vagebond schreef op zondag 4 november 2007, 19:47:


Het is gewoon pendelen, niks meer en niks minder. Steeds opnieuw vinden mensen dit soort "wondermeetapparaten" uit, telkens in een nieuwe vermomming, maar de werking blijft gewoon hetzelfde, de fantasievolle speudo-natuurkundige uitleg ten spijt.


Over dit soort valkuilen hebben we al vaker geschreven. Hoesten gaat meestal wel na een week of wat weg, of je nou daar een of andere therapie/medicijn voor gebruikt of niet. Heb je in die tussentijd nou toch iets gebruikt, al is het peperkoek, dan is de verleiding groot om te denken dat het daardoor is weggegaan.


De werking van een alvleesklier kun je niet in procenten uitdrukken. Afgezien van het feit dat de alvleesklier meerdere, onderling niet samenhangende, functies heeft die los van elkaar werken en die praktisch nooit tegelijk beschadigd raken. De productie van insuline is er EEN van, maar dan nog is het hele diabetes-verhaal zo ingewikkeld dat je daar nooit 100% de schuld van bij de alvleesklier kan leggen. De gevoeligheid voor insuline is een factor, alsmede het suikerverbruik (beweging!), de snelheid waarmee suiker wordt toegediend, etc. ALS je al een percentage zou toekennen dan zou dat nog niks zeggen: iemand met een "alvleesklierwerking van 65%" zou volkomen klachtenvrij kunnen zijn en hiermee voldoende insuline hebben, terwijl iemand met een "alvleesklierwerking van 100%" diabeet kan zijn en zelfs insuline moet bijspuiten omdat hij aan die 100% niet genoeg heeft.


Ik ben geen expert, maar voor zover ik weet kun je niergruis zien op een echoscopie, en gemakkelijker via de urine. Aan de urine kun je alleen niet zien of het de linker- of rechternier is.

vagebond schreef op maandag 5 november 2007, 16:04:


Ik had er nog niet van gehoord dat ze dat zo doen, maar al wel eens een keer bedacht dat iemand vast wel op dit lucratieve idee zou komen. Het scheelt weer inkoopskosten.
Je meet het paard door, beweert dat hij iets heeft wat toch niet te controleren is, levergruis of zo, dient medicijnen toe die nergens geregistreerd staan, en voila, bij de volgende meting is de levergruis weg. Zie je wel dat het heeft geholpen! Kassa... En iedereen die het niet gelooft beticht je van samenspannen met het reguliere wetenschaps-complot, eventuele testen wijs je af als niet goed opgezet, etc. dus zo kun je het wel een tijdje volhouden.


Yeah, van Leen Taal ook. Doorslaggevend is zoiets echter niet.

margriet saarloos schreef op maandag 19 november 2007, 20:59:


Een paard is niet vergelijkbaar met beton. Die verhouding is een leuke theorie, maar het gaat al vrij snel fout:

1) Zodra je de totale hoeveelheid verhoogt gaat het mis omdat calcium sneller wordt opgenomen dan magnesium. Zodra het lichaam is verzadigd met calcium wordt het overschot aan calcium via de nieren verwijderd, maar wordt het magnesium ook weggespoeld (terwijl het lichaam nog niet eens aan de opname daarvan was begonnen!). In principe kun je de opname van magnesium volkomen blokkeren door veel van het ideale 3:2:1 mengsel te geven. Je kan het vergelijken door iemand een maaltijd volgens de "schijf-van-vijf" (ok, tegenwoordig vervangen door iets anders) aan te bieden. Prachtig, maar maak er nu eens een hele grote maaltijd van; de hongerige eter vist eerst de koolhydraten en vetten eruit, en tegen de tijd dat hij aan de eiwitten toe is hoeft hij niks meer te hebben. Ondanks het keurige verantwoorde dieet krijgt hij toch een tekort aan eiwitten. Niet omdat de verhouding niet klopt, maar omdat hij gewoon teveel van dit ideale dieet krijgt.
In gras/hooi zit ruim voldoende calcium en magnesium. Zodra je extra van deze mineralen gaat verstrekken vergiftig je je paard, ook al biedt je aan in de juiste verhouding.

