Christel Provaas schreef op vrijdag 9 november 2007, 15:22:


mmmmmmmm
dat is zout in de wonde strooien wat je nu zegt.
Gisteravond, in de storm en striemende regen in pikkedonker gaan eten geven. Moest werken tot 17h00 en het was door het slechte weer al heel vroeg donker. Het dak van de stal was deels gaan klapperen boven het hooihok en Player durfde amper in haar stal. Ze stond weer zo mank als iets en schoot mankend haar stal in en uit. Heb SOS uitgezonden naar mn man en hebben stenen gaan halen om het dak te verzwaren, in de storm ladder op.... Fun
Player eten met pijnstiller maar weer gegeven, mocht in eerste instantie geen van haar achterbenen optillen, stond te trillen op haar benen van de inspanning. Klein uurtje pijnstiller laten inwerken, dan ze achteruit laten stappen in de hoop dat alles weer op zn plaats zou schieten, hielp precise niet. Been opgepakt, geplooid, naar buiten en naar voor gehaald. Dat ging. Ze bleef toch dat been ontzien maar precies was het iets beter. 's nachts om 1h00 was ze weer gewoon aan het rondstappen.
Vanmorgen nog alles ok.
Heb haar wat laten stappen en draven, wat balkjes. Na klein half uur was het echt genoeg, ze had pijn, wilde niet meer en ze mankte licht. In rust stak ze haar been daarna weer helemaal achteruit. Ben nog even gebleven om te kijken of het verergerde of juist beter werd en gelukkig trok ze haar been weer redelijk snel onder zich en steunde er weer op.
Weet eigenlijk niet of het wel om een gesloten knie gaat.
Denk eerder aan pezen, banden die zwaar geraakt zijn door de shotten die ze op haar knie heeft gekregen. Dat ze in de storm zenuwachtig heeft gedaan en zich heeft geforceerd. Of het is een mix van de twee natuurlijk.
Van mn vrolijk, beweeglijk, supersnel volbloedje schiet niet veel meer over. De spieren boven en rond haar knie minderen zienderogen, echte pudding als je er aan komt. Is ook helemaal niet goed voor die kniebanden. Toch maar dagelijks laten lopen.... Hoop dat ik niets forceer.

Christel Provaas schreef op zaterdag 10 november 2007, 18:40:


Je bent een schat, Christel, om me op te willen beuren, om zo begaan te zijn...
Heb er veel aan, denk dat er parallellen zijn met het verhaal van jouw vriendin. Het zou een plausibele verklaring zijn: posttraumatische klachten.
Player haar knie is tot voor twee weken nog nooit op slot gesprongen. Wel had ze wat problemen in dat gewricht. Maar het is pas sinds die aframmeling dat dit zich voordoet.
Zal geduld hebben, de moed niet opgeven.
Hopen en duimen dat er geen blijvende schade is.

Thx ..

kimm schreef op zondag 11 november 2007, 11:38:


Euh
Ik beloon ze zelfs als ze met het 'inrijden' haar hoofd naar beneden doet, als ze gaat 'stofzuigen' = met de neus vlak boven de grond lopen. Ze ontspant haar lijf ermee, ze begint dan ook te briezen = ook teken van "het is ok"
Vanuit daar kun je gaan perfect beginnen te 'verzamelen'.
En idd, tussendoor als beloning laat ik ze ook lekker even strekken. Waarbij ik dan over haar manenkam kriebel.

van lennep schreef op zondag 11 november 2007, 12:53:


Zolang er niemand oogkleppen opdoet, is dat ok.
Er zijn uitzonderingen, uitzonderingen bevestigen de regel ( de norm hier)
Je vast ankeren op één gezichtspunt getuigt alleen maar van kortzichtigheid, dat geldt op elk gebied.
Zoals idd het scheren van Esther haar paardje bijv. is zo'n uitzondering.
Momenteel geef ik mn paardje een supplement op aanraden van de DA, eens of niet mee eens, ik besloot dat te doen omdat het ten goede zou komen van haar spieropbouw en daarmee haar knie mssn mee in orde te krijgen.
Ze krijgt ook elke dag terug een pijnstiller omdat dan haar knie niet op slot springt.......
Blijkbaar heeft ze meer tijd nodig, heeft de kwetsure meer tijd nodig en verkrampt ze als ze teveel pijn heeft en gebeuren er dan op-slot-spring-dingen
Ik neem zelf ook medicatie als het nodig is, en meestal is dat geen homeopathie. Dat is een keus, en die moet gewoon gerespecteerd worden.
Ieder mens mag wel beslissen voor zich zelf. Dat is echt wel een basisrecht.

Ieder mens mag zijn blikveld verruimen en dan zelf beslissen wat haalbaar is en wat niet in zijn eigen specifieke situatie.

