Cedric Coucke schreef op donderdag 1 november 2007, 7:01:


Hallo Cedric,

Misschien ken je deze al: http://www.hoofrehab.com/end_of_white_line_disease.htm#Whiteline
Het is een artikel van Pete Ramey over WLD en het ontstaan ervan. Hij beschrijft hierin wat er met de hoef gebeurd als een paard van een droge ondergrond naar een natte gaat.

Els.

Geertje schreef op donderdag 1 november 2007, 9:57:


Wij hebben 1 ha. kleigrond voor twee fjorden. We bemesten alleen om de witte klaver terug te dringen, die hier zwaar de overhand heeft. We hebben vrijwel de hele winter gras genoeg, doen aan stripbeweiding. Elke winter wordt het land helemaal vertrapt. We hebben dit jaar twee maal gehooid, maar houden daar dus heel veel van over.
En onze paarden zijn nog steeds te dik.

Geen idee of het in de grondsoort zit. De natte klei lijkt me kwetsbaarder voor vertrappen dan bijv. een veel droger land. Maar daar groeit het gras wellicht weer trager.

Els.

Spirithorses schreef op donderdag 1 november 2007, 10:31:


Moeilijk hé?

Willem komt uit Wanneperveen en liep daar 's zomers, naar wat ik begrepen heb in een natuurterrein, 's winters stond hij op stal. Toen we hem kochten had hij nauwelijks een maantop, kale plekjes op zijn hoofd en hals en een heel lelijke geschuurde staart. Het eerste jaar dat hij bij ons stond schuurde hij nog wel flink. En ook Froukje begon toen te schuren, dus ik was al bang dat het besmettelijk was. We hielden ze toen op een kaal stukje grond, met drie maal daags een periode op het gras.
Sinds ze 24 uur per dag op het gras staan (en zich dus niet vervelen) schuren ze niet of nauwelijks meer. Alleen in de ruitijd willen ze het nog wel eens doen, maar dat vind ik niet zo vreemd.
Het waait hier ook altijd, dus lage insectendruk.
Nu weet ik niet of ik Willem exceem heeft/had toen we hem kochten.

Els.

Fred schreef op donderdag 1 november 2007, 10:51:


Interessant Fred.

Even wat vragen:
Wat is verhoornd epitheel, is dat de binnen- en de buitenhoefwand? Hoort daar de witte lijn of laminae ook nog bij, of wordt die niet aangetast door de schimmel?
Eigenlijk zou dan alle hoorn die zich buiten de lederhuid bevindt aangetast kunnen worden en de rest niet?
Wat is het basaalmembraan?

Els.

van lennep schreef op donderdag 1 november 2007, 11:24:



Goed! In de bak en op het gras draaft ze uit zichzelf en doet ook af en toe een paar sprongen galop. RV blijft wat dik boven de kogel, maar daar lijkt ze geen last van te hebben. Ik kan haar weer op het beton bekappen (is een stuk gemakkelijker dan in de bak) en daar loopt ze ook niet moeilijk meer op. Ze is wel heel voorzichtig met er op stappen, maar ik denk dat dat meer de herinnering is. Ik rasp iedere week de hielen omlaag, daar staat telkens wel een paar mm op, tonen rond ik alleen af. De hoeven worden gladder, maar het rare is dat dat vanonderaf gebeurt en niet vanuit de kroonrand. Het lijkt er meer op dat ze door het zand gepolijst worden. Ik maak iedere veertien dagen foto's. Zodra het verschil (als dat tenminste komt) goed te zien is, zet ik ze op het fotoalbum.
Verder werk ik nog niet met haar. Ik heb het gevoel dat de hoeven nu eerst eens goed moeten genezen voor ik met haar begin. Dat is iets wat iedere keer mis ging. Begon ze weer goed te lopen, gingen we weer enthousiast aan de gang en dan werd ze weer kreupel.

Els.

