Aafke schreef op maandag 24 december 2007, 10:19:
> Goed, even delen. Heb nu een paar keer op Nancy gereden en er
> vaak naast gelopen terwijl de jongste dochter erop zat tijdens
> een klein buitenritje.
> eventjes toen ik er voor het eerst opstapte, het voelt gelukkig
> al heerlijk vertrouwd op haar rug na ruim 17 jaar niet meer
> gereden te hebben. Het is een schat van een merrie en zie/voel
> haar genieten van de buitenritjes.
Leuk, leuk, leuk!
Als het tussen de oren zit, kun je daar alwel wat vanaf knabbelen door de omstandigheden zo veilig mogelijk te maken: Zorg dat het halster (is het een gewoon stalhalster?) niet te los zit: dan gaat het alleen maar schuiven en dat geeft ruis voor zowel je paard als voor jezelf.
Laat iemand meefietsen als dat helpt voor JOUW gevoel, want juist DAT breng je over op je paard!
Maar ga er vooral van genieten: ga het zien als overwinning, niet als moetje!
En stop ook vooral als het nog als overwinning voelt:
Beloon haar en jezelf met een dikke knuffel juist op het moment dat het goed gaat, stap af en wees tevreden met weinig!
De dag erna een stukje verder, de maand erna lekker ver en volgend jaar
bitloos over de velden in galop met de wind in je haren!
Dat tussen de oren kost gewoon tijd (vertel mij wat....), maar dat wil niet zeggen dat je in die tijd niet kan genieten!
Succes, maar vooral veel plezier toegewenst!
Groeten Bianca
Warboel
