charlot van r schreef op maandag 5 november 2007, 19:05:



Sorry! Ik heb een geheugen als een zeef! Ik wist wel dat ik je kende maar wist niet meer vanwaar... Neenee ik bedoel wel jou en niet je zus hoor.


Oei, effe de stick 'uitleggen'... moeilijk hoor. Als je goed bent kan het ook op lichaamstaal alleen. Als je minder goed bent is de stick soms wel duidelijker. Bv. ik sta recht voor m'n paard (we kijken naar elkaar dus), als ik opzij kijk naar de achterhand wil ik dat ze die wegbeweegt (soort keertwendig om de voorhand), kijk ik naar haar ribben dan wil ik dat ze zijwaarts gaat (voor mij langs), kijk ik naar de hals wil ik dat ze de voorhand wegdraait (soort keertwending om de achterhand), kijk ik recht vooruit naar de borst/hoofd dan wil ik haar achteruit doen gaan. Ofwel kijk ik gewoon lief en is mijn lichaamshouding relaxed, dan wil ik niks en mag ze blijven staan knuffelen met mij. Als het met kijken alleen niet lukt ga ik ook wijzen met mijn vinger. Als dat ook nog niet lukt komt de stick er bij, je kan je voorstellen dat als je voor een paard staat dat er niet zoveel verschil is tussen wijzen naar de ribben of naar de achterhand, met een stick is dat duidelijker. Niet dat een paard het verschil niet kan zien, dat kunnen ze normaal gezien wel want ze zijn heel gevoelig en lichaamstaal is hun eigen taal, maar ik als mens ben niet altijd zo goed consequent en duidelijk, en mijn paard is daardoor voor een deel afgestompt op alles wat mijn lichaam zegt (zo denk ik er over toch).

Eva Saegerman schreef op dinsdag 6 november 2007, 9:27:


Als je geschreven had 'zus van' had ik het helemaal niet meer gesnapt en nog meer moeten uitleggen... Ik pak de dingen soms wat letterlijk

Groetjes,
Nathalie

Frans Veldman schreef op maandag 5 november 2007, 8:24:



Maar Frans,

Dat is toch allemaal makkelijk? Ik doe hier vanaf m'n computer een heel speciale doormeting van jou. Aan de hand hiervan verkondig ik dat ik voel dat euhhh... je tussenwervelschijven maar 30 procent van hun normale elasticiteit hebben. Niet goed hé? En nu je erover nadenkt, voelt je rug niet wat versleten? Heb je niet af en toe rugklachten? Zou die rug ook niet je andere problemen kunnen verklaren? Alles hangt toch aan elkaar? En zeker aan de rug. Maar geen nood, ik zal je genezen. Ik stuur nu via het forum een pakketje genezende energie. (Andere lezers: let op! Niet te dicht bij het scherm komen! Deze zeer krachtige en efficiente behandeling is puur op maat van de rug van Frans) Voel je het nu al?

Laat even inwerken...

Ik zal even doormeten hoe het nu is... mmmh... De elasticiteit van je tussenwervelschijven is verbeterd! Die is nu 58 procent! Wat een verbetering, je reageert wel erg goed. Het is nog niet in orde natuurlijk. Als je verdere behandeling wil kan dat, maar dan wordt ik daar graag voor betaald, dat snap je wel.

Genezende groetjes,
Nathalie

-voor de duidelijkheid: dit is om te lachen-

Eva Saegerman schreef op zondag 4 november 2007, 23:41:


Ooooh klinkt super Eva.

Als jij blij bent was het goed!
Ik kan het filmpje nu niet bekijken (hum... op m'n werk), zal thuis eens zien, ik ben benieuwd.

Groetjes,
Nathalie

Isabel van der Made schreef op maandag 5 november 2007, 12:41:


Hoi Isabel,

Als je het samen bekijkt kan het wel, eventueel kijk jij eerst al eens en toon je selectief de interessantste stukken. Het nieuwe level 1 pakket vind ik niet zo geweldig, er zit nogal wat tussen gefilmd in de theorieles, ook over hoe volwassenen leren ed., dat kan je wel skippen, tenminste met je dochter. Ik zou eigenlijk aanraden om die level 1 zo snel mogelijk de doorlopen en snel met het level twee pakket te beginnen. Dat is een stuk interessanter. Afhankelijk van hoe vaak jullie bij de pony kunnen zijn moet level 1 normaal op drie weken tot drie maanden lukken. Kijk eens naar de taken die je moet kunnen voor een level 1 test, goede kans dat je dochter met jouw eigen 'Isabel'-methode die test nu al kan afleggen. Het hoeft er niet mooi uit te zien, als de opdrachten min of meer lukken is het goed. Ik zou dan eventueel het level 1 pakket overslaan, en direct level twee kopen.