2) Het ideale aanbod is geen garantie voor een evenwichtige opname. Er zijn individuele verschillen in opname, en ook verschillen in behoefte.

nel vaessen schreef op maandag 19 november 2007, 19:59:


Een pad verdeelt de druk niet.
Als je er aan twijfelt: Leg twee blokjes hout op de grond, net naast elkaar zodat je hand er tussen past. Leg een zachte dikke pad over de blokjes en je hand. Zet er nu een stoel bovenop met een stoelpoot precies boven je hand, en vraag of iemand op de stoel wil gaan zitten.
Probeer dit ook met twee pads over elkaar, en eventueel met drie. Probeer het daarna eens met een plank (boom).


Dat mag je zelf zeggen nadat je de stoelpoot-test hebt uitgevoerd. Ik denk dat ik het antwoord al weet, maar niets is zo leerzaam als het zelf ondervinden.

Piet schreef op zondag 25 november 2007, 8:17:


Het Strasser-model is gebaseerd op statistiek. Omdat de meeste paardenhoeven er zo uit zien, moet je ze naar deze vorm bekappen, is de gedachte.

Mijn schoenmaat is met 43 een normaal mannengemiddelde. Als ik een mal zou maken die mijn teennagels zo afknipt dat ik vervolgens een voet maat 43 overhou, dan zou dat prachtig werken. Mijn voet ziet er na de behandeling precies zo uit als wanneer ik hem volgens mij "hou de huid van de teen aan"-model zou bekappen.
Interessanter wordt het wanneer je een voet maat 46 volgens dit model zou bekappen. (Een voet hoort na de bekapping in een plexiglas model maat 43 te passen). Onnodig te zeggen dat je na de behandeling erg gevoelig zou lopen aangezien je een significant deel van je tenen zou missen. Mijn model "hou de huid van de teen aan" zou dan echter nog steeds hebben gewerkt...

Voor het grootste deel hoeven zal inderdaad opgaan dat ze in het Strasser-model passen. Ik heb echter de indruk dat er ook hoeven zijn waarbij je problemen krijgt als je klakkeloos de voorgeschreven hielhoogte en hoek aanhoudt. Dat zijn de hoeven waarbij je een verschil ziet na een NB- en Strasserbekapping.

Arabesk schreef op zondag 25 november 2007, 16:29:


Misschien goed om er eens een artikel over te wijden op PN. Je hebt je informatie goed voor elkaar, heb je nog meer over dit onderwerp?


Het schijnt dat we een speciaal stukje in ons brein hebben dat is bedoeld om "ergens" in te geloven. Als kind geloven we in de paashaas, sinterklaas en de kerstman, wat later komen er soortgelijke dingen voor in de plaats die we religie noemen (gezien de veelheid van culturen levert dat nogal wat verschillende goden op, waarbij iedere cultuur van mening is dat zij de enige echte hebben en de rest op een dwaalspoor zit), en als we de religie afschaffen dan zijn de mensen weer geneigd om te geloven in geesten, readers en andere zaken. Tsja, zo zijn we nou eenmaal geprogrammeerd...

Interessant is het altijd dat ontkennen van een geloof in iets altijd veel heftiger emoties los maakt dan ontkennen van iets dat gewoon bewezen kan worden. Als ik zeg dat boomloze zadels geen goede oplossing zijn dan reageren sommigen wat boos, maar owee als je iets zegt over homeopathie, readers, etc. dan zijn er altijd weer mensen die volledig door het lint gaan. Als je hier de archieven erop naleest kom je nogal wat tegen...

Wees dus gewaarschuwd. Toch lijkt het me ook niet goed omwille van de lieve vrede dan maar mee te gaan met de mode. Per slot van rekening hadden we dan ook nog net zo goed kunnen blijven geloven dat ijzers goed zijn voor hoeven....

