Als ze voorheen zuiver liepen en goed gereden werden (dus dan ga ik uit van verzameling en niet van het sterrekijken-kop omhoog trekken) en nu husselen, dan denk ik sterk aan gevoelige voetjes.

Wanneer een drieganger daar last van heeft horen we verhalen van krabbelen, stijf lopen en kort zijn. Bij een ijslander ga je bij zulke klachten al snel naar husselen, omdat het dier op die manier de minst pijnlijke manier van lopen zoekt.

Ik zou daarom in het begin een zo zacht, maar stevig mogelijke ondergrond zoeken. Dus geen mulle zandbak, maar een droge, verende weidegrond oid. Wanneer het dier daar niet meer gevoelig op is zal het ook weer de juiste gangen vinden. Waarschijnlijk wel na wat loswerken, want van het stijvigere lopen worden de spieren ook weer stijf.

Lopen ze na een tijdje absoluut niet gevoelig en/of kort meer en husselen ze nog steeds, ja dan zou ik naar het rijden gaan kijken en eventueel op het juiste moment eens een springschoen erbij pakken.

Groetjes Karin

geef mij zoveel mogelijk tips,want ik wil dit

Je bent hartstikke gek, net zo gek als mij haha.
Ik heb in het verleden vaak handpaarden meegenomen. Met mijn huidige verzorgpaardjes ben ik ook aan het oefenen geslagen. Het probleem daar is een beetje dat ik dan op de merrie rijden moet en dat klikt iets minder. Maar als ik op de ruin rij wil hij per see voorop en dat kan je niet hebben met handpaardrijden.
Ik neem altijd een vrij lang touw. Een halstertouw vind ik te kort, liever een touw van zo'n 4 a 5 meter. Dan kan je ruimte geven zonder je paard gelijk kwijt te zijn.
Ik knoop de teugels van het rijpaard in de gewenste lengte, dan kan ik die makkelijk in 1 hand houden zonder dat ik het rijpaard daarmee hinder. In mijn rechterhand heb ik dan het touw van het handpaard, met een lus erin zodat ik dat kan laten vieren. Wat ik dan nog teveel aan touw heb, gaat naar mijn linkerhand. In het ergste geval kan ik dan mijn rechterhand naar de teugels van het rijpaard brengen en dan heb ik het handpaard links nog vast. Af en toe wel handig als er ergens van geschrokken word. Nou zijn mijn verzorgpaarden absoluut geen renners, ze springen meer opzij en gaan dan kijken. Maar het idee he.
Omdat jij met een shet rijd zou ik wel goed op de lengte van je touw letten. Niet te lang, dan kan hij voor of achterlangs en zit je in de knoop. Maar ook niet te kort, ik kan me zo voorstellen dat ie dan onder je rijpaard door kan gaan lopen

Ik zou die drukke weg lekker laten voor wat het was en pas in het bos beginnen met handpaardrijden. Ik zoek wat dat betreft nooit risico's en ik vind verkeer dat 80 km per uur rijd en denkt ach dat paard loopt op het fietspad erg eng. Maar dat is mijn persoonlijke idee...

Groetjes Karin
http://www.youtube.com/watch?v=VPY5gNgCF1c

Of het alleen houden van een papagaai (een

Hier haak ik dan maar even op in, want het is al heel erg OT, dus dan kan dat wel.
Bovenstaande over de papegaai is ver achterhaalde onzin. Papegaaien alleen worden niet aanhankelijker dan met meerdere en papegaaien die slechts naar 1 familielid toetrekken zijn verkeerd opgevoed. Met de juiste opvoeding en begeleiding is elke papegaai (mits nog niet volledig verknipt), alleen gehouden of met meer sociaal te krijgen.
Praktijkvoorbeeld, mijn eigen bonte boer (een tamelijk pittige soort) die weg is gedaan omdat de nieuwe partner van haar baasje niet geaccepteerd werd. Bij mij vervolgens hetzelfde probleem. Vogel weer weggedaan? Nee, natuurlijk niet. Vogel opnieuw opgevoed, mijn vriend kan nu alles met haar. Mijn vader ook. Mijn moeder niet, die is bang en dat misbruikt vogeltjelief.
Vriendin van mij heeft 2 koppels grijsjes die broedrijp beginnen te worden tam in de woonkamer. Dikke pret met hun driehoeksverhouding en alle leden van het gezin kunnen de vogels pakken en verzorgen omdat ze opgevoed zijn (zowel de gezinsleden als de vogels).

