Herman schreef op maandag 3 december 2007, 23:57:
>> Ik ben van mening dat wanneer een paard, onaanvaardbaar gedrag
>> vertoont het een goed ding is hem weg te sturen. Dat gebeurt in
>> een wilde kudde toch ook en het kan soms zelfs dagen duren eer

> en bij haar was het dus bingo!
> We hebben hier inmiddels al wel op gewerkt, en Veldre kan nu
> toch al een kwartiertje behoorlijk rustig blijven stilstaan
> terwijl ze aan haar halstertouw vastgelegd is.
Hallo Herman,
Ik heb absoluut niet veel ervaring met moeilijke paarden en wil niet doen alsof! Ben wel al vele jaren, mee paarden aan het verzorgen en daarmee bedoel ik 3 verschillende kudden waarin ons (eerste) paardje, gedurende haar 8j bij gewoond heeft! We hebben haar van veulen van 15maanden. Haar opvoeding binnen de kudde, door een oudere merry was mooi en leerzaam! Wij werden bij haar opgroeien geholpen door iemand met veel paardenkennis en eigenaar van die oudere merry. Spelen, wandelen enz waren belangrijke dingen. Verder hebben mijn dochter en ik héél veel gelezen, geluisterd en gekeken naar anderen. Daar houdt het mee op maar genoeg om beetje eigen mening te uiten. Zo is bijten voor mijn part nooit te verontschuldigen en door hen niet per toeval of onschuldig bedoeld, dus in dit geval tijdens opzadelen kan er inderdaad niet worden weggejaagd en vind ik die reactie van je dochter ok. Het was actie en reactie hé, geen bewust afslagen of rammeling. Ik denk persoonlijk dat het nog beter had geweest een terugbijten door een nijp te suggereren maar ja zeg op dat moment schrik je en haar reactie was er één van verdediging en gelukkig niet gewoon slachtoffer zijn. Ik denk nu, dat ik hem terug de wei op zou zetten, hem duidelijk zou wegjagen en tijdje negeren en zeker me niet zou verontschuldigen tegenover hem door direct te knuffelen. Na een tijdje, als hij duidelijk aangeeft, ik wil er terug bijhoren zou ik hem knuffelen.