Ja, die mogelijkheid is er zéker en ik vind dat nog steeds mogelijkheid nummero één, al helemaal als je het paard uitsluitend voor jezelf hebt. Echter het gedrag verandert er niet mee, dus daar hoef je het niet voor te doen. Ik zie mijn frêle 10 jarige nichtje niet op een gevasectomeerde Spirit rijden, naja, rijden nog wel, in de hand langs de merries lopen, hmmm....nee.... Mijn zus is wat dat betreft ook niet de allergrootste held. En dat hoeft ze ook niet te zijn nu. Een nognietzo ervaren stagiaire laat ik een hengst niet uit de paddock halen en op de poetsplaats zetten terwijl daar 4 pensionners hun net hengstige merrie staan te poetsen.

Afgezien van de hele discussie speelde (en speelt) ook de geldkwestie, daar ben ik eerlijk in.
Was vasectomeren niet 1000,-? Castreren is 'maar' 180,-.
Heel wat voor een klein bedrijfje als het mijne dat op de centen moet letten.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op zaterdag 30 april 2011, 17:22:


Je mag zus met nichtje wel langs sturen. Kunnen ze met mijn hengst tussen de plassende merries door. Gebeurt gegarandeerd niets. Daar ben ik 110% zeker van.

We hebben het hier al zovaak over gehad. Gedrag verandert naar omstandigheden. Als je gevasomecteerde Spiritje naar hartelust had mogen wippen kan ik me niet voorstellen dat hij anders zou zijn geworden, zijn zachtaardige rustige karakter dan ook nog meegenomen , dan het dozijn hengsten dat ik hier gehad heb.

Ik blijf het niet snappen, ook niet omdat je schrijft dat die castratie niet zoveel geholpen heeft qua gedrag dat je kwijt wou zijn.


Had je ook meteen kunnen schrijven, in plaats van nu pas. Jouw paard, jouw centen, jouw keus. Einde verhaal toch?

Hee, krijg ik hier nog de ruimte om mijn eigen door mij weloverwogen keuzes te maken of hoe zit dat hier? Ben voorlopig wel weer klaar met reageren.

Doei, Pien

oh trouwens om onduidelijkheid te voorkomen... de fokster is niet de vorige eigenaresse.
Paard was verkocht aan een meid die de fokster verzekerde dat ze met het toch wel erg sterke karakter en dosis energie van het paard overweg kon en dat Rappa precies was wat ze zocht. Toen de fokster weer kontact met haar opnam, was ze verhuisd en onvindbaar. Later bleek het paard verkocht en weer verkocht en weer verkocht te zijn.
Toen het paard bij de fokster vertrok, was het kerngezond. Niemand weet wat er is gebeurd, maar ze vind het heel erg dat het allemaal zo is gegaan en is heel erg blij dat ze weer voor haar paard mag zorgen. Het doet er verder voor haar niet toe of Rappa ooit weer rijbaar wordt. Ze wil gewoon dat het paard weer zichzelf wordt.

De keuze is daarnaast ook egoistisch. Ik kan er prima mee overweg, maar met gymnastiseren, ook met de clicker, is ze zeer heftig. Meer dan ik momenteel kan hanteren. Daar komt ook een stuk moeheid bij aan deze problemen, na Toontje met zijn kanker en Amber met haar autistische gedrag en ernstige lichamelijke klachten. En daarna weer Tommy die ingeslapen moest worden omdat de aangeboren afwijking in zijn gewrichten hem dusdanig parten ging spelen toen hij volwassen werd, zodat hij bijna niet meer kon lopen. En het 'uit huis' plaatsen van Billy, die enorm treurde over Tommy en IR bleek te hebben (staat nu dus bij een andere IR shet en gelukkig gaat het goed met hem)

Gewoon zat aan de problemen en weer met de problemen van een ander opgescheept te zitten (daarmee bedoel ik dus de problemen van degene die Rappa kapot hebben gereden)
Ophikkend tegen de wetenschap dat ze moest gymnastiseren/aan het werk moest om zich goed te voelen en dat zomer en winter moest doen, zonder dat ik daarvoor de mogelijkheid heb. En dus met de problemen in hantering.

Desondanks zou ik haar nooit verkopen. Omdat maar weinig mensen een dergelijk paard iets kan bieden. En omdat zo'n paard snel wisselbokaal wordt.
Maar daarom ook blij met de vraag van de fokster of zij de zorg mocht overnemen.