Ook ik zie foto's en lees dingen waarvan mn haar recht overeind gaat staan, maar het heeft geen zin om mensen weg te jagen, ze komen om te leren.
Zo ook ik.
en iedereen hier van elkaar.

fleur schreef op zondag 11 november 2007, 13:02:


Waarom wordt er nu geconcentreerd op dat bit?
Ik zie andere dingen die ik veel erger vind dan dat bit....

charlot van r schreef op zondag 11 november 2007, 12:38:


Zo triest.
Op dat gebied doe ik oogkleppen op , ik kom gewoon niet in de buurt van maneges, kan het gewoon niet aanzien. Wordt er onpasselijk van.
brrr

quintus schreef op zondag 11 november 2007, 17:28:


Hier komt een vraag bij me op, al een paar keer eigenlijk.
Waarom en wie zegt dat het trillen van een paard bij koude, sneeuw, wind , gure weersomstandigheden anders is dan het trillen van de kou bij een mens?
Volgens mijn bescheiden gezond verstand is dat helemaal hetzelfde, nl een poging van het lichaam om warmte aan te maken. Als dat niet lukt en de lichaamstemperatuur daalt verder, stopt zelfs het trillen. Maar dat is wel heel extreem.

quintus schreef op zondag 11 november 2007, 18:49:


Helaas is mijn ervaring weer net even anders.
In het najaar wordt er hoehenaamd niet gebibberd. Het bibberen gebeurt als ze teveel afkoelt. Wanneer gebeurt dat?
Eerste oorzaak is wind. Iets / iemand/ dieren koelen af in de wind, als er luchtverplaatsing is dus.
Tweede ooraak is nat.
Derde oorzaak is kpode.
Deze drie samen zorgen voor afkoeling en dus bibberen. Ook bij mens, ook bij dier.
Player heeft afgelopen winter één keer gebibberd(stond toen nog naast mn huis) en dat was toen het sneeuwde, van die vieze, koude gure natte sneeuw. Die muts ging niet binnen staan maar bleef buiten. In eerste instantie was het ook niet koud, ps als het smolt op haar rug.....BRRRRRRRRRR
Heb haar in haar stal gelokt (open stal) droogegwreven mat plukken stro en extra hooi gegeven. Bibberen was snel gedaan.
Daarvoor heb ik haar alleen weten bibberen in regen in combinatie met wind, toen kon ze geen beschutting zoeken op de wei waar ze toen stond.
Nu kan ze dat wel en heeft ze zelfs als het hard vriest het niet koud, of het moest heel extreem doen, want ze kan uit de wind gaan staan.

Wat is dan die trucendoos waarover paarden beschikken na het bibberstadium?
Mijn ervaring is dat dat het laatste stadium is , ook bij paarden. Dan zien ze echt af hoor. Is de natuur, ok, de natuur is echter hard. No mercy in de natuur he.

Esther schreef op zondag 11 november 2007, 19:23:


Toch maken paarden nog vacht bij aan, naarmate de koude. Vorig jaar had Player amper een wintervacht. Andere winters paste ze zich aan aan de temperatuur. Hoe kouder, hoe dikker haar jas werd....
Denk ook nog dat die regendekenaf kan, hoe eerder, hoe beter. Nu is het ook niet zo koud, binen paar dagen is er weer nachtvorst op komst, beter nu dus.

Juist
is waar
die vacht, die hebben wij niet.
Is een belangrijk verschil.

maar
doornat is doornat, vacht of niet.
Koude wind erop, regen/sneeuw erop, vacht ligt plat.
Ja, vetlaag zorgt ervoor dat huid warm blijft. Dat de huid niet nat wordt.
Op den duur is er geen houden meer aan, is dat ook niet voldoende en gaan ze bibberen. Door en door koud.

Als ik het zie, lok ik ze naar binnen, wrijf ze droog en geef ze hooi en evt ander lekkers.
Zo soft ben ik wel.

Nils Vellinga schreef op zondag 11 november 2007, 20:37:


Hum, dat "ge-lieve-schat".... brrrrrrr Gaap

Laat ik zeggen dat ze altijd op verschillende plaatsen hooi hadden hangen, zowel binnen als buiten. 24/24 Daar hadden "we" voor gezorgd hoor.
Ik lokte ze naar binnen met extra hooi, wil ik zeggen met vers genomen hooi dat ze om de één of andere reden lekkerder vindt dan hooi dat er al een paar uur hangt.
Ook wat wortelen, brood of ander lekkers kunnen haar verleiden mee naar binnen te gaan.
Het droog wrijven had onmiddellijk resultaat.
Toch wel.

Overdrijven is ook een kunst....

daarna ook niet meer gebibberd.
Ze legde de link niet tussen sneeuw en nat worden, voor regen vlucht ze direct naar binnen, ze haat nat worden.

Over die sneeuw.
Nee, die maakt niet onmiddellijk nat zoals regen, geeft een heel andere sensatie. Vgl met regen op je hoofd en sneeuwvlokken... Die laatste voel je pas als ze door de lichaamswarmte gaan smelten en dan word je nat en als dat blijft duren, ook heel koud.

o ja, heb ook die haren al opgetild, straf he?
Nat. Gewoon nat. (in de tijd dat ze niet kon schuilen of beschutting zoeken.

Nu niet meer.
Nu kiest ze ervoor binnen te gaan staan.

Christel Provaas schreef op zondag 11 november 2007, 20:48:


Kan alleen maar meegaan met Christel.
gebruik van gezond verstand.
één regel voor alle paarden?
Wie draagt er dan oogkleppen?

Wil schreef op zondag 11 november 2007, 21:42:


helemaal mee eens.
Maar er is wel een heel groot verschil om met een verdoofd paard te rijden of een paard verdoving toe te dienen om kiezen te vijlen (ik noem maar wat) of te scheren....of.....(als je daarvoor kiest)
Dient niet om daarna te rijden.
Is gewoon misdadig.