Esther schreef op zaterdag 17 november 2007, 11:10:


Baal ook enigsinds van enkele reacties hier. Moet ik dan bijv. mijn huwelijk maar op het spel zetten omdat 'ik' vind dat de paarden buiten moeten blijven, ja.. zou graag willen maar de praktijk heeft geleerd dat het grote stuk wat we hadden totaal kapot is gelopen, opnieuw ingezaaid nu.. volgend jaar nieuwe kansen. Mijn echtgenoot zou uit z'n vel springen wanneer ik ergens anders iets ga huren. Hij begrijpt m'n motivatie maar er zijn grensen aan wat wel en niet kan. Daarom bewandel ik de tussenweg..

marianne laenen schreef op zaterdag 17 november 2007, 11:26:


Ja, zo gaat dat.


Nee, zeer zeker niet geremd. Waarom reageer je nu wel en niet toen ik de vraag stelde van hoe moet ik dit doen, doe ik het goed of fout, zijn er andere optie? Ik wil geen paard die wanneer hij mee moet lopen naar de weide (of anders) die bokt. Uit veiligheid voor mezelf.. en anderen.

Moet ik nu maar van het forum verdwijnen omdat ik eerlijk vertel wat er gebeurde en hoe? Geef dan een opbouwende reactie hoe jij het zou doen!

Anita Cats schreef op zaterdag 17 november 2007, 12:22:


De ervaring met Winsor enkel maanden geleden heeft met geleerd dat wanneer hij gaat gaat en onhoudbaar is.

Heb hem stapje voor stapje in de weide moeten leren om zich te laten meenemen. Ging met een ongelofelijke rotgang in de achteruit en was onhoudbaar. Eerst zonder touw achter me aan, daarna touw voorzichtig door het halster hangen op een manier dat wanneer hij wegschoot het halstertouw en niet aan bleef zitten. Was hij namelijk als de dood voor, paniek. En krijg hem dan maar weer eens in handen.
Een lange lijn zou misschien al kunnen, al eens geprobeerd ging goed. Kon het na een tijdje over hem heen leggen, achter hem langs etc.

Maar... nog steeds.. al hij gaat gaat hij. Maar zoals gezegt, er is al veel veranderd en een lange lijn kan misschien al wel.


Ik heb niet de illusie dat ik Winsor dan kan houden.


Precies.

Piet schreef op zaterdag 17 november 2007, 12:46:


Precies, dat rond me lopen is iets wat ik gisteren voor het eerst weer eens geprobeerd heb. Maar... ben er nog huiverig voor. Lange rechte lijnen stappen is belangrijker voor hem (losse knie)
Daarbij, snapte hij dat een tijdje geleden niet. Gisteren viel ineens het kwartje wat ik van hem vroeg.

marianne laenen schreef op zaterdag 17 november 2007, 13:50:


Ok.


Oh, dus dat éne woordje was een 'trigger' om zo te reageren.


Ja, ok leuke oplossing maar ik wil niet dat hij bokt wanneer ik hem aan het halstertouw heb (bij grondwerk, naar de weide of waar dan ook) Wil ten alle tijde dat hij dan rustig achter mij aan stapt (los hangend touw) Dat zal hij toch echt moeten leren... wat overigens op dit moment super gaat. Hij is gewoon een kanjer.

Piet schreef op zaterdag 17 november 2007, 18:51:


En waarom denk je dat ik het hier plaats, enkel om reacties te krijgen. Ik weet dat je me niet veroordeeld.


Weet je, ik heb hem een tik gegeven.. hij was enkel verbaast. Het deed mij pijn dat ik het deed. Had het niet van mezelf verwacht. Ik sla eigenlijk nooit. Het was even een oplossing op dat moment. Heeft het tot nu toe nog steeds niet weer gedaan.

Ik wil het anders doen met dit beestje, maar onmacht.. (ja, dat is het onmacht) maakte dat ik het toch maar even deed...


Je hebt gelijk Piet, ja... ook jij hebt de vraag gemist in deze topic. Maar dat geeft niet. Weet dat ik hiervan heb geleerd... (dacht anders dat ik dit zomaar durfde te posten hier, de gekregen reacties waren volstrekt normaal)

Spirithorses schreef op zaterdag 17 november 2007, 23:40:


Natuurlijk, paard-natuurlijk.


Natuurlijk, in de vieze, vette, gladde modder lopen tot aan de hakken is beter.. natuurlijker, paard-natuurlijk.
En bekappen, natuurlijk bekappen.. afblijven van die hoeven is natuurlijker. Natuurlijk, paardnatuurlijk.


Net zo min dat een paard niet gemaakt is om in zelf ingezaaide weides of paddocks rond te lopen.
Hoe kun je dat zonder gewetensbezwaar doen terwijl je weet dat ze in de vrije natuur behoren, dat is natuurlijk, paard-natuurlijk.


Klopt, begrijp er niets van.. net zo min als ik het begrijp dat iemand een paard een bitloos hoofdstel omdoet, aan (lange) lijnen laat lopen, kunstjes uit laat voeren of notabene een (boomloos) zadel oplegt en op z'n rug kruipt (de meest kwetsbare plek) Dit omdat het zo leuk is? Ik begrijp niet dat deze mensen hun eigen PN-Evangelie kunnen blijven verkondigen als-zijnde de *Enige Goede Weg*.

