Anita Cats schreef op vrijdag 16 november 2007, 22:02:
>
> Dan zou je inderdaad denken aan stil staan en been eraan, en
> vandaar uit verder.
> Letterlijk stap voor stap en misschien met de clicker?!
> Ik hou er over op.
> Dat is gewoon wat er in mij opkomt.
> Jij bent er daadwerkelijk bij.
> Als je ergens vorderingen mee boekt, vind ik het mooi om te
> horen, hoe of wat!
> Anita
Volgens de theorie is ze dus niet 'voor het been' of 'aan het been' wanneer ze je been niet accepteert. Is ze wel actief wanneer je er met je benen af blijft, dan is ze dus feitelijk niet 'aan de hulpen' en dus ook niet voorwaarts. Ze bepaalt dan zelf haar eigen (snelle) tempo, maar dat tempo is niet van jou!
Zo ervaar ik dat met Cadiz tenminste ook. Been eraan is in eerste reactie altijd: contra. Dus niet opzij voor het been of naar voren voor het been, maar anti- het been, dus terugduwen, het gevoelde been weg proberen te slaan of nijdig kwispelen.
Of: heel vlijtig gaan hollen, zodat ik mijn been er wel af MOET houden, hij loopt immers al? En toch is hij dan niet voorwaarts! Het is een vorm van niet mijn beenhulp accepteren.
Warboel