Maar eigenlijk nog beter... Mag ik ook de nieuwe DVD serie aanraden?
parelli.com/product.faces?catId=9" target=_blank>http://www.parelli.com/product.faces?catId=9
Die is eigenlijk nog veel beter en niet zo enorm duur. Je kan de DVD's ook apart kopen en je hebt om te beginnen ruim genoeg aan de eerste vijf van de tien, of als je weinig wil uitgeven koop dan enkel die van de seven games. Maar koop voor jezelf ook maar die over Horsenality, die is echt goed (maar iets te theoretisch voor je dochter).

Ik ben benieuwd hoe het gaat! Normaal gezien kan je voor support terecht bij de Britse Parelli-instructeurs (eens een cursus is toch echt aan te raden! Of kijk eens of ze nergens demo's organiseren, vast wel) maar bij onduidelijkheid: vraag maar!

Uw Parellispecialiste
Nathalie

Isabel van der Made schreef op maandag 5 november 2007, 12:41:


Ow ja, je vraag was of het te jong was, ik lees regelmatig over jongere kinderen die snel en goed met Parelli wegkunnen. In Lunteren haalde deze zomer een twaalf? jarig meisje haar level twee, met een dikke fjord, een zalig leuk koppel zijn ze.

Cedric Coucke schreef op dinsdag 6 november 2007, 5:23:


Hieperdepiep gefeliciteerd Cedric!
Mooi resultaat hoor!
Ik denk niet dat je schrik moet hebben voor verkeerde ligging van de knopen van het touwhalster eigenlijk, je ziet wel hoe je paard reageert, of het comfortabel zit of niet.

Groetjes,
Nathalie

Piet schreef op dinsdag 6 november 2007, 19:49:


Mooooi verhaal Piet! Die slide stop tot je tegen elkaar stond... ik zie het zo voor me. Zalig om te lezen hoe je van je paard en de vooruitgang geniet!

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 6 november 2007, 17:10:



Ja! Ik heb gekeken. Weet je Eva, ik vind het echt SUPERGOED dat jij dit soort filmpjes plaatst. Gewone simpele situaties, ook als het niet meteen goed gaat. Kijk wat een leuke discussie daarover kwam ook, daar hebben veel mensen wat aan.
Mooi opgelost hoor. Met evenveel druk als ik zou doen denk ik eigenlijk zo op het zicht (verraderlijk natuurlijk, op zicht ).
Ik schrok wel hoe tegendraads Queenie was. Ze meende het wel! Niet bang maar echt terugwillen, mooi dat je erger protest (steigeren) wel kon vermijden. Nu, je gaat ook nog niet zo lang zonder Maia wandelen, het zal wel snel beteren. En ook nog, zoals Charlot pas nog besefte, je hebt Queenie nog niet zooo levenslang, dus jullie band wordt vast nog sterker met de tijd.

Groetjes,
Nathalie

Esther schreef op dinsdag 6 november 2007, 17:14:



Ow Es wat jammer dat het niet écht kan allemaal... dan hoefde jij nu niet zo dicht bij het scherm te zitten.

Isabel van der Made schreef op dinsdag 6 november 2007, 17:34:


Misschien nog iets voor jullie:

Pat and Linda Parelli on
Horse & Country TV, Sky Channel 280

This week's show times:
Tuesday - 19.30pm
Wednesday - 3.00am, 9.00am, 11.30am, 15.30 and 18.00
Saturday - 7.00am and 18.00

... haalde ik deze week uit de online nieuwsbrief.

Groetjes,
Nathalie

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 6 november 2007, 21:19:


Weet je wat ik nu weer bedacht bij het zien van dit filmpje, iets wat ik nog wel denk als ik clickeraars in actie zie: Ik heb het idee dat het paard niet naar de geluiden (klak, jaa, goed) luistert. Dat als je niets van geluid zou maken je precies hetzelfde resultaat zou krijgen van je paard, gewoon bekomen door juiste timing van druk en release, en je belonende lichaamstaal eventueel ook. Nu, ik schrijf dat hier wel, maar van mezelf denk ik dus echt wel dat alle drie m'n paarden weten wat 'goedzoo' betekent. Raar hé? Nu, in rustige situatie is dat ook te bewijzen, bv. Lolita staat afgeleid naar iets in de verte te kijken, ik zeg vanuit het niets 'goedzoo', dan draait ze zich naar mij om te kijken waar er eventueel een voerbeloning te krijgen is. Dat zal bij jou en Q ook wel zo zijn veronderstel ik. Maar toch... ik weet het niet zeker. Gewoon de bemoedigende klank op zich, zoals het mooooii van Conrad, daar geloof ik ook wel in, een paard wil nu eenmaal graag z'n baas plezieren.
Moeilijk hoor. Wat denken jullie?

