Gisteravond is de dierenarts geweest - Indy had weer last van haar jaarlijkse hoest. Haar longen waren gelukkig schoon; ze heeft een poedertje gekregen en daarmee zou het binnen enkele dagen over moeten zijn. Met een beetje sinaasappelsap slurpt ze het poeder zo op.

Mijn vaste dierenarts was vrij, een vrouwelijke dierenarts is geweest, een erg aardige vrouw. Ze heeft Indy nog even verder onderzocht, vooral de problemen met de knieschijf rechts achter. Indien Indy over een paar maand nog steeds problemen met haken van de knieschijf heeft, wordt er een foto gemaakt en volgt er indien nodig een operatie. Dit kan gelukkig allemaal bij ons thuis, onder plaatselijke verdoving. Mocht het zover komen, beveelt zij of mijn vaste dierenarts ons een specialist aan die de foto zal maken en de ingreep zal doen.

Misschien hoeft het niet zover te komen, maar Indy vertoont alle symptomen van een vasthakende knieschijf. Ze wordt er ook erg onzeker van en maakt maar kleine stapjes. Kan ik me goed voorstellen, draaf je net lekker ontspannen, wil ineens je rechter achterbeen niet meer mee. Het lijkt echter alsof het nu langzamerhand iets beter wordt. Zondag heeft ze voor het eerst weer een zadel op de rug gehad om haar weer een beetje gewicht te laten dragen. Ook kunnen we steeds verder wandelen. Indy heeft steeds minder last van een plotseling blokkade van de achterbenen. Ze is nog wel aardig stijf, maar na een paar rondjes merk je er steeds minder van, tot die knieschijf weer vastzit.....

Monique

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 30 oktober 2007, 16:08:


Beste Nathalie,

Bedankt voor het meedenken, maar ik denk niet dat Indy daar wat aan heeft. Indy haar problemen komen niet voor uit tekorten, maar uit verwondingen (schouder uit de kom en wervels beschadigd omdat ze inelkaar getrapt is door een ander paard, ataxie verschijnselen door een smak/spagaat in het weiland, weinig kunnen/willen bewegen door de ataxie, daardoor afname spiermassa en de vasthakende knieschijf).

Indy heeft in het verleden vaker supplementen gekregen, echter haar kwaaltjes werden daar niet mee opgelost. Het enige wat ooit echt geholpen heeft was biotine (wat ze geruime tijd niet meer krijgt) en regelmatige gecontroleerde beweging. De rest van de supplementen was alleen leuk voor de portemonnee van de fabrikant. Daarom krijgt Indy alleen dat wat strikt noodzakelijk is. Gras, hooi en wat krachtvoer in de winter, anders merk je duidelijk dat ze gewoon geen energie heeft. Verder krijgt ze geen supplementen.

Kun je me uitleggen wat eigenlijk "fistulous withers" is? Ik heb op google gekeken, maar ik vond de Engelse uitleg wat moeilijk (ben meer Duits gericht :) )....

Monique

charlot van r schreef op woensdag 31 oktober 2007, 11:11:


Mbt dubbele zool: Indy heeft ze ook gehad. Een vervangende dierenarts heeft mij eens verteld dat een hoefzweer niet de oorzaak maar het gevolg van een dubbele zool is/kan zijn. Zolang de dubbele zool in tact is, is er weinig aan de hand, echter zodra een gaatje ontstaat waar vuil naar binnen kan en er een drukplek ontstaat, kan er een hoefzweer ontstaan. Volgens die vervangende dierenarts kan een dubbele zool oa ontstaan door "een verstoring van het afvlokken van de zool". Indien een paard te weinig beweging heeft/te weinig slijtage kan bij sommige paarden de zool niet afvlokken en blijft het als het ware aan de zool plakken. Bij Indy valt me op sinds ze natuurlijk bekapt wordt, er regelmatig stukjes van de zool loslaten. Ik kan het ook heel gemakkelijk wegschrapen. Toen ze nog traditioneel bekapt werd, moest de hoefsmid haar zolen altijd uitsnijden anders kreeg ze steeds weer een dubbele zool en geheid weer een hoefzweer. Het uitsnijden had echter gevoeligheid tot gevolg.....
Monique

charlot van r schreef op woensdag 31 oktober 2007, 11:21:


Indy hoest al veel minder gelukkig. Bij Indy komt de hoest elke herfst weer, ze is gevoelig voor weersveranderingen.
Monique

charlot van r schreef op woensdag 31 oktober 2007, 11:32:


Sinds ik met Indy over allerlei soorten ondergrond loop waarbij ook de zool in contact komt met de ondergrond (takjes, eikeltjes, steentjes e.d. dus niet alleen de vlakke straat) is de zool veel schoner en hoef ik niet veel wegkrabben. Mijn hoefsmid sneed de zool altijd uit: Hij maakte de zool zo dun dat je hem in kon drukken en maakte de zool daarmee hol. Doodverkeerd, Indy was erg gevoelig, zelfs op gras en had ontelbare zoolkneuzingen.
Wat voor een foto bedoel je?
Monique

charlot van r schreef op woensdag 31 oktober 2007, 11:40:


Hoe voer je het hooi? Ruif? Grond?
Monique

charlot van r schreef op woensdag 31 oktober 2007, 11:41:


Een foto met een dubbele zool..... Hadden we die hier niet al een keer? Kijk eens bij de foto abums, volgens mij staat daar wel wat!
Monique

Monique Meijer schreef op woensdag 31 oktober 2007, 11:43:


Eentje gevonden van Simon:
http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?id=12
Monique

charlot van r schreef op woensdag 31 oktober 2007, 11:47:


Ik dacht inderdaad aan "stof wat in de neusgaten valt"... :)
Monique

charlot van r schreef op woensdag 31 oktober 2007, 11:50:


Charlot, dit is echt geen standaard model! Indy heeft allerlei varianten gehad, in het midden een gaatje, aan de rand een scheurte, een loslatend deel bij de straal. Dat heb ik bewust niet allemaal gefotografeerd. Als je een paard hebt wat eigenlijk altijd wat heeft, dan wil je liever leuke foto`s hebben en je aan de weinig leuke dingen die er nog zijn herinneren.....
Monique

Eva Saegerman schreef op woensdag 31 oktober 2007, 11:51:


Jaaaaaaa! Ik spreek alleen uit ervaring met Indy......
Monique

Peter Donck schreef op woensdag 31 oktober 2007, 18:11:


Indy haar hoest komt ook elk jaar terug (heeft ze al sinds jaren), maar ik heb nog nooit van mijn dierenarts gehoord dat ze dampig is? Hij luistert haar altijd uitgebreid af en prijst haar goede longen.
Gaat het bij Kiva dan niet snel over met ventipulmin? Indy krijgt het ook wel eens en dan merk je na twee dagen al verlichting. Na 10 dagen is het over. De laatste keer was haar hoest heel erg, ze hoestte de hele dag maar door, soms 10 keer achter elkaar. Toen moest er prednisolon aan te pas komen.
Monique

Peter Donck schreef op donderdag 1 november 2007, 14:41:


Bij Indy zal het wel moeten, het stopt helaas niet zonder medicijnen.