Frans Veldman schreef op zondag 2 december 2007, 14:44:
> De eerste keer reageert het paard pas als het touw strak staat,
> maar als je dat een aantal keren herhaalt zal je paard in een
> steeds eerder stadium gaan reageren en na een paar keer heb je
> beter de conclusie trekken dat je paard nog niet voldoende
> heeft geleerd om mee te geven aan druk en dat vervolgens als
> apart probleem eerst oplossen. Het is bij Parelli allerminst de
> bedoeling dat het een touwtrekwedstrijd wordt.
Dat leren mee te geven aan druk, wat je appart zou willen leren, is een spelvorm en een paard doet dit dan graag en wordt het zo gewoon. Zoiets? Wat leert een paard hiervan qua dominantie en leiderschap? Want dát is het probleem, bij het niet vooruit gaan op de lichtste druk.
Bij sutiel trainen hoef je dat niet als appart probleem eerst op te lossen.
Het wordt opgelost met de aanhoudende vraag. En dat is precies wat ik bedoel met de psychologische druk die enorm kan zijn.
Het niet vooruit gaan op de lichtste druk is een dominatie probleem, een paard wijkt niet graag en vanzelf op de lichtste druk. Door dit wel te doen erkent hij jou als een super leider door op de lichtste druk te gaan wijken. En dat zal een paard niet snel doen. Ja wél als er een leuk spel gespeelt wordt samen, maar niet als hij ergens niet heen wil en het wordt toch gevraagd. Door dit toch op te eisen met de aanhoudende vraag zal het paard uiteindelijk toch wel gaan en zich overgeven en jou erkennen als de persoon waarna hij wel zal moeten luisteren om van die druk af te komen.
Subtiel trainen klinkt allemaal wel zo zacht, maar de gevoelde druk is enorm. Jur had er vreselijke moeite mee, toen we het gingen toepassen, in de weken, dat hij dacht dat hij de leider was. En wat ik hoor van velen is het geen uitzondering, dat paarden zich enorm verzetten tegen die eerste keren van aanhoudende vraag op het leidtouw.
Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.
Warboel
