje moest!

amigobetty schreef op donderdag 20 december 2007, 19:28:

Welkom Betty!

Ik heb geen enkel antwoord op jouw vragen
Maar wou je toch welkom heten, vraag maar op, er is vast iemand die het wel weet. Heb je echt elf paarden? Wat voor? Rij je? Hoe?

Groetjes,
Nathalie