Op het nieuwe forum lukt het mij niet om op onderwerpen te zoeken. Daarom hoop ik dat ik zo snel mogelijk nog wat informatie kan krijgen over het laten inslapen van een paard. Ik heb een Fjord, Jootje (22). Ze struikelt al enige jaren en valt dan op haar knie. Ze struikelt in de wei of in draf tijdens het rijden op ongelijke grond. De laatste twee jaar hebben we haar met rijden alleen over de weg laten draven. Waarschijnlijk is de artrose door het vallen ontstaan. Vorige week is ze waarschijnlijk gestruikeld en gevallen in de gevroren weide. Ze kan niet meer lopen en ik zie dat ook het staan haar heel veel energie kost. Haar buikspien zijn steeds gespannen. Af en toe gaat ze languit liggen in de stal om haar been te ontlasten. Maandag 15 februari komt de dierenarts weer langs. We hebben haar, op advies van de dierenarts, een week op stal gezet. De vorige keer werd het binnen enkele dagen beter. Ze kon daarna weer bij de kudde. Nu denk ik dat ze er niet weer bovenop komt. Daarom wil ik graag weten wat jullie ervaringen zijn met het laten inslapen van een paard. Ik wil graag weten hoe het gaat. Of er verschillende manieren zijn en waar ik dan het best voor kan kiezen. Gaat ze ineens omvallen? Graag hoor ik wat reacties voor maandag. Ik zie er namelijk erg tegen op.

Nynke de Groot schreef op zaterdag 13 februari 2010, 15:51:


Wat je beschrijft klinkt wel ernstiger dan arthrose. Misschien heeft Jootje door de val een breuk of scheur in bot of pees? Alles hangt af van een goede diagnostiek, pijn is heel akelig maar als de genezing snel verloopt geeft dat niet zo, is de kans op genezing heel klein dan is het een ander verhaal. 22 is niet erg oud voor een paard.
Bij euthanasie zakt je paard ineens in elkaar, voor de naald eruit is. Het gaat heel snel. Meestal duurt het daarna nog even voor de ademhaling en beweging helemaal gestopt is. Soms moet nog bijgespoten. Het zal trouwens allemaal te maken hebben met welk middel de DA gebruikt, vraag het hem in ieder geval goed voor het eventueel gebeurt.

Artrose had ze al en daardoor was ze soms licht onregelmatig. Wat er nu aan de hand is weet ik nog niet precies. De toestand blijft gelijk.

Nynke de Groot schreef op zaterdag 13 februari 2010, 15:51:


Ik heb mijn paard in moeten laten slapen (hoefbevangenheid, nog voor er informatie over beschikbaar was, het had geheel niet gehoeven... ). Hij was een geestelijk heel sterk paard, met veel levenslust. Hem in laten slapen was echt heel ellendig, hij heeft er keihard tegen gevochten en heeft meerdere spuiten nodig gehad terwijl ze normaal 1 en soms 2 gebruiken. Bij hem was het niet genoeg. Hij wilde zich ook niet laten vallen en vocht daar echt tegen, echt heel afschuwelijk (&&%$%^wist ik toen maar wat ik nú weet, dan had ik hem er gewoon bovenop gekregen ) Hij had een pijnstiller gekregen omdat hij veel pijn had en ik van de boer bij de straat moest staan met hem en hij dus een stukje moest lopen en ik het niet over mn hart verkreeg om hem de laatste stukken met pijn te laten lopen. Het was een pijnstiller gegeven met een injectie en die hielp zo gigantisch dat hij zich weer kiplekker voelde en dus wilde léven en gek doen, niet in elkaar zakken...

Als ik je een advies mag geven dan zou ik dus niet voor een pijnstiller kiezen, juist om de hiervoor beschreven reden... hoewel het voor jouw merrie anders kan zijn, dit paard was echt een geval apart qua levenslust.

Affin, geen leuk voobeeld dus, maar hij was wel een uitzondering, bij bijna alle paarden gaat het rustig, ze geven zich eraan over en het gaat vredig. We hebben ook onze pony die achter in de 30 of misschien wel begin 40 was, in moeten laten slapen en voor haar was het mooi en goed. Zo gaat het meestal.

Heel veel sterkte.
--
Ilona