Wie schrijft eerste verslag?

Ik heb geen tijd nu, maaar Piet, Conrad ... waar waren jullie na afloop? Dacht dat we amen nog een glas zouden kunnen drinken

We hebben wel Ans ontmoet was leuk!!

Piet schreef op woensdag 5 december 2007, 0:29:


mooi! zie je wel, processie van echternach; twee stapjes terug, eentje er bij
Nu kunnen jullie weer verder waar je gebleven was
En wat betreft gisteren, spreken we daar verder over op het topic dat nathalie geopend heeft? is makkelijker te volgen dan hier.
En die pint ... ja jong, we zijn zelfs drie keer de gang doorgelopen en twee keer buiten gaan kijken (ah ja die staan te roken natuurlijk, dahct ik!) maar de ollandsche vogels waren gaan vliegen

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 5 december 2007, 1:29:


joepie eddy komt terug eddu komt terug yes!!
toeeee blijf beetje!

Piet schreef op woensdag 5 december 2007, 9:40:


ohhh had je nathalie haar topic nie gevolgd? Ik was er dus wel, maar weeeeeeer te laat binnengekomen, allee, net op tijd noem ik dat, want de introduce-madamme stelde net de prof voor en toen spurte ik de trappen af (eddie boenken niet gevoeld? ) naar de plaats die nathalie op de kop van eerste rijd had vrijgehouden: tnxxx nathalie!! ook voor de gps-vervangende-navigatie van het ziekenhuis naar de hogeschool.

Eva Saegerman schreef op woensdag 5 december 2007, 9:26:


Goed, mijn verslag
Niet veel nieuws gehoord eigenlijk
Wel leuk dat ankie terechte kritiek kreeg op... veel. Die odbrg is natuurlijk zo traditioneel dat ik er vaak ging van zitten schuiven op mijnen stoel! En blazen ook nog wel; en ik zat zo dichtbij dat hij het zeker gemerkt heeft. r werd vooral uitgelegd hoe de rijkunst van enkele eeuwen geleden geevolueerd is naar een dressuurniveau van onder 0, heden ten dage. Zonder dat die man het beseft haalde hij parelli-technieken aan, eveneens de behavoristen als wij kwamen aan bod in zijn conditioneringswetten, en monty roberts, die mocht zijn paard niet aankijken Jammer dat hij ons niet vertelde waarom. Verder zweefde het van zeer traditioneel (sporen gebruiken om je paard te strelen, effe zachtjes prikken om de aandacht van je paard te krijgen, zweep gebruiken met een harde tik als je paard achteruit een gracht dreigt in te stappen, enz) maar ook "NH'achtig": je zou zonder teugels moeten kunnen rijden, zonder bit, met 50gr druk op de teugels, wachten tot je paard klaar is voor een nieuwe dressuuroefening, tot die dat zelf aangeeft, niets forceren, maar vragen en wachten, in kleine stapjes de training opbouwen, je paard nooit dwingen, als die niet door ene plas durft, haal er een ouder paard bij die voorop gaat ipv te rammen met sporen, enz
Hij haalde sterk uit naar de (top) dressuurruiters en zeker de springruiters (die menen niets van dressuur nodig te hebben) die het belang van de dressuuroefeningen niet (meer) kennen. Het belang van de rollkur is niets gymnasticerend natuurlijk, maar wel "een medaille".
Enfin, een verhaal in zijn geheel over het ontstaan, belang en evolutie van de dressuur en hoe erg het wel gesteld is met onze dressuur-en springruiters, en in de kantlijn een oproep aan iedereen om niet alleen op een paard te gaan zitten, maar zich meer te scholen in het weze paard, diens welzijn en behoeften, steeds open te blijven staan om te leren en bescheiden genoeg blijven om jezelf in vraag te stellen.
Toen hij in zijn inleiding "zo van die paardenfluisteraars" in de koude kelder stak, begon ik een beetje vreemd en aandachtig te kijken, maar hij heeft het goedgemaakt door in zijn verder verhaal duidelijk te maken wat hij bedoelt.

