Isabel van der Made schreef op zondag 11 november 2007, 23:31:


Hmmmm... die hebben eigenlijk duidelijk ondergeschoven hieltjes, zoals haar mama. Ze loopt er wel prima op, over alle ondergrond. Ik durf daarom niet te bekappen en probeer voor voldoende slijtage te zorgen. Als ik heel heel veel tijd over heb plaats ik wel eens foto's.
Ik was recent helemaal depressief door een tekst (waar ook weer?) waarin stond dat het pasgeboren veulen nog voor te drinken eigenlijk 10 kilometer over de rotsen zou moeten lopen om de dan nog zachte hoefjes goed te laten openspreiden. Is niet gebeurd dus.

Groetjes,
Nathalie

Moniek schreef op maandag 12 november 2007, 0:05:


Eigenlijk is het ook zo. Huppel loopt met mij mee (niet met Lolita) en Lolita loopt ook met mij mee. Natuurlijk helpt het voor de rust dat ze zo ook samen blijven. Als ik slechts een van beide meeneem zal de ander wel een keer achterkomen om mekaar niet uit het oog te verliezen, maar niet zo mooi naast elkaar.
Huppel loopt graag, dus als ik begin te lopen is die meteen met mij mee. Maar Lolita met haar zere voeten loopt niet altijd meteen en blijft soms hangen. Stoppen samen met mij daarentegen doet Lolita iets beter.

Ze is een heel leuk veulen ja! Het mooiste veulen van de wereld ook, volledig onafhankelijk objectief gezien