Zelfde IP wil zeggen zelfde server, samen met 3000 anderen hier.
Vanmorgen hebben wij samen (Jelte en ik) even op het forum rondgekeken en ons aangemeld. En het viel ons op dat sommige mensen erg neerbuigend doen en persoonlijke aanvallen evenmin schuwen. Vandaar onze reactie.

We hebben niemand anders' naam gebruikt.
Maar goed ik geeft toe dat het over de schreef is. Het spijt mij van mijn aanval want zo doe ik natuurlijk zelf wat ik anderen verwijt te doen. Het was een nogal slecht begin als eerste bericht. Ik hoop dat jullie vergevingsgezind zijn en mij alsnog toelaten met een propere lei te beginnen op dit forum.

Peter Donck schreef op dinsdag 18 december 2007, 17:01:


Ik ga sebiet al naar de Kerstviering dus dat bidden is al in orde. Haar heb ik helaas niet op overschot, maar wa wilt ge van foto???
PS Let maar niet Jelte

De liefde van mijn leven is helaas dood, maar ze was zeker de moeite. Groen van jaloezie zou je zijn geweest. Elegant gebouwd, wist haar mannetje te staan, sterk karakter, heerlijke gangen, schitterende vacht en prachtige lange manen en staart en tegelijkertijd een echt beest. Helaas maakt ze nu de eeuwige jachtvelden onveilig in plaats van onze weien en velden. Ik zal wel eens ne foto posten (als mij da lukt tenminste).

Isabel van der Made schreef op dinsdag 18 december 2007, 23:39:


Laten we de gemoederen niet te veel verhitten; Peter is de naam, da's geen geheim. Soos is gewoon een pseudoniem die ik vaak gebruik (betekent trouwens paard in het Hebreeuws).

Een beetje in de beerput rondsnorkelen.

Ik ben nog redelijk nieuw hier, maar heb al wel wat gelezen. Nu ben ik opgeleerd in de klassieke dressuur (wat jullie tradi noemen, denk ik) en wat ik heb geleerd verschilt op het eerste zicht niet zoveel van wat jullie doen, op bit sporen en zweep na (ik heb het enkel over de manier van rijden). Sporen en zweep heb ik nooit gebruikt: mijn beestje stond geweldig vooruit en als daar nog maar een zweep in de buurt kwam, was ze al weg (van schrik trouwens). Wijken vor druk was de normaalste zaak van de wereld en ge moest ni proberen aan uw teugels te trekken als ge niet gescalpeerd wilde worden:). Ik heb alles op de zit geleerd. Na twee jaar kwam mijn merrie vanzelf in de hand en had ik helemaal niets meer in mijn handen. Vanaf dan warmde ik gewoon tien minuten op en dacht gewoon wat ik wilde doen en kreeg het gevraagde onmiddellijk. Als paard en mens dit niveau van samenwerking en verstandhouding kan bereiken, begrijp ik eerlijk gezegd de afkeer van een bit niet als dusdanig.

ShaxorSoos