Nathalie Lagasse schreef op zondag 4 november 2007, 20:19:


Wablieft? Waar heb ik dat ooit geschreven? Ik denk dat iedereen hier tussen de regels leest wat hij graag wil lezen

Couscous is niet "genezen" teruggekomen, het paardje is nooit ziek geweest buiten een paar prutogen

En ik ben ook niet genezen want ik was ook niet ziek. Ik zie haar nu alleen met andere ogen, ik kan haar beter inschatten. Ik zie de bui vroeger aankomen en kan daar beter op reageren.

Door Eddy heb ik meer vertrouwen in Couscous gekregen en dat was de sleutel, heel simpel. Ik zit niet meer te wachten totdat er iets "gebeurt" want er gebeurt niks, alleen wat onnozele kuren.

En niet door een half jaar grondoefeningen te doen, wél door mijn houding.

En trouwens, losse teugels bij iets akeligs, dat doet Eddy ook, en ik nu ook, en 't werkt.

Dus dat jij er ook geen problemen meer mee had.

Ja ik heb veel geleerd van te zien hoed Eddy het aanpakt, maar eigenlijk zat ik practisch altijd zélf op Couscous en vertelde Eddy me hoe te reageren.


Dat wist ik al, ik wilde het alleen zélf kunnen.



Marianne

Esther schreef op zondag 4 november 2007, 21:41:


Ben ik mij aan 't verdedigen Esther? Of vind je dat ik Eddy verdedig? Ik leg gewoon iets uit, dacht ik zo...

Moeilijk hoor

Marianne

Esther schreef op zondag 4 november 2007, 22:07:

`

Heb ik mezelf naar beneden gehaald? Dat was eigenlijk niet de bedoeling.
Hoe heb ik dat gedaan? Ik ben ook helemaal niet ontevreden over wat ik nu bereikt heb, ik ben er zelfs fier op.

Toen je op de lagere school het

Groetjes,

Marianne

Van Hoye Ilse schreef op zondag 4 november 2007, 22:52:


Schrijf gewoon wat jij wil schrijven, laat je hier niet intimideren. Niet iedereen is het hier altijd met Esther eens.

Marianne

Annemieke B schreef op maandag 5 november 2007, 15:30:


Dat dacht ik dus ook. Onze paarden reageren helemaal niet op kleuren, wel op witte dingen.

Marianne

Katja Goovaerts schreef op maandag 5 november 2007, 18:52:


Inderdaad, want Eddy heeft geen boeken geschreven, heeft geen DVD's...
Je moet hem bezig zien met het paard, en mét de ruiter, want dat is volgens mij juist het verschil met al die anderen. Eddy kijkt naar de combinatie paard/ruiter en laat dan zien waaraan er moet gesleuteld worden.

Het is niet zo dat elk paard en elke ruiter door dezelfde molen moeten zoals bij die personen die boeken en DVD's en pakketjes hebben uitgebracht.

Het ruikt hier weer héél sterk naar reclame maar ja, als wij op dreef zijn...

Lieve groeten,

Marianne

charlot van r schreef op maandag 5 november 2007, 19:10:


Allez vooruit dan maar.
En waar is dat paardje dan naartoe?

Marianne

Piet schreef op woensdag 7 november 2007, 17:35:


Een vraag van een primitieveling.
Hoe heet het in jullie termen wanneer ik het volgende doe:

Couscous loopt met mij mee aan het leidtouw. Uit haar hele wezen lees ik vanuit mijn ooghoeken dat ze mij een kopstoot gaat geven. Alvorens het zo ver komt geef ik haar, midden in haar beweging om mij dus die kopstoot te geven, een duw met mijn elleboog. Ik zeg niets, ik kijk niet naar haar.

Poef 't is over.

En, ik heb nog een tweede vraag:

Ik zadel Couscous op. Op bepaalde onregelmatige momenten, dus niet altijd, probeert ze me te bijten wanneer ik de buikriem aantrek. Zelfs wanneer het zadel los op rug ligt. Nu clicker ik elke keer wanneer ze braaf blijft staan terwijl ik gaatje per gaatje de buikriem aantrek, wel 20 stapjes.

't Bijtgedrag is al véél beter. Maar nu, wanneer Eva, mijn dochter haar dan eens opzadelt en géén beloning geeft, begint Couscous op de grond te stampen en met haar staart te zwiepen.

Eva doet dan van BOEH, trekt aan haar staart en poef 't is weer over.

En dan denk ik: "Waar ben ik eigenlijk mee bezig?" Ik koop haar gewoon om, met dat geclicker.

Marianne

Ja, ze begint echt te duwen, ze hangt de bitch uit. Op Eva maakt dat totaal geen indruk, die amuseert zich daarmee, dat zijn trouwens twee deugnieten bij elkaar.
Op mij maakte dat eerst wél indruk, nu ook niet meer, dat is gewoon Couscous, daarna is ze dan weer poeslief.

Marianne

Piet schreef op woensdag 7 november 2007, 20:13:


Beste Piet, ik wist dat ik me in een wespennest zou begeven met dit te schrijven maar ik kon het niet laten.

Couscous loopt naast mijn schouder aan het leidtouw of schuin achter me en nee, ik loop haar niet de hele tijd in de gaten te houden. En ja natuurlijk gaat dit over leiderschap. Couscous geeft zich trouwens direct over en staat dan met haar oogjes dicht heel stilletjes met haar neus tegen me aangedrukt wanneer ik haar sidepull aandoe.
Dat tegen me aan schurken na het rijden, dat vind ik ook maar niks. Dus wat doe ik, ik wrijf met mijn handen stevig over haar hoofd. Dat had ze heel snel begrepen en zo is iedereen content.

En jij hebt ruinen hé Piet, die zijn iets gelijkmatiger in de omgang

Marianne

Ja Jan, ze heette toen Gopi.

Marianne

Couscous deed dit in het begin dat zij bij ons was ook. De vorige eigenaar zei dat dit was om haar rug te strekken.

Wij hebben voor Couscous nooit een bit in huis gehaald alhoewel dit voor de vorige eigenaar niet haalbaar was. Het het hoofdje naar beneden strekken was na een week helemaal voorbij ...? Waarom...?

Maar.... eerlijk gezegd, denk ik toch ook dat jouw paardje nog niet rijp is om bereden te worden. Verknoei het niet...

Marianne