Bovendien was Silja de dupe van haar agressie met voeren savonds. Ik verdenk silja ervan dat ze nachtblind wordt en ze durfde niet te komen eten snachts. Ik hing de netten savonds heel ver uit elkaar, maar moest haar gaan halen en vervolgens opletten dat Rappa haar niet weer aanviel. Ze zag dat niet aankomen. Heel wat paniek meegemaakt.
Dus tja... dat dat nu voorbij is, daar ben ik ook al niet rouwig om.

Dus ja... de motieven zijn niet alleen tgv het paard, ook al telt het mee. Ik heb zeker ook mijn eigen motieven en ontken die ook niet.

Vandaag was ik weer bij "schopperd".
Nou ja "schopperd"?
Niks van hoor!
Het leek wel of Jasmin een héél ander paard had gekocht of zo?
Ze had heel die tijd erg veel geoefend met Easy op de manier die Piet haar (ons) had laten zien.
Toen ik toekwam straalde het zelfvertrouwen ook van Jasmin's gezicht af.

Ze was er klaar voor!!

... Het bekappen verliep volkomen vlekkeloos.

Easy heeft slechts één keertje een achtervoetje teruggenomen (en dan nog erg beleefd).
Dit is een betere score dan vele paarden.
Ook de moeder van Jasmin was nauw betrokken bij het hele proces ook al is (was) ze in wezen bang voor paarden.
Ze werkten echt mooi als een 'team' terwijl ik de voetjes kon bewerken.
Jasmin haar zelfvertrouwen is zelfs zodanig ver opgekrikt dat ze vanaf nu de hoefverzorging grotendeels zelf gaat uitvoeren (ze volgde eerder al wel een cursus bij Piet) en alleen ter controle een 'profke' gaat uitnodigen.

Heerlijk toch!!
End good, All good!

Koen

Spirithorses schreef op zaterdag 30 april 2011, 18:19:


Tuurlijk wel.
Maar draai dan niet al die tijd om de pot heen. Ik heb teveel ervaring met hengsten om niet aan te voelen dat er iets niet in je verhaal zat. Teveel vraagtekens en tegenstrijdig.
Je had toch gewoon meteen kunnen zeggen dat vasectomie je te duur was en je geen veulens wilde/kan hebben i.v.m. paarden van klanten etc.? Begrijpelijk hoor. Ik heb de laatste jaren ook verstand gekregen van geen geld hebben; da's in mijn boek geen schande.

Maar ik geloof er geen pest van dat je zelfs maar geïnformeerd hebt naar wat vasectomie kost. Emmeloord heeft Frans een aardige poot uitgedraaid vergeleken bij wat een kennis van mij die ik daar eerder heengestuurd had moest betalen. Maar een belgische meneer hier op het forum (ben de naam even kwijt), wiens hengst ook gevasectomeerd is en waar hij meen ik endurance mee doet, heeft diverse keren aangegeven dat het daar (BE) veel goedkoper en makkelijker gaat. Dus?

Dus: geen geld... of überhaupt geen interesse en alle interessante praatjes sinds Spirit gewoon voor de bedrijfs-PR?
Maar aan Spiritje lag het denk ik niet. Geouwehoer!


Ja, doei. Ik geloof dat ik ook wel klaar ben met jou als het zo moet.

Echt leuk om te lezen deze update Koen!
Lang leve Easy, Jasmin, haar moeder, Piet en jij!
(en die ik vergeten ben?)



Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wat fijn voor jullie allemaal en frappant dat dit paard precies de juiste naam heeft!

Well done

Koen Theys schreef op zaterdag 30 april 2011, 21:00:


WOW KOEN ! en paard en Jasmin en moeder en al de mensen die clickeren bijbrengen.. en Kraak die het altijd al zei ook al in een heeeeeeeeeeeeeel ver verleden..........
SUPER EN blij voor iedereen ... een filmpje van het hele verhaal dát zou mooi zijn..

Myriam

Mooi verhaal Koen! Ik hoop dat je deze kennis bij veel paarden kunt gebruiken. Nog meer om problemen te voorkomen dan om ze op te lossen.
Goed dat ook, best begrijpelijk hoor, jouw scepticisme tov clickeren is afgenomen en dat je je nu ook kunt voorstellen dat je hiermee heel veel problemen kunt oplossen.

Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Sandra van Bommel schreef op zaterdag 30 april 2011, 17:16:


Ok
Blij dat je dat nog even geschreven hebt, je weet dat ik van het hele gestructureerde ben. Nooit verder dan je kunt overzien op dat moment.
Anders ben je niet aan het trainen maar aan het gokken.
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Piet schreef op zondag 1 mei 2011, 11:06:


Nee, dat doe ik op mijn leeftijd met mijn gebrekkige knoken liever niet meer.
Paard wat bang is of moeilijk doet of zo... blijf ik ook echt nie opzitten.