"De beste dagen v j leven zn dié waarin j denkt dat d beste dagen nog mtn
komen"

jan seykens schreef op woensdag 5 december 2007, 10:42:


hij geeft les aan hogeschool ruiters
zou er op you tube geen filmpje van hem aan het werk te zien zijn

"De beste dagen v j leven zn dié waarin j denkt dat d beste dagen nog mtn
komen"

Frans Veldman schreef op woensdag 5 december 2007, 12:34:


ohhh ik dacht dat je een foto had gemaakt vanuit vliegtuig van hun stekkie

"De beste dagen v j leven zn dié waarin j denkt dat d beste dagen nog mtn
komen"

Christel Provaas schreef op woensdag 5 december 2007, 20:08:


alllééé tis weer begonnen
en niet door eddy!
komaan laten we hopen dat eddy terug wat bijdrage kan lever op PN want ik heb het gemist, en ben zeker de enige niet

Aafke schreef op woensdag 5 december 2007, 18:49:


en jij ook niet waarschijnlijk?
ik betrap er mij wel op dat, ik die zelf zoveel schrik heb van spuiten, als ik de spuit zie en de DA die op men paard afstapt (die trouwens eerst uitgebreid kennis maakt met paard) dat ik diegene ben die zo gestressed is en men paard zie ik denken "ooww jee wat gaat er gebeuren toch, moet iets zeer erg zijn, als jij je zo gedraagt"
Sinds ik de laatste tijd veel spuiten in men vel krijg ben ik van men trauma af - al een paar weken nu (*ik viel altijd flauw bij een inenting*) , is men paard duidelijk ook van haar "trauma" af; alleee, ze is *van mijn trauma af* dus

Esther schreef op woensdag 5 december 2007, 20:17:


ja hoor
84321
die opmerking hoefde helemaal niet, ik vind die nie zo lief
ben er 5 daagjes me weg
daaaaaag

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 5 december 2007, 20:25:


hooow behave

Nathalie Lagasse schreef op zondag 2 december 2007, 17:13:


allleeee waarom heb ik dit bericht over het hoofd gezien!? Ik had het nog niet gelezen. Pff ik heb daar zo'n schrik voor he! Queenie heeft al twee keer zo'n slokdarmverslikking gehad, geen prettig zicht. gelukkig niet naar merelbeke moeten gaan, het ging steedsvan zelf over, maar wel vies hoor: ogen wegdraaien, hoesten, hoofd laag en gestrekt, en neusvloei.

Hoe is het nu met em?
(ik zou misschien beter gewoon dit topic effe verder lezen, misschien weet ik het dan )

Aafke schreef op woensdag 5 december 2007, 21:14:

Ik had het over mezelf hoor, hoe ik ondervonden heb welke indruk ik op Queenie maak. Net zoals vanavond. Ik krabte haar, dat heeft ze anders niet zo graag, tis eigenlijk niet zo'n knuffeltrien, maar een paard dat gewoon graag naast me staat, maar vanzodra ik haar aanraak, draait ze zich om, loopt ze een rondje en komt weer naast me staan met ogen op "ik ben graag in je buurt maar je hoeft me daar niet steeds voor te aaien".
Vandaag krabte ik op een plekje op de borst, ze bleef staan en ineens zocht ze men hoofd op en begon terug te groomen op men haar! Zalig, nog nooit meegemaakt! Toen bedacht ik me dat Beereke drie weken geleden weer luizen had (heb ik behandeld toen) dus bedacht ik me dat ze misschien ook luizen had en daarom zo graag gekrabt werd. Enfin, ikke anti luizen ding gaan halen en daar is ze zo boos op, ze ziet het nog maar en loopt onmiddelijk weg. Nu dus ook weer en weer betrapte ik me er op dat ik me voorstelde dat ze weer zou weglopen en ja ze stapte weg en keek maar boos. Toen herinnerde ik men eigen verhaal hier vandaag en zei ik nog tegen Jolien "kijk, als ik gewoon naar haar ga, zonder poespas, *gewoon doen*, dan lukt het wel" En ja hoor, ze bleef gewoon staan, ik kon op men gemakje het product op haar rugje doen en ook daarna bleef ze me achtervolgen alsof ik niets van dat spul bij me had.
"Gewoon doen" is ons spreukje nu met Jolien
Net zoals kinderen, die denken ook niet na, die "doen gewoon"

En nu ben ik weg, alllééé morgenzéérvroeg, 5 dagen lekker hotel, ontbijt etc
mmmm
eten
daaaaag

Je wilt niet