Cedric Coucke schreef op donderdag 1 november 2007, 13:02:


Wat ik begrijp (ben even aan het googelen geweest), bindt hyaluronzuur heel gemakkelijk aan water. Zorgt ervoor dat de weefsels niet uitdrogen. Heeft enorm veel gebruiksmogelijkheden: o.a. tegen voetschimmel, droge ogen, exceem, wordt gebruikt als rimpelopvulmiddel en ook ingespoten in gewrichten tegen arthrose etc. Is zeer huideigen, geen allergische reacties.
Clean trax (oxyclorosene), het middel wat ik voor Froukje heb gebruikt, brengt zuurstof naar de weefsels, waar gezonde weefsels geen last van hebben, maar de schimmels niet tegen kunnen.

Als de schimmels, die WLD veroorzaken, juist groeien in een vochtige omgeving, lijkt het mij niet logisch om dan vocht in te gaan brengen. Maar aan de andere kant zit in water ook zuurstof. Ik ben benieuwd naar andere, meer deskundige, reacties.

Els.

Christel Provaas schreef op vrijdag 2 november 2007, 7:42:


Pergolide. Zie het bericht van Lies Zondag een stukje terug.

Els.

Piet schreef op donderdag 1 november 2007, 22:33:


Kan misschien ook zijn dat Maike nu droger staat dan een tijdje terug? Bij Froukje en Willem valt het me op dat na een lange periode van droogte, in de nattigheid erna opeens heel veel zool loslaat. Voor mij ook een teken dat de zool tijdens de droogte dikker wordt.
Christel schreef een tijd terug ook dat Buck gevoeliger liep nadat er een stukje van de straal was afgehaald. Zij dacht toen, meen ik, dat dat kwam doordat het "eeltlaagje" van de straal dan weg was.

Els.

Syl schreef op vrijdag 2 november 2007, 9:43:


Geen stro? In onze stal ligt, sinds de paarden 24/7 buitenstaan, helemaal niets meer op de vloer. Als de paarden binnen willen, staan ze gewoon op het beton. Eventueel wel buiten zorgen voor een droge plek waar je paard kan gaan liggen.

Els.

Wij hebben anderhalf jaar terug een bak aangelegd, die tot nog toe kurkdroog blijft, ook bij zware regenval. Hij is alleen wel behoorlijk zwaar als het langere tijd droog is.

We hebben sleuven overdwars gegraven en een greppel rondom. Vervolgens in de sleuven anti-worteldoek gelegd en voor een deel gevuld met zand. Daarop drainage-slang (overigens zit er verschil in kwaliteit van het omhulsel, zou even aan mijn man moeten vragen welke niet wegrot) en die helemaal afgedekt met zand tot grond-niveau. Anti-worteldoek over het hele oppervlak tot in de greppels, daar een houten rand bovenop en in de zo ontstane bak 20 á 30 cm. zand.

We zitten hier op kleigrond, met ongeveer een halve meter onder de bovenste klei een laag heel fijne, onvruchtbare blauwe klei.
Als je de bak/paddock droog wilt houden, is het denk ik verstandig om hem boven maaiveld te leggen. Zo kan het water i.i.g. altijd weg.

Els.

Piet schreef op vrijdag 2 november 2007, 10:08:


Niet alleen onder de bak, die laag zit hier onder heel het land, eigenlijk in de hele polder. Hij zit niet altijd op dezelfde diepte, bij ons varieert het al van een halve meter tot anderhalve meter.
Advies van buurman-loonwerker was niet te ploegen onder de bak omdat de grond anders instabiel werd, met kans op verzakkingen en kuilen e.d. We hebben alleen de bovenlaag gefreest om de boel vlak te maken.
En, zoals gezegd, bak blijft prima droog. Heb er pas één maal, kort na een wolkbreukachtige bui, plassen in gezien, maar die waren binnen tien minuten weg.

