Ehm..... heb het hier over Indy.

Indy is vorig jaar maart overleden.

Wat ik je over het SI-gewricht kan vertellen aan de hand van wat ik uit verschillende therapeuten en dierenartsen geperst heb: Het hangt af van de schade. Zit het probleem alleen in de banden en is de schade niet groot, slechts verrekt, is het vaak een tijdelijk probleem en kan het door training helemaal goed komen. Is de schade te groot, zoals bij Indy het geval was, is het zaak het paard aan de praat houden met wandelen en op goede dagen ook een klein stukje rijden. Mijn ervaring is dat een goede therapeut veel kan doen, het komt vooral neer op de gevolgen van de verkeerde manier van lopen zoveel mogelijk tegen te gaan, anders kom je in een neerwaartse spiraal terecht.

Vooral Shiatsu en in zekere mate ook Reiki, al heb ik mbt het laatste al teveel zweverige kwakzalvers gezien, heeft haar vaak geholpen.

Monique

Bij Indy had ik ook het idee dat ik over een bepaald punt heen moest trainen, dan kon ze ook veel beter lopen. Ik heb het een paar keer gedaan, maar daarna niet meer. Het kostte haar teveel kracht, ik vond het niet eerlijk. Het was zo moeilijk voor haar goed onder te treden. Ik hoefde niet koste wat kost te rijden, ik vond het belangrijk dat ze tenminste zichzelf kon verplaatsen, door vooral veel te wandelen. Indy kon op het laatst niet meer galopperen, het was te moeilijk haar voeten te sorteren, ze verplaatste zich of in stap of in een vreemdsoortig huppeltje als ze sneller wilde.

Ze had er dagen tussen dat de problemen weg schenen te zijn, dan liep ze praktisch normaal, maar ik ben er nooit achter gekomen waar dat nu aan lag.

Problemen met SI gewricht vinden de meeste therapeuten prachtig - erg ongrijpbaar en een lang behandeltraject. Ik ben vaak door deze en gene een poot uitgedraaid tot ik twee mensen vond waarbij Indy echt baat had. Kostte een kapitaal, maar wel resultaat. Weliswaar tijdelijk omdat ze steeds weer stijf werd, maar het verbeterde haar kwaliteit van leven ontzettend.

Monique

Monique Meijer schreef op vrijdag 12 februari 2010, 13:18:


Dus ze had baat bij Shiatsu? Interessant... Ik ga in maart aan een nieuw hoofdstukje beginnen. Shyatsu voor paarden. Voor beginners. Dat nog wel

Piet schreef op vrijdag 12 februari 2010, 13:22:


Hier komt regelmatig de "shiatsuman" zoals wij hem noemen. Hij helpt de kreupele en zieke paarden. Ik sta altijd verbaasd over zijn acurate diagnoses en het resultaat van de behandeling, maar dat garandeert niet de kwaliteit van andere shiatsubeoefenaars. Vaak blijkt bv een probleem in de achterhand te zijn veroorzaakt door een probleem in de schouderpartij. Ook voor metabolieke mankementen zeer doeltreffend. Hij kan een koliek verhelpen met de juiste drukpunten. Een niet ingedaalde teelbal kan hij op zijn plek laten zakken. Heel interessant. Hij behandelt ook mensen met succes.

Sorry Monique, dat had ik niet door van Indy.

Ik heb in Dec. niet kunnen rijden door verschillende redenen. Vanaf Jan. heb ik (toch weer) een ander paard onder me. Waarschijnlijk door het 'stilstaan" /niet gymnastiseren is het erger/ op komen spelen.
Net wat je zegt, hoef ver ga je. Ik merk ook verbetering als ik train, maar de volgende dag is het weer hetzelfde verhaal. En dat nu al 6 weken. Ook net ben ik rechtsom toch goed geeindigd ook in de galop. Je krijgt ook meer spanning doordat het moeilijk is met verschillende gevolgen.
Het verhaal van de banden sterker maken, is mooi. Ik ga kijken/nog horen wat de eigenaar er over te zeggen heeft, hij zou er ook verder in duiken.
De oefeningen in stap over de cavalettie's pak ik ook weer op (alles lag onder de sneeuw ) .
Rechts bij het inbuigen naar de lies tilt ze heel hoog haar rechterachterbeen op, zal er alles mee te maken hebben denk ik .

Dierenkliniek Lingehoeven in Lienden kan als enige in nederland een scintigrafie maken. Dit onderzoek laat al 2 % botveranderingen zien. Normaal laat een rontgenfoto botveranderingen van 40 % pas zien. Ernst (ontsteking of beschadegingen) en exact de locatie is daarop te zien.

We gaan hier stap voor stap verder. Of het ook daadwerkelijk het SI gewricht is weet ik ook niet met zekerheid, maar alles pas wel precies in het "plaatje".
Bedankt voor de informatie.
Anita

Geeft niks..... is ook al weer een tijdje geleden. Ik kan er de meeste tijd aardig nuchter over praten, gelukkig. Ik heb mijn best voor haar gedaan, het is goed zo.


Monique

Cindy bedoel je dat hij zijn bekken ging kantelen om te ontzien?
Anita

Bekkenkanteling is juist gewenst, het is een teken van verzameling. Maar dan wel graag de goede kant op kantelen, dus bovenkant naar achteren, waardoor de achterhand in een betere hoek komt te staan om onder te treden.

