Trudy schreef op woensdag 7 november 2007, 12:43:
> n stalgenote heeft een arabische merrie van 13 jaar gekocht die
> op een strandrit t voorbeen zo verdraaide in t mulle zand dat t
> heel erg ging opzetten.

> Ben benieuwd of een van jullie zo iets hebben meegemaakt.
> Kijk de dierenartsen weten best veel maar ik ben t niet
> gevoelsmatig altyd eens.
> trudy
Wat mankeert dat paard precies? Een peesblessure ? Waarom zou het niet meer goedkomen, wat was het argument van de dierenarts?
Bij een peesblessure is de eerste dagen boxrust en koelen belangrijk. Echt alleen de eerste 2 of 3 dagen. Daarna: bewegen bewegen bewegen, vandaar dat een paddock beter is dan een box. Gedoseerd stappen, rechtuit, enkele malen per dag, liefst op een harde bodem omdat dat het peesweefsel meer prikkelt tot het vormen van nieuw weefsel. Wegzakken in een zandbodem zal juist de zich nieuw vormende 'draadjes' weefsel weer stuktrekken. Je kunt je voorstellen dat racen, spelen, de bocht om gaan en sliding stops maken hetzelfde effect hebben.
Je kunt er ook maling aan hebben en de andere kant opkijken als het paard gek doet. Dan duurt het het herstel gewoon drie keer zo lang.
Als het paard een heethoofd is zou je kunnen overwegen om haar iets te geven waardoor ze niet te dol zal doen. Gedroogde paardenbloemen bijvoorbeeld.
Een peesblessure is heel, heel ernstig maar niet onoverkomelijk. Rust, geduld en gematigde beweging zijn de belangrijkste faktoren. Niet te snel laten draven, niet te snel weer gaan rijden. Als ze goed loopt, blijf je nog een maand of twee stappen, alles wat je nu aan geduld inbouwt krijg je later terug. Het kan wel een jaar duren, maar de meeste mensen hebben het geduld niet.
Heel vaak wordt een peesblessure gevolgd door een tweede, simpelweg omdat er onvoldoende gestapt is (sterker maken nieuw weefsel) en er te snel weer belast wordt (het paard loopt voor het oog immers weer rad).