Frans Veldman schreef op woensdag 26 november 2008, 12:43:
> Herman schreef op woensdag 26 november 2008, 10:46:
>
>> Goed initiatief: ikke ook 50 €.
> Frans
>
> "If your only tool is a hammer, you tend to see every problem
> as a nail."
frans
je wil een reactie
die krijg jij, ook omdat je me netjes bejegend. en dan wil ik wél reageren.
omdat wat jij hier schrijft wel heel erg dicht bij de waarheid staat
ik ben nadat ik hem had gekregen, meteen met alles begonnen
paard had een hele erge maagzweer, en verder waren zijn hoeven aangepast aan de sliding ijzers ipv de ijzers aan zijn hoeven
de eerste dagen wist hij niet wat hem overkwam, hij stond op gras en had in zijn ogen niets te eten, hij kon geeneens grazen
dus dat ging hij leren van de andere paarden die dat wel konden
langzaamaan zxagen we een paard wat kon grazen
ik ben gaan bellen naar de fokker die in het boekje stond en die wist me te vertellen, ow nee de tweede eigenaresse, dat het paard als veulen in een donkere stal had geleefd en niet buiten was gekomen
ook kon hij geen seconde zonder luchtzuigen en werden in,middels alle paaltjes van het land gebruikt om zijn tanden in te zetten.
na drie maanden was zij n maagzweer weg en wij dachten ha fijn dan kan zijn luchtzuigband af.
tot grote ergernis van de boer die mij vroeg hem onmiddellijk weer die band om te doen, hij had precies een paar dagen niet echt meer luchtgezogen maar het kwam in steeds ergere mate terug
enfin
alle paarden gingen goed en aanvankelijk waren we blij dat hijietsje dikker werd
maar neen hoor zo zag je ineens weer zijn ribben, terwijl hij de enige was die de heeeeeeeele dag boven de hooibaal hing te eten
enfin we hadden hem zonder luchtzuigband, zie ikmijn driejarige hem na willen doen!
nou toen ging meteen die band weer om.
en sindsdien heeft hij die band steeds om en nog wil hij luchtzuige en kribbebijten
maar wat erger is, hij heeft alle mensen die in de buurt kwamen. tot BLOEDENS TOE gegrepen, echte bijtwonden die ik moest verzorgen en niemand dierf bij hem in de buurt te komen.
ik heb diverse maken de wonden verzorgd die hij toebracht aan mijn verzorgers en ook de wonden van de andere paarden waren niet misselijk.
ook wist je niet waar je aan toe was, kwam je met hooi, 1 keer was echt heel erg, toen ben ik in de auto moeten vluchten en kon de aanhanger met de baal hooi niet loskoppelen omdat hij omhoog kwam en ging steigeren
en verder werd het echt steeds erger
ook hier heeft hij twe mensen zwaar te pakken gehad, mensen die buiten gezeliig stonden te klooien of te mesten, en ook door de open deur van de stal
mijn criterium is: niet meer aan sleutelen, en rust geven, naar de eeuwige jachtvelden want hij is echt op en doorgedraaid.
wat heeft het voor zin een paard met pijn in het land te laten staan, met nog jarenlang een luchtzuigband om?
hij heeft anderhalf jaar bij mij genóten samen met zijn kudde, maar zelfs nu is hij een vijand van diezelfd ekudde, want de andere paarden worden van hun voerbak weggeslagen of sterker nog weggebeten en getrapt en anders word ik wel gebeten
en mijn andere paarden kunnen wel met zijn zessen bij elkaar eten zonder dat ze elkaar uit de inloopbox slaan.
hij is niet geschikt als therapiepaard, want hij bijt iedereen die er is.
kijknaar mijn andere dieren, ik heb een merrietje staan wat een ingetrapt oog heeft, en geen haar op mijn hoofd dat die weg gaat!
dat is quatre douze met haar veulen, en daar mag je geeneens naar wijzen! die leeft sociaal in de groep, en trouwens dat doen ze hier allemaal.
mijn hane beslissing: het dier rust geven, voo altijd, en die kans heb ik nu, want als ik hem nu doorschuif naar een ander, schuif ik het probleem van MIJ af, terwijl ik de eigenaar ben en dus ook deze verantwoordelijkhed dien te nemen. stel jezelf eens voor nog 20 jaar met pijn en een luchtzuigband.
ik sta achter mijn beslissing, ik heb zelfs het crematorium gebeld, om het netjes te doen, en dat kost zo'n 1200 euro. en de kans dat ze gaan vechten is ook nog eens groot.
neen, k bied hem deze humane oplossing omdat ik wel deze beslisisng durf te nemen. hoe erg het ook lijkt, verplaats je in het dier en stap uit je menselijke beperkingen, en zie een dier lijden. ik heb het anderhalf jaar bijna twee jaar gezien. en ik kreeg steeds meer inzicht dat het niet verbeterde.
het ergste vind ik dat niemand het heeft over de paardentransporten vwb het vlees en dat soort dingen.
enfin ik heb op jou gereageerd frans, en ik gun het dier 1 ding: rust en vrede. laat iedereen hem dat gunnen.
uit Liefde Los laten.
dat is ook een vorm van houden van.
in de natuur zou hij allang zijn opgegeten.
Warboel