Els.

van lennep schreef op zaterdag 3 november 2007, 10:51:


Toen Froukje nog op ijzers liep, zette ze haar achterbenen ook voor elkaar i.p.v. naast elkaar. In het begin deed ze dat zonder ijzers ook. Bij haar zat het hoefbeen opzij gekanteld in de hoef. Je kon dat zien aan de zool, aan de buitenzijde zat daar een bult. Je kon het ook goed van achteren zien, vooral als ze stapte. Hoewel de hoefcapsule gewoon recht was, stond haar been er een beetje schuin op. Op een gegeven moment was de bult in de zool weg, maar aan de stand van het been kon je zien dat het hoefbeen nog niet recht zat. Ze staat nu inmiddels wel recht op de achterbenen en zet de voeten ook niet meer voor elkaar neer.

Één van de kenmerken van WLD is dat de hoef scheef is. De ene zijde van de hoef is hol en lijkt te flairen, de andere zijde is bol. Ik kan me voorstellen dat het hoefbeen dan aan de ene kant meer houvast heeft dan aan de andere en dan scheeft komt te staan. 't Is maar een idee hoor, weet er verder veel te weinig van. Kan je iets zien aan de zolen van Maike, dat de ene kant platter is dan de andere? Staan zijn benen recht boven zijn hoeven?

Als je gaat clean-traxen, zou ik eerst de volledige behandeling doen. Ieder been drie kwartier, dan drie kwartier in plastic en dat na 2 weken herhalen. Daarna zou je preventief een paar maal per jaar kunnen behandelen. Je hoeft de hoeven dan maar 20 minuten te weken en hebt aan één flesje genoeg. ('t is tamelijk prijzig.)
Froukje vond de behandelingen niks leuk. Vooral de tweede keer bewoog ze hemel en aarde om de hoefzakken af te schudden. Nu wil ze niet meer aan de trailer vastgezet worden. Daar hadden we haar met de clean-trax ook vaststaan. De trailer staat in de bak als windschutje en als je de hoefzakken heel wilt houden, kan je ze het beste op een zachte ondergrond gebruiken.

Els.

van lennep schreef op zondag 4 november 2007, 10:30:


Lijkt mij i.i.g. dat de hoef wijder is geworden. De straal lijkt ook behoorlijk breder.

Als er geen hoop meer was, Esther... Blijven zoeken!

Els.

petra linning schreef op zaterdag 3 november 2007, 23:25:


Het knallen hoeft niet van jagers te zijn. Kan zijn dat er een stuk akker is ingezaaid (wintertarwe, of zaaien ze nu de zomertarwe?) en dat daar een knalpot (kanon) op is gezet om de vogels af te schrikken. Zo'n ding geeft om de zoveel minuten een klap, kan ook onregelmatig zijn.

Els.

Spirithorses schreef op maandag 5 november 2007, 8:13:


En ik ben nu juist zonder zweep aan het longeren.
In eerste instantie was het moeilijk de paarden bij me vandaan te krijgen, normaal reageerden ze dus op het opnemen van de zweep. Zelfde met naar binnenkomen. Ze waren gewend om, als ik de zweep neerlegde naar binnen te komen.
Nu moet ik ze dat allemaal op een andere manier vertellen. Heb al een paar dingen ontdekt. Zolang ik met mijn lichaam schuin blijf in de richting waarin ze lopen, blijven ze op de volte. Zodra ik met mijn front naar ze toesta, komen ze naar binnen. Ze kennen allebei het stap, draf, galop en ho commando. Voorheen, als ze niet versnelden op stem, liet ik de zweep even bewegen of knallen. Nu versnel ik mijn eigen tempo en/of loop een paar passen hun richting op. Heeft altijd het gewenste effect.
't Is nu niet meer met de longe in de ene en de zweep in de andere hand, zoveel mogelijk op het midden van de volte blijven, maar actief met je paard meebewegen en heel goed opletten.
Zelf vind ik het eigenlijk veel leuker dan met zweep.

Els.