Nick Altena schreef op vrijdag 30 november 2007, 0:13:
knipje
>
> Het stoort je blijkbaar , ik hou dus wel weer op.... het leren
> is weer voorbij.
>
> Nick
Nick, denk je niet dat de enige manier om een antwoord op je vragen te krijgen is, om het zelf te proberen?
Als ik lees hoe vooral Nathalie er over schrijft, krijg ik echt de kriebels, en verheug me dus enorm om begin volgend jaar me in het
Parelli-verhaal te verdiepen.
Ben ook benieuwd hoe een kind er op reageert, of we samen demonstraties gaan bezoeken, etc.
Lijkt me zoveel leuker dan naar springconcoursen te gaan, hmm, dat is nauwelijks een aanbeveling, ik weiger naar springconcoursen te gaan.
Hoe dan ook, ik had een excuus nodig om
Parelli te gaan bestuderen, want waarom zou ik nou? Ik weet toch wel hoe ik met paarden omga. Klikkeren is handig en leuk om, is een leuk stukje gereedschap. Maar ik ben geintrigeerd door de hele opzet. Ik heb net als jij mijn vooroordelen. Vond het leuk te lezen dat de robot-paarden niet meer geapprecieerd worden. De
Parelli's staan blijkbaar niet stil, en wat ik zo begrijp is dat Linda de belangrijke factor in het verhaal is. De dummy die het allemaal uitgelegd heeft moeten krijgen, waardoor het een begrijpelijker verhaal wordt.
Je kan duizend vragen stellen, omdat je ervan wil leren, maar je eigen ervaring zal de enige manier manier zijn om een defintief antwoord te krijgen. Voor jouw dochter misschien ook een leuke tegenhanger...
Isabel