Isabel van der Made schreef op vrijdag 30 november 2007, 23:21:


Ken je het Antwerps voor keukenrol-papier?
"olefaante-schijte-papier"

Kan je in geval van nood ook nog gebruiken bij schijterij (= spetterpoep in't schoon algemeen vlaams).

In Gent zouden ze zeggen: "Moa vènt toh', 't es nimeugelijk. A zu[e nivo, zeh."

Mag ik een vraagje in de marge plaatsen? Ik ben het volmondig met je eens dat onaanvaardbaar gedrag mag gecorrigeerd worden door je paard weg te sturen. Maar ... wat doe je als je paard je bijt (of een ernstige poging onderneemt om te bijten) wanneer hij/zij vast gelegd is om bv. te poetsen of op te zadelen?
Mijn dochter werd enkele weken geleden plots gebeten toen Veldre aan haar halstertouw vast lag. Op dat ogenblik is het niet evident om haar meteen weg te sturen. Mijn dochter (15 jaar) was zó geschrokken dat ze in een reflex een ferme tik met haar platte hand op de neus van Veldre verkocht heeft. Meteen daarna is ze de neus wel gaan aaien en "masseren". Maar tegelijk had ze wel een heuse blauwe plek en een heel pijnlijke bovenarm.
De reden van het bijtgedrag is/was - denken wij: Veldre heeft nooit geleerd om vast gelegd te worden. Ze ervaart dit blijkbaar als een opsluiting en wil er dan het liefst meteen van door. Mijn dochter stond toevallig het dichtst in de buurt, en bij haar was het dus bingo!
We hebben hier inmiddels al wel op gewerkt, en Veldre kan nu toch al een kwartiertje behoorlijk rustig blijven stilstaan terwijl ze aan haar halstertouw vastgelegd is.

Esther schreef op dinsdag 4 december 2007, 0:03:


We hebben Veldre nog maar 2 maanden, en in de eerste weken hadden we de grootste moeite om haar nog maar gewoon op te zadelen. We hielden haar toen zelf vast bij het halstertouw, maar daar trok ze zich met de regelmaat los, om 10m verder gewoon te wachten tot we haar terug kwamen halen. Veldre is een paard dat meteen gaat testen en desnoods (bijna letterlijk) over je heen zou lopen om je ruimte in te pikken. Ze gedraagt zich als een veulen van 11 jaar - enkel zadel- en verkeersmak. Nu staat ze op de Poedertoren en wordt ze getraint door Eddy Druppel. Resultaat na 1 week: ze blijft héél rustig (vastgelegd) staan - achterste voetje lekker in rust - en geniet zichtbaar van een uitgebreide poetsbeurt. Alleen als we ze binnen in een open gebouw willen opzadelen - zoals vorige zondag vanwege de wind en de regen - wordt ze vréselijk nerveus, gewoon omdat ze ook nooit in een stal of zo gestaan heeft. Haar hele leven kent Veldre alleen maar de wei, het bos en de straten eromheen.
Dat bijtgedrag was dus volgens mij een ernstige uiting van minachting, niet accepteren en testen.

ps.: mag ik je ook alle sterkte van de wereld toewensen? Je verhaal over je zus is niet alleen dramatisch, het zou er gewoon niet mogen zijn. Misschien vind je troost én begrip bij je paardjes. Zulke situaties begrijpen is haast niet mogelijk, maar ze aanvaarden kan helpen om in alle stilte en integriteit alsnog afscheid te kunnen nemen. En afscheid nemen moet je doen, dat is jou persoonlijk recht. Wat de geschiedenis achter het gebeuren ook mag zijn.
Ik wens je sterkte, aanvaarding, vrede - in die volgorde ...

charlot van r schreef op dinsdag 4 december 2007, 8:39:


Dag Charlot,
Welk kostenplaatje moet ik me daarbij voorstellen, en bij welke maatschappij ben je verzekerd?

amar schreef op dinsdag 4 december 2007, 9:21:


De reden waarom mijn dochter na de reflexmatige mep meteen is beginnen strelen, is gebaseerd op de visie van Hempfling, die zegt dat als je fysiek straft (in deze een mep met de rechterhand), je ook meteen moet "zalven" met diezelfde rechterhand, omdat het paard er anders een blijvende negatieve assosiatie mee zou kunnen maken. Volgens Hempfling mag je ook alleen maar fysiek uithalen wanneer je zélf of omstaanders ook fysiek bedreigd worden in je eigen ruimte. Bijten is daar een frappant voorbeeld van. Persoonlijk vind ik dus ook dat mijn dochter dus correct gereageerd heeft.
Overigens, het gaat al een héél stuk beter met Veldre. Ze staat nu ruim een week op de Poedertoren, en wordt door de andere paarden in de kudde "heropgevoed". Ook de aanpak en de trainingen van Eddy doen wonderen. Ze is en sterke madam, ze wéét dat ook en zal dat ook gebruiken als het haar goed uitkomt. Maar ze is nooit gevaarlijk. En sinds ze op de pedertoren staat is ze zichtbaar rustiger geworden.

heidy smid schreef op donderdag 6 december 2007, 14:39:


Op onderstaande link wordt uitgelegd hoe je en touwhalster moet knopen.
Véél plezier ermee.
http://users.telenet.be/peter.ryckeboer/artikels/grondwerk/touwhalster.html

Herman

charlot van r schreef op donderdag 6 december 2007, 15:15:


Hey thx,

deze link was ik kwijt. Het is me overigens ook nog niet gelukt om die bizarre knoop te maken.
Da's prutswerk voor mijn vrouw. Die doet zoiets graag

Isabel van der Made schreef op donderdag 6 december 2007, 15:40:


Ik ben deze discussie nu al eventjes aan't volgen. Boeiend !!!
En misschien ontgaat mij één en ander.
Isabel, was jij ook op die voordracht aanwezig ?