Nu ik het weer terug lees zal ze dat bedoelt hebben,thanx
Anita

Wij hebben ook een paard met zwakke banden
of zwak SI gewricht .
Inderdaad veel gymnastiseren
veel heuveltje op heuveltje af....

het is een moeilijk stukje om sterker te krijgen eerst komt alles : en dan het Si gewricht lijkt soms zo.

Geen oefeningen die de banden losser maken ,maar alleen oefeningen die ze sterker maken.

Het probleem is ook vaak dat je de andere spieren makkelijker train ,waardoor het paard zijn zwakke plekken beter kan compenseren

succes

Anita Cats schreef op vrijdag 12 februari 2010, 17:28:


Neen dat het naar voor kantelen van het bekken pijnlijk werd (doet een paard ook in galop). Hij had ook vluchtgedrag, zijn ene galop was meer opwaarts en heel traag en de andere was sneeeeeeeeeeel. Zijn hals zat ontzettend vast (voelde je goed met het rijden), maar ook zijn SI dus. En vooral in galop merkte ik dat laatste. Is ook logisch als je de verschillen in gangen bekijkt thv SI.
Alles laten behandelen (2x zelfs) en dan zat ik ineens op een ander paard. Hij voelde zich zo goed in zijn vel. Daarna ben ik gymnastisch aan de slag gegaan om herval te voorkomen.

Op het nieuwe forum lukt het mij niet om op onderwerpen te zoeken. Daarom hoop ik dat ik zo snel mogelijk nog wat informatie kan krijgen over het laten inslapen van een paard. Ik heb een Fjord, Jootje (22). Ze struikelt al enige jaren en valt dan op haar knie. Ze struikelt in de wei of in draf tijdens het rijden op ongelijke grond. De laatste twee jaar hebben we haar met rijden alleen over de weg laten draven. Waarschijnlijk is de artrose door het vallen ontstaan. Vorige week is ze waarschijnlijk gestruikeld en gevallen in de gevroren weide. Ze kan niet meer lopen en ik zie dat ook het staan haar heel veel energie kost. Haar buikspien zijn steeds gespannen. Af en toe gaat ze languit liggen in de stal om haar been te ontlasten. Maandag 15 februari komt de dierenarts weer langs. We hebben haar, op advies van de dierenarts, een week op stal gezet. De vorige keer werd het binnen enkele dagen beter. Ze kon daarna weer bij de kudde. Nu denk ik dat ze er niet weer bovenop komt. Daarom wil ik graag weten wat jullie ervaringen zijn met het laten inslapen van een paard. Ik wil graag weten hoe het gaat. Of er verschillende manieren zijn en waar ik dan het best voor kan kiezen. Gaat ze ineens omvallen? Graag hoor ik wat reacties voor maandag. Ik zie er namelijk erg tegen op.

Nynke de Groot schreef op zaterdag 13 februari 2010, 15:51:


Wat je beschrijft klinkt wel ernstiger dan arthrose. Misschien heeft Jootje door de val een breuk of scheur in bot of pees? Alles hangt af van een goede diagnostiek, pijn is heel akelig maar als de genezing snel verloopt geeft dat niet zo, is de kans op genezing heel klein dan is het een ander verhaal. 22 is niet erg oud voor een paard.
Bij euthanasie zakt je paard ineens in elkaar, voor de naald eruit is. Het gaat heel snel. Meestal duurt het daarna nog even voor de ademhaling en beweging helemaal gestopt is. Soms moet nog bijgespoten. Het zal trouwens allemaal te maken hebben met welk middel de DA gebruikt, vraag het hem in ieder geval goed voor het eventueel gebeurt.

Artrose had ze al en daardoor was ze soms licht onregelmatig. Wat er nu aan de hand is weet ik nog niet precies. De toestand blijft gelijk.

Nynke de Groot schreef op zaterdag 13 februari 2010, 15:51:


Ik heb mijn paard in moeten laten slapen (hoefbevangenheid, nog voor er informatie over beschikbaar was, het had geheel niet gehoeven... ). Hij was een geestelijk heel sterk paard, met veel levenslust. Hem in laten slapen was echt heel ellendig, hij heeft er keihard tegen gevochten en heeft meerdere spuiten nodig gehad terwijl ze normaal 1 en soms 2 gebruiken. Bij hem was het niet genoeg. Hij wilde zich ook niet laten vallen en vocht daar echt tegen, echt heel afschuwelijk (&&%$%^wist ik toen maar wat ik nú weet, dan had ik hem er gewoon bovenop gekregen ) Hij had een pijnstiller gekregen omdat hij veel pijn had en ik van de boer bij de straat moest staan met hem en hij dus een stukje moest lopen en ik het niet over mn hart verkreeg om hem de laatste stukken met pijn te laten lopen. Het was een pijnstiller gegeven met een injectie en die hielp zo gigantisch dat hij zich weer kiplekker voelde en dus wilde léven en gek doen, niet in elkaar zakken...

Als ik je een advies mag geven dan zou ik dus niet voor een pijnstiller kiezen, juist om de hiervoor beschreven reden... hoewel het voor jouw merrie anders kan zijn, dit paard was echt een geval apart qua levenslust.

Affin, geen leuk voobeeld dus, maar hij was wel een uitzondering, bij bijna alle paarden gaat het rustig, ze geven zich eraan over en het gaat vredig. We hebben ook onze pony die achter in de 30 of misschien wel begin 40 was, in moeten laten slapen en voor haar was het mooi en goed. Zo gaat het meestal.

Heel veel sterkte.
--
Ilona