Natuurlijk is het normaal gesproken beter 2 of meer papegaaien te houden, graag! Helaas heb ik dát verknipte stukje niet eruit gekregen bij mijn bonte boer, die staat nu boven en de grijze beneden, anders vliegt ze hem bij elke kans naar zijn strot.
Wie in dit topic nog zin heeft in wat energieverspilling (een treinreis en een stuk met de bus): http://www.youtube.com/watch?v=VPY5gNgCF1c Hier is vogeltjelief even flink de vleugeltjes aan het strekken.

Groetjes Karin

Karin schreef op vrijdag 7 december 2007, 13:17:

Ik wil er nog even op doorgaan want ik vergat in mijn vorige post waar het om ging. Het idee van alleen in een kooitje om te lullen is namelijk achterhaald aan het raken en word vervangen door "de moderne papegaai". Wat houd dat in? Knip het dier zijn vleugels af, neem het overal mee naar toe en plant hem bij voorkeur tijdens grote meetings met andere papegaaien die hij helemaal niet kent op een boom. Dan is hij onderdeel van het gezin en heel sociaal.
Fijn hoor, kan je als vluchtdier niet meer vluchten, moet je mee boodschappen doen, fietsen en naar de kinderboerderij. En moet je allemaal andere papegaaien maar ter plekke als leuk beschouwen want je bent er middenin geplant en kan niet weg.

Ik weet dan niet wat erger is hoor... In een kooi of met afgeknipte vleugels. Die van mij hebben hun vleugels dus nog. Voor een lullig rondje in de woonkamer of zoals op het filmpje in een wat grotere ruimte. En ach, of ze dat nou echt leuk vinden weet ik ook niet 100% zeker, maar ze kunnen in ieder geval zelf nog kiezen.

Groetjes Karin

Zowel Esther als ik (ik woon vlakbij Esther) hebben Eddy al enkele malen uitgenodigd. Ik heb hem zelfs aangeboden daarvoor te betalen, aangezien het een heel eind weg is. Zowel Esther als ik hebben een (verzorg) schweinepasser waar Eddy zijn expertise op los had kunnen laten. Ik heb hem dit toen de tijd ook gevraagd cq aangeboden, omdat ik, net als Esther, het nog niet zonder bit voor elkaar krijg.
Eddy leest prachtig over deze berichten heen. Is vervolgens heel hard gaan roepen dat hij alle problemen met alle paarden op kan lossen en is overgegaan op een hoop geroep en weinig actie.

Beide deelnemers zijn ondertussen verzand in taalgebruik naar elkaar wat beneden peil is. De emoties lopen nu veel te hoog op.

Als Eddy zijn expertise had willen laten zien had hij allang een keer betaald in de auto kunnen stappen of een goed bod kunnen doen om naar hem te komen. Het zal mij benieuwen of er nu op dit bericht gereageerd word met meer dan "ik bewijs het hier thuis al elke dag"....

Groetjes Karin

Hoi Simon en alle anderen die hier verder wat over kunnen zeggen

Ik help met regelmaat een vriendin met het bekappen van haar paard. Het paard is inmiddels bijna 7, we zijn ermee begonnen toen hij vijf was.
Hij is erg ongedurig, na een korte tijd gaat hij zijn hoef elke keer terugtrekken. Vooral achter is een drama, hij heeft ook al eens raak getrapt.
Mijn vriendin is druk bezig geweest met clickeren. Niet alleen voor de hoefjes, ook met andere dingen, paard kent inmiddels al behoorlijk wat "kunstjes". Maar die hoeven blijven een probleem. Ik probeer met bekappen snel te zijn, veel te belonen, vaak beentje terugzetten wat dan altijd weer met een zwaai en een stamp gebeurd hoeveel rust ik ook probeer in te bouwen.
De laatste keer bekappen kreeg ik het gewoon niet meer voor elkaar.
Voor nu staat hij de winter op beton en dan is bekappen niet nodig, maar hebben jullie tips of ideeën.
Het voetje geven met de clicker gaat goed in die zin, op een aanwijzen met de hand tilt hij elke voet op en zet die pas na de click na zo'n 10 seconden ofzo weer neer. Hoeven uitkrabben doet ze vaak, gaat de ene keer voorbeeldig, de andere keer haast niet.
Verder is het echt een schat van een paard, zit geen greintje kwaad is, alleen erg ongeduldig en bekappen is nou eenmaal een klusje wat ik niet in 1 minuut af heb.