Piet schreef op zondag 25 november 2007, 18:12:


Het cruciale van wetenschap is nou net dat je er niet in hoeft te geloven. Wetenschap draait om bewijs.
Het waren ooit de alchemisten die geloofden dat ze van lood goud konden maken. Maar die kwamen niet zo ver. Sinds we onderzoek doen op een wetenschappelijke manier zijn we veel verder gekomen, hebben we mensen op de maan gezet en zitten we nu met elkaar via computers te communiceren. Wetenschap werkt.


Volgens mij is hier niemand geweest die beweerde dat het jouw mening is.

Op PN is ruimte voor iedere mening, mits die maar goed onderbouwd is. En het lijkt me dat Arabesk haar mening behoorlijk heeft onderbouwd.

HannahFroukje schreef op zondag 25 november 2007, 19:05:


Het hoeft niet te verklaren te zijn, als het maar minstens te bewijzen is. En dat is niet zo moeilijk, gewoon een paar experimenten waarbij zowel degene die het experiment ondergaat als de experimentator niet weet of hij het echte of het onechte onderzoekt.


Precies. De meesten worden echter boos als je twijfels hebt over hun reading. Ga er maar eens mee in discussie, of zeg dat je iets niet kan thuisbrengen dat er is gezegd, dan zijn de rapen meestal gaar. Heel wonderlijk.

Nils Vellinga schreef op zondag 25 november 2007, 17:14:


Het ging mij er om om op een aanschouwelijke wijze te laten zien dat een statistisch gemiddelde geen maatstaf kan zijn. Als ik in dit voorbeeld model had genomen had ik precies hetzelfde kunnen doen, alleen wat het dan veel moeilijker te volgen geweest.

Elzaliene Proost schreef op zondag 25 november 2007, 14:59:


Iets dat stug is maar flexibel lijkt uiteindelijk het beste te zijn.


Helemaal mee eens.


Ook helemaal mee eens.

Mijn enige punt is dat ik weer eens voorbij zag komen dat "een pad de druk verdeelt" en dat is nou eenmaal klinkklare onzin, ook al is het een populaire gedachte.

charlot van r schreef op zondag 25 november 2007, 19:55:


Als de vraag hoog genoeg is verschijnt er vanzelf een markt...

Arabesk schreef op zondag 25 november 2007, 22:20:


Jamaar, dat weet je toch? De hele wetenschap (inclusief studenten) is EEN groot complot! Het is het eerste dat eerstejaars leren: je mag alles testen, behalve paranormale zaken, dan moet je de resultaten bijkleuren. Waarom weet niemand, maar het is nou eenmaal zo. Gelukkig is er tot nu toe van al die miljoenen studenten nog nooit een uit de school geklapt.

En eh, de wetenschappelijke methoden zijn ongeschikt om paranormale dingen te testen. Als je 50% keer correct kruis of munt voorspelt, en 50% keer heb je het mis, dan is het veel te simplistisch om te zeggen dat je zonder paranormale gave dezelfde uitkomst zou kunnen halen. Het ligt dan gewoon aan de rekenwijze, die deugt niet, die is speciaal ontwikkeld om paranormale gebeurtenissen te ontkrachten!

En eh, readings hebben een dualistisch karakter: zodra je de uitspraken toetst ben je bezig met een test, en dat lijdt er met terugwerkende kracht toe dat de uitspraken ineens niet meer toetsbaar zijn.

Bovendien is de wetenschap gewoon nog niet zover dat ze paranormale zaken kan testen. Of iemand correct kruis of munt kan voorspellen is met de huidige rekenwijzes niet te berekenen, we moeten wachten tot we nog krachtiger computers hebben.

Zo zijn er nog veel meer verklaringen te vinden waarom paranormale verschijnselen nog nooit de statistische grenzen van toeval hebben kunnen ontstijgen. Niet te snel oordelen, hoor! De wetenschap moet je niet zo snel geloven. Je kunt veel beter geloven in readers, da's veel betrouwbaarder!