Laat ze in vrijheid leven, in kuddes, in de vrije natuur daar waar ze horen. Natuurlijk, paardnatuurlijk.


Mooi voorbeeld en idd een paard behoort in de vrije natuur, zonder afrastering, zonder bitloos hoofdstel, leidsels of (boomloos) zadel, zonder enige belemmeringen van de mens. Dat is natuurlijk, paard-natuurlijk.


Ja, idd... waarom toch?

Isabel van der Made schreef op zondag 18 november 2007, 13:04:


Nee, gelukkig niet.

Diana Gerritsen schreef op zondag 18 november 2007, 15:37:


Geweldig, echt super. Veel succes!

Christel Provaas schreef op zondag 18 november 2007, 19:09:


Precies, dat bedoel ik.

Kijk.. mijn echtgenoot, de kids en ik doen ook ons best om op onze manier goed te zijn voor onze paardjes. Het zo aangenaam mogelijk voor ze te maken. Ja, ze staan binnen in een paddock van 25 m2. Samen met z'n tweëen. Natuurlijk heb ik ze het liefst buiten maar dat is onmogelijk.
De insinuatie van 'mishandeling' en of ik problemen thuis heb vind ik persoonlijk ongepast, veroordelend en beledigend.
Waar liggen de grenzen? Mag iemand ergens tussen het 'klassieke' en "natuurlijke" heen en weer dwarrelende? Al lerende, aftastende.. en éne wel kunnen toepassen en het andere (door wat voor factor dan ook) niet.
Moet er dan gelijk zo heftig gereageerd worden, daarom mijn reactie... bewust doorschietende naar het puur natuurlijke. En inderdaad het woord opzich is "fout".. maar de 'site' heet nu eenmaal zo.

Spirithorses schreef op zondag 18 november 2007, 21:03:


Dank voor je veroordeling.


Misschien eens goed lezen? Ik geef niet af op de PN-filosofie.


Mooi, vraag me af of je al m'n andere berichten goed hebt gelezen.

Esther schreef op zondag 18 november 2007, 20:39:


Is het verantwoord een dochter tegen haar ouders op te zetten? Haar ouders hebben gelijk 'hun eigen weg' te bewandelen. Charlot kan 'dat' wanneer ze zelf uit huis is, zelfstandig maar zal nu of ze wil of niet rekening moeten houden met haar ouders.

Nick Altena schreef op zondag 18 november 2007, 22:59:


Manlief heeft z'n uiterste best gedaan om op een klein stukje na (waar ze nu (als het kan) staan), te bewerken, te spitten en in te zaaien zodat er volgend jaar weer voedsel staat (er stond niets meer, was zeer slechte kwaliteit toen we het in gebruik namen, is van de buurman die er niets mee deed)
Manlief heeft in de loods, bij de grote open deur een paddock gemaakt van 5 x 5 m.


Manlief heeft er voor gezorgd dat er 200 pakken hooi kwamen, zelf gehooid, zelf met de kids binnengehaald (daarnaast ook voor een vriend ruim 100 pak)


Is een grote wens van de kids en mij, manlief heeft gezegt dat wanneer de financieën het toelaten we dit misschien gaan doen.


Weet ik, maar daar gaat het niet om. De gehele weide was blubzooi terwijl er komende voorjaar weer gegeten moet worden.
Wanneer het meezit en het is in de winter goed droog weer is het eerste gedeelte (van de 2) klaar om op gelopen en opgegeten te worden.


Klopt, en dat hebben we. Een klein stukje waar ze als het weer het toelaat op mogen. Maar wanneer het te nat is kan het niet, ze zakken er tot de hakken toe in.


Dank!

Ik hoop dat jullie je realiseren dan manlief geen 'paardenman' is... en er beslist geen werk aan wilde hebben en dat datgene wat hij er allemaal voor doet me goud waard is. Praten over mijn wensen, ja.. maar doordrammen nee! En wanneer dat betekent dat ze meer op stal staan dat ik zou willen is dan jammer...

Peter Donck schreef op maandag 19 november 2007, 8:02:


Ja, uiteraard. Maar draai en "verhaal" eens op. Je bent als ouders overtuigd PN-ers, dochter of zoonlief niet. Wil een stal (bouwt die zelf), wil dekens (zelf gekocht), wil zelfs dat het paard van top tot teen geschoren wordt (heeft hij/zij ook zelf al voor elkaar gekregen). Wil springruiter worden, etc. etc. (zijn tal van dingen in te vullen)
Vind daar voor zichzelf argumenten genoeg voor door boeken te lezen, omgang met mensen die hem/haar steunen... en helpen met argumenteren (om een poging te doen de ouders 'om te krijgen')
Hoe zou jij als ouder-zijnde reageren? Krijgt zoon/dochter zijn of haar zin? Ga jij daarin mee? Voor de tradi-manier zijn ook argumenten (ook al overtuigen ze mij niet meer) waarbij ik me kan voorstellen dat je die als 'waarheid' wilt zien.

Kleine update:

Net Winsor even laten draven.. en ben superverbaasd, geen spoor te vinden van kreupelheid. Draafde goed, terwijl hij er enkele weken nog 'doorzakte' in draf.

Kan dit? Kan het beter worden zonder dat je er echt veel aan doet. Enkel stappen. Staat veel op stal dus ben eigenlijk heel erg verbaasd...