Roept u maar, alvast bedankt!

Groetjes Karin

Doet ze ook, maar ze mist de kracht en zekerheid om het goed voor elkaar te krijgen. Ze wandelt daarom ook veel en probeert al mijn tips uit te voeren. Maar het paard heeft hele harde en snel groeiende hoeven, wat heel fijn is, maar dus ook veel werk. Paardje loopt nooit gevoelig, niet als de hoef goed kort is, niet als de wand ver uitsteekt. Ook nooit brokkels, scheuren of wat dan ook. En nu in de winter blijven de hoefjes mooi kort doordat ze op een stuk met beton staan.


Uiteraard. Daarom probeer ik zo ook te leren . Want het baasje heeft met clickeren wel al veel andere dingen voor elkaar gekregen, dus die voetjes zouden ons ook moeten gaan lukken.


Het moeilijke is het uitbouwen. Als ze oefend in hoefje omhoog houden kan hij dat voor zeg 10 seconden. Maar in 10 seconden bekap je de hoef niet, dus het moet uitgebouwd worden. En dat lukt niet goed. Soms gaat het wel goed, soms te laat. Timing dus. Houd ze de tijd kort, dan gaat het wel goed.

Ik in Friesland, paardje nabij Woerden. Ik zou zo'n les wel leuk vinden, al zou dat pas na de winter worden ivm drukte.

Groetjes Karin

Caatje schreef op woensdag 12 december 2007, 9:14:


Ik heb wel foto's maar voetjes zijn echt prima. Stralen steken niet uit, steunsels klappen niet om. Maar misschien zien jullie iets wat ik niet zie.
Balans is of was in ieder geval wel een issue maar daar hielden we rekening mee. Ik trek ook nooit de voetjes hoog op of opzij.
De foto's zal ik eens opzoeken, die staan op een cd en moet zo weg. Lekker even een ritje maken voordat ik avonddienst heb. Word dus morgenochtend.

Groetjes Karin (die gisteren te horen heeft gekregen dat de nieren van de papegaai weer in orde zijn, terwijl de waardes zo slecht waren dat we eigenlijk gingen om te horen hoe lang we nog zouden hebben, ikke helemaal blij!)

Hihi, nee ik was het niet Was aan het werk en dat vind de baas niet leuk he, privetelefoontjes in zijn tijd.

Ik vind alle reacties wel heel interessant. Ik ben er vrij zeker van dat het paard geen fysiek probleem heeft. Wel balansproblemen, al is dat sterk verbeterd. Ik heb ook geen moeite met regelmatig beentje teruggeven, laat het paard altijd zelf aangeven in welke positie het been het fijnste hangt enz. We hebben ook een tijd gedaan dat zijn baasje de hoef voorzichtig vast hield en ik zsm bekapte. Dat ging een tijdje wat beter, tot hij daar ook weer steeds in begon te maaien met zijn been. We hebben ook op harde en zachte bodem bekapt, dat maakt geen verschil.
Een paard wat ik sinds kort bekap heeft een krampbeen. Als je dat been oppakt dan word er eerst wat getrokken en gedaan en dan komt er langzaam ontspanning. Maar ineens kan die kramp er weer inschieten. Daardoor trapt ze wel eens, maar altijd recht naar achter, dus als je goed ernaast blijft sta je veilig. En soms moet ze het been in 1 miliseconde neerzetten, dan is het aan jezelf te zorgen dat er niets onder staat. Ik herken bij het paard wat met zijn achterbenen zo lastig is nog niet de mildste vorm van kramp oid.
Foto's heb ik nog niet opgezocht, was vergeten dat ik vandaag ook al weer op tijd moest beginnen met werken.

Groetjes Karin

Wat ik juist geleerd had, is dat een karperrug stijver is. Omdat het een vergroeiing is, is dat deel minder beweeglijk. Het lijkt me dan dat de mate van stijfheid samenhangt met waar en hoeveel wervels er dan vergroeit zijn. Ik ken het ook voornamelijk van een opbollend deel bij de lendenen.

Groetjes Karin

Haha, met zop'n knaloranje jas vind Amy je altijd wel terug :') Leuk hoor!

