Ik zit op 20 km van de grootste rhino haard en heb na overleg met de dierenarts deze morgen ook iedereen na controle geent. De enting is inderdaad maar 3 maand werkzaam en het heeft volgnes haar dus weinig zin om preventief te enten, alleen bij risico's zoals nu een uitbraak in de buurt.
Er zou in de buurt nog een verdacht geval zijn, nog niet bevestigd als rhino.
Hier ook geen buitenritjes meer gedurende minimum 2 weken en geen vreemden meer op het erf enzij mensen die nooit met andere paarden in contact komen.
Pfff... Piablo wilde echt al met zadel en al richting hek lopen en vond het maar niks dat we in de weide bleven om te rijden.
Ik duim dat iedereen verder gespaard blijft van dit virus!

Weet je wat ik ook tegen de faes van Parelli heb? Het opbouwen...
Verpeste clickerpaarden, kan zijn, verpeste parelli-paarden, ook hoor, sommige dierenartsen spreken zelfs van het "Parelli syndroom", oa door de yoyo-game waarbij paarden te veel en te vaak met weggedrukte rug achteruit gezet worden waardoor er zelfs rugklachten ontstaan. En ik ken ook geestdode paarden waarmee geparellied wordt, echt knoppenpaarden die geen eigen initiatief meer vertonen. Ik heb ooit een paard gereden wat gewoon stomweg echt tegen een ander paard (ook met ruiter er op) op liep omdat ik niet had gevraagd te wenden... ik ben gewoon dat mijn paarden zelf wel uitkijken waar ze lopen. Is Parelli daarom slecht? Is clickeren daarom slecht? Dacht het niet... Het enige echte nadeel van Parelli vind ik dat het opgebouwd is als doe-het-zelf pakket, ok, je kan lessen nemen, maar heel veel mensen doen dit niet, en helaas vaak de minst getalenteerde...
En het fases opbouwen, als Moon in het begin niet voor me opzij gaat, dan geef ik 1 waarschuwing, reageert hij niet dan meteen "fase 4" zoveel dus als nodig om hem NU en ONMIDDELLIJK weg te zetten. Klaar. Heb ik 2 keer moeten doen (in zijn geval een flinke brul met naar voor springen en touw zwaaien), geen issue meer nu. Terwijl ik soms mensen zie die zacht been geven nog eens opnieuw, dan wat harder, nog wat en uiteindelijk een zacht tikje met de zweep, waar het paard nog steeds niet op reageert, dan een hardere tik,... waarop het paard 3 passen draaft en dan alweer naar stap gaat waarop ze opnieuw zacht been geven,...
Als ik er dan even op ga, leg ik een keertje mijn been aan, geen reactie, meteen veel been zodat het paard "wakker schiet" en daarna kan ik terug zacht zijn en mijn benen er af houden. Ook dit hoeft meestal maar 1 of 2 keer te gebeuren. Eigenaar er terug op, en helaas gaat het dan meestal vrij direct terug fout. TENZIJ je een eigenaar hebt die ook wil clickeren en je de reactie op kleine beenhulpen kan bridgen en belonen en die ook nog genoeg lichaamsbesef heeft om je instructies te voglen en niet constant been te geven...
Ik vind die opbouwende fases vaak afstompend, indien niet goed toegepast desensitise je het paard ipv het gevoeliger te maken...
Dit zal niet zo bedoeld zijn, en door de lezers hier, die meer kennis van zaken hebben dan de doorsnee parelli-amateur, wel niet zo gebeuren, maar 't is wat ik vaak zie.
Terwijl met clickeren je bij een beginner alleen die beleefdheid goed moet uitleggen en opvolgen, voor de rest lukt het wel. De resultaten hangen af van de timing en het geduld van de trainer, maar ik vind het minder gevaarlijk om iemand met clickeren te laten knoeien dan met Parelli.
Zeker mensen met weinig assertiviteit en wat angst voor paarden komen in de problemen, omdat ze wel de gebaartjes, het uiterlijke, doen, maar het vanbinnen niet menen en niet voelen en de paarden dus niet reageren.
Misschien daarom dat ik de laatste tijd vaak klanten krijg die bij andere NH trainers niet verder geraken en niet nog harder willen omgaan omdat het hen toch niet helpt?
Voor mij cickertrainen en voor zover ik Conrad en zijn methode al gezien heb (nog niet vaak) subtieltrainen wat er perfect bij aansluit, en verder een beetje dit en dat naargelang het humeur, het paard en diegenen die er mee om moet gaan .