Piet schreef: (geknipt)


Anti-bitloos ben ik nooit geweest...
Ik heb wel een periode gehad dat ik dacht dat een bit nodig was om dressuur te rijden, maar buitenritten deed ik met Piek ook altijd al bitloos. Heeft me 2 jaar gekost voor Piek me zo ver vertrouwde dat ik hem een bit in mocht doen.


Hij deed het gewoon op een andere manier: via stelling met een teugel vragen, hem laten ontdekken dat hij zijn zwakke rechter achterbeen wel onder de massa kon zetten. Waarna hij een beetje rechter werd en er een heel klein beetje nageven zat aan te komen.
Mij lukte het niet op die manier, ik zei al de Eddy een betere ruiter is ofwel was ik niet volhardend genoeg.

Beide manieren brachten stress met zich mee voor Piablo, zowel het inbuigen en niet snappen/kunnen als het met bit rijden. Ik koos er voor om het toch met bit te doen omdat ik dacht dat ik dat kon zonder trauma (heb Piek indertijd van zijn enorme bittrauma's afgeholpen) en dat ik hoopte dat het even de korte pijn zou zijn.
Piablo was zo scheef en zijn rechterachterbeen zo zwak dat hij zich gewoon vastliep, ook op de weide vb galopeerde hij NOOIT rechts (en ging dus zelfs nu en dan ondruit in een bocht in de foute galop achter de andere paarden aan), nu wisselt hij spontaan tijdens het spelen.
Achteraf bekeken zou ik het zo terug op deze manier doen.
Yep . ook "dressuur". Alleen heel erg nu en dan als hij zich rechts lijkt vast te houden of zijn been terug ontziet rijd ik hem heel even met bit om te voelen waaraan het ligt, soms moet hij wat rust en een weekje vrij en soms lijk ik hem even te moeten "herinneren" hoe hij correct moet lopen.
Maar we zijn op de goede weg, nu Dixie zijn voeten nog, maar da's een ander verhaal.

Da's een van de redenen waarom ik me eindelijk aangemeld heb: de principes zijn principes, met uitzonderingen er op die zeer beredeneerd worden en altijd in het belang van het paard, maar de teneur van de berichten de laatste tijd liet uitschijnen dat dekens en bitjes ed vrij normaal gevonden werden, en dat vond ik jammer op een forum als dit.
Alle begrip voor de zoekenden (en daar hoop ik toe te mogen blijven behoren) maar niet: "het is normaal dat....want...", ... zonde toch?

Ik heb het ooit zelf gedaan, zo'n testje, maar dan met de Libra van Egon. Staat waarschijnlijk nog ergens op zijn site, ben zelf heel veel documenten kwijt door een vroegere computercrash, oa ook een reeks artikels over bitten en bitloze optomingen die ooit in "horsemanship" stonden.

Viel me eigenlijk tegen, ik had niet veel gewicht in mijn handen, maar wel ongelijk links en rechts terwijl het echt wel gelijk aanvoelde voor me .

Overigens ben ik met een touwhalster zeker bij Piablo ook heel erg voorzichtig met zijn littekenweefsel op zijn neus (halster als veulen ingegroeid) en een traditionele sidepull vind ik ook best hard als er met kontakt gereden wordt.
Als ik heel correct zou zijn, zou ik moeten besluiten gewoon niet meer te rijden. Een bit geeft dan wel soms botwoekeringen op de lagen (alhoewel Romeo Vangoethem, paardentandarts, zegt dit nog nooit gezien te hebben ook niet tijdnes zijn opleiding in Amerika0, wervelfusie door belasting op de rug lijkt me ook niet echt gezond.
Maar zo correct kan ik (nog?) niet zijn, ik wil wel rijden op mijn paarden, met zo min mogelijk schade.

Gudrun schreef op maandag 12 november 2007, 12:32:

Derde en laatste poging
Gudrun schreef op maandag 12 november 2007, 12:32:

Hoe heeft Linda Lou het opgelost gekregen?roflol.
't Stond er inderdaad, dank je Esther, maar ik zag het niet.
Nu even mensen pupjes leren clickeren .

Klinkt goed, Piet!
Shiny toch nog onder het zadel, het zit er toch nog in!
Foto's???

Rond de 100 euro valt best mee als het nieuw en goed is. Ik heb Piablo's op maat gemaakte sidepull duurder betaald helaas. En ten slotte gaat zoiets jaaaaren mee.

heidy smid schreef op donderdag 15 november 2007, 16:12:


Ik heb ooit een echte junkpony gehad. Ging met niks helemaal niet over. Stond hij met de andere paarden samen op de weide, was hij aan het luchtzuigen op de kont van de shetlander. Helemaal van de wereld weg.
Altijd buiten, altijd gezelschap, altijd gras of hooi ter beschikking, maar Orlando was zo verslaafd dat dat allemaal niks uitmaakte.
Zette ik de shet weg, dan zoog hij wel gewoon op niks lucht op, plus leek nog ongelukkiger ook. Een band heb ik hem nooit omgedaan, hij was wat aan de dunne kant (met een dikke buik) maar voor de rest wel gezond.

Jipie, ik kán het!!!
Tip: begin met voet rondjes rechts en hand rondjes links, eens dat lukt dan lukt de 6 ook .

Niet te geloven, en dat noemt zichzelf paardvriendelijk...
Alweer een bevestiging van mijn vooroordeel tegen Parelli...