Groetjes,
Nathalie

Nu wil ik mijn succesverhaaltje van gisteren ook delen!

Het voorbije weekend was het hier in Hamme - Zogge grote cyclocrosswedstrijd (Sven Nijs heeft weeral gewonnen). De dag nadien ben ik dan ook met Parelliveulen Huppel en mama Lolita aan de hand gaan wandelen om alles eens te bekijken. Zo superflink alletwee!!

Alletwee aan halster en touw wel, zonder halster is nog iets te hoog gegrepen denk ik, hoewel het met Lolita wel stilaan zou kunnen eigenlijk... Maar sinds Huppel een keer in volle galop alleen terug naar huis is gerend waar nonkel Cesar stond te roepen gaat zij alleszins voorlopig niet meer zonder halster mee op straat. Ze is intussen heel geleidelijk mooi halstermak geworden en kan ook zonder mama aan de hand meelopen.

De touwen lagen in mijn open hand en hingen goed door, en dat is bijna continu een halfuur lang zo gebleven. Ik kies of de meisjes links van mij ofwel rechts van mij lopen (eigen initiatief komt ook wel eens voor ) en Huppel loopt steeds tussen mij en Lolita. We draven ook wel stukjes waar het kan (ik draaf heel mooi, al zeg ik het zelf )

Het waaide wel wat dus de duizenden plastieken bierbekers die rolden hier en daar over het veld, en als we erop liepen kraakten ze interessant. Flapperende linten, vlaggen, overal paaltjes met de halfafgebroken oranje omheining van het parcours her en der op de grond, onder een brug door waar ook nog eens flapperende vlaggen aanhingen, hekjes, hokjes, ... hier en daar hebben we natuurlijk wat gras gegeten (ongetwijfeld met biersmaak). En intussen reden de stoere mannen met hun quads, tractor en bulldozer om het parcours weer af te breken, we zijn naar de grote gestreepte feesttent gaan kijken ook. En toen ik aan de grote roze trap stond (ja, wie het veldrijden op TV gezien heeft kan er zich misschien iets bij voorstellen) vroeg ik aan Lolita of ze er om mij plezier te doen misschien een voet zou willen opzetten (Parellispelletje: Nose, Neck, maybe Feet). Ze vond die trap (begrijpelijk) nogal eng, dus dat duurde een paar minuten. Nu, op die tijd stond Huppel al lang en breed met al haar voeten helemaal naast mij op die trap! Wat een liefiepoepiescheetje toch... En Lolita ook, zo haar best doen terwijl ze het eerst eng vond!

Pas toen we terug op weg naar huis waren zagen we dan iets écht griezeligs: de blauwe PMD-zakken stonden buiten!

Het zijn superpaarden, die paarden van mij! En ik ben zo blij! (En danku meneer Parelli ook wel natuurlijk)

Esther schreef op dinsdag 6 november 2007, 21:51:



euhh... nauwelijks ik krijg hoofdpijn ik ben niet meer zo goed in wiskunde

Maar wat ik bedoelde staat los van plus of min, los van of Eva nu gewenste acties beloont met voer (zag ik niet duidelijk op het filmpje) of met wegvallen van druk. Ik bedoel dat ik twijfel of je wel een gesproken bridge (of ander bv. klak-geluid) nodig hebt. Kunnen we dat niet testen? Eva, als je nu eens een dag lang geen jaa, goed, of klak zegt, maar in de plaats daarvan ofwel niks (je zegt het in jezelf), maar dan zou Q wel eens kunnen verwonderd zijn dat je zo stil bent , ofwel zeg je iets nonsens: salami, aquarium, kiekenskot, ...

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 6 november 2007, 22:09:


Ik heb net een stukje film online gezet waar je Huppels allereerste hinnikjes kan horen: http://nl.youtube.com/watch?v=_pevWP8FPhg