Groetjes Karin

Hoi Pien en alle anderen

Hier op het forum komen vaak nieuwe mensen. Soms krijgen deze mensen rustig advies en nemen ze dan kleine stapjes om richting PN te gaan. Bijvoorbeeld eerst een uitloopje aan de stal maken en een paar weken later hoor je ze ineens over bitloos rijden, heeft hun zweepje stof gevangen in de kast en kunnen ze de sporen niet meer vinden.
Soms komen er hier ook nieuwe mensen voor advies die nogal heftige reacties krijgen. Die mensen zeggen dan ja daahaaag, ik ga wel ergens anders advies halen. En die gaan dan weer ergens heen waar wel alles nog is zoals "PN" dat niet graag ziet.

Zo zie ik het ook met de bitloze vereniging. Ik ken meerdere mensen die met rustige informatie best eens over bitloos na willen denken. En als ze eenmaal nadenken ook eens verder kijken naar wat ze nog meer doen. Dat gaat langzaam, maar elke keer weer zijn er verbeteringen. Zou ik die mensen meenemen naar een dag waarbij alles wat hier zo belangrijk gevonden word in 1 keer op hun bord gegooid word, dan roepen ze heel hard JA MAAR... en zie je ze nooit meer terug. Want dan is de stap veels te groot vanuit hun belevingswereld.

En hoe ik het voor mezelf ook wend of keer, ik vind elk klein stapje mooi meegenomen. Ik vind het paard wat eerst 23 uur op stal stond en nu overdag in de paddock mag een verbetering. Ik vind een paard wat niet meer met bit gereden word een verbetering. Enz enz. En de sneeuwbal gaat altijd steeds sneller rollen, tenzij hij onderweg ergens op stuit. En ik denk dat een volledige PN dag iets is waar de sneeuwbal op kapot stuitert en een bitloze paardendag iets is waardoor de sneeuwbal zijn zetje krijgt en begint met rollen....

Groetjes Karin

Frans, wat valt me dat van je tegen. Omdat mensen op dit forum hebben gezegd dat ADB hko.htm">hoefkatrol geneest wil dat toch niet zeggen dat ADB dat zelf ook zegt?
En toevallig zegt ADB dat ook niet, hij zegt dat hij paarden met een hko.htm">hoefkatroldiagnose weer rad kan laten lopen. Dat is geen stilzwijgende mening, dat is wat die man zelf beweert.

Je schrijf het hierboven overigens heel goed op: "Volgens zo ongeveer
Persoonlijke waarnemingen van AdB zijn activieteiten. Niet AdB zijn uitspraak zelf....

Groetjes Karin

Wat een onzin. Er zijn ook genoeg mensen die beweren dat natuurlijk bekappen je paard rijp maakt voor de slacht. Er zijn hele websites aan gewijd... Dat maakt het toch niet waar? Of iets wat jullie beweren? AdB geeft cursus na cursus, stage na stage, staat open voor mensen als Piet om daarmee in gesprek te gaan, heeft een website waar nergens op te vinden is dat hij hko.htm">hoefkatrol geneest. Wat een onzin dat hij zelf de onduidelijkheid in stand houd! Het enige wat elke keer gezegd word is dat hij paarden met HKO-diagnose weer rad kan laten lopen. Dat is wat de man zelf overal beweert.

Groetjes Karin

Wat bereft de leeftijd van inrijden is het iets wat ik met je eens ben Pien. Ik vind dat AdB in gevallen van paarden onder de 4 jaar kan zeggen, zet maar op de wei en kom terug wanneer het dier 4 is om verantwoord verder te leren rijden. En mocht het dier op de wei ook stokkreupel zijn, dan kan hij eerst met dubbellonge aan de gang, en dan het dier op de wei.
Dat zal hem inkomsten schelen, maar volgens mij loopt het goed genoeg om dat te kunnen doen. Zou een mooi statement zijn.

Je zou je toch rotschamen, als je je paard voor zijn vierde al kreupel gereden hebt...

Voor de rest vind ik de hele discussie van "AdB moet meer dingen PN doen" een beetje vreemd. Iedereen in NL en daarbuiten die zijn paard op stal zet, een bit gebruikt, zweep en sporen heeft liggen moet meer PN doen. AdB is wat dat betreft gewoon één van de enorme groep "tradi's" en het is de hele groep die meer voor paardenwelzijn zou kunnen doen.
Dat het mooi zou zijn als AdB daar een begin in zou maken, tuurlijk. Maar die man is dat niet aan ons verplicht omdat wij nu toevallig zo extreem veel over hem praten hier. Iedereen kent toch trainers en instructeurs die veel les geven en heel tradi zijn... En beroemde ook, Anky, Tinneke enz.

Groetjes Karin

Groetjes Karin