Unartica schreef op donderdag 6 november 2008, 13:22:


Hoi Jolanda,

Ik he 6 paardachtigen 2x shet , 2 welsch mountain ,grote pony en grote arabier.

Ze lopen de hele dag los in zandbak 20x20 m. met eraan vast verhard stuk en stallen en shelters.
Sinds kort postzegelweitje.(denk 20 x30 m.).

Heb er 5 die anders nu niet meer hadden geleefd,allen weer gezond en een welsch nu in de 20 jaar.

Voer 4x per dag en haal zoveel mogelijk mest weg en 1x in de week echt het grote mestwerk.

Werk 20 uur in de week.
En dan nog huishouden,boodschappen etc.

Moet ze van water voorzien omdat ik geen automatische drinkbakken heb.

Wat doe ik met ze,de laatste tijd heb ik niet veel gedaan i.v.m. natte bak en en andere dingen die voor gaan en gingen.

Gaf mezelf schuldgevoel soms maar dan zei mijn man,...nou ze lopen toch lekker en ze komen je nog niet halen!!!!uit huis.
Dus lekker lezen hier wat anderen met hun paard doen en als de bak opgeknapt is weer rustigaan beginnen.

Wil nu met de arabier en de grote pony en een welsch weer wat gaan doen en denk dan ,ja ze moeten wel conditie krijgen en je kunt niet zo maar weer stoppen als de zaak bevroren is.

Nou,omdat ze altijd al rondlopen,met elkaar spelen en sprintjes trekken denk ik dat je best wel wat met ze kunt doen wanneer je tijd hebt.
Het is wel zo dat wanneer je er tijden niet op hebt ge-
zeten de rugspieren weer moeten aansterken.

Wordt er beetje makkelijker in anders trek je het niet en krijg je een dipgevoel als je bij je paarden loopt.

Mijn man is ook geen paardenmens en zal er geloof nooit op gaan zitten maar helpt wel vaak voeren en mesten als ik weinig tijd heb.
Wij wonen nu 12 jaar met paardjes thuis zonder op vakantie te zijn geweest en je moet proberen ook te genieten .

Ga straks met andere ogen naar je paardjes kijken en geniet van ze,ze staan er lekker bij en vinden het vast heel niet erg om wat minder te doen.

Groet Conny

veb schreef op donderdag 6 november 2008, 10:45:


Bietenpulp is ok, grasbrok heb ik zelf nog nooit gebruikt.
Ook Player heeft bijvoeding nodig.
Is slank van zichzelf, staat op een overvolle wei en is nooit te dik.
In de winter valt ze af, tegen voorjaar aan wordt het tijd dat het gras weer doorkomt want dan wordt ze wat schraal.
Ik geef muesli.
Geen massa
en wortelen, ook geen massa.
Hooi zoveel ze op kan als het gras op is (wat nog lang niet is nu) Nu krijgt ze een halve baal per dag.
Soms is t op, soms niet.
Sommige paarden zijn gewoon slank en vermageren sneller.

Heb je al bloed laten trekken?
Mest laten onderzoeken?
Om dingen uit te sluiten?

Arabesk schreef op donderdag 6 november 2008, 9:48:


Galopperen over asfalt vooral gevaarlijk voor de ruiter als je eraf kukelt?
Mijn shire verkiest het asfalt boven het zachte ruiterpad. Zodra we gaan draven wijkt ze langzaam aan van het pad naar het asfaltfietspad. Tot grote ergernis van sommige fietsers. Ik vind het prima. Ze zal het zelf het beste weten? En dan slijten de hoeven gelijk weer lekker een beetje .

Ik loop trouwens zelf ook liever hard op het asfalt. Wel met goeie schoenen. Maar die heeft zij al van zichzelf!

,

Ik heb 2 grote paarden aan huis staan. Deze zijn naast m'n werk (24 uur) zo'n beetje het enige waar ik me mee (erg graag) bezig houd. Ik roep soms tegen m'n vriend hoe mensen zonder paarden dat nou eigenlijk doen... zo zonder al die dingen die wij mogen doen Ik geniet dagelijks van het mestscheppen, water in de bakken doen, etc. maakt niet uit welk weer... Lekker buiten, de wereld opsnuiven. Vakantie zit er niet in maar ik heb eigenlijk elke dag een beetje vakantie in tegenstelling tot een paar keer per jaar een korte periode... Ligt er dus aan in welk verzet je fietst

Ik snap dat het je allemaal wat te veel kan worden. Daar heb ik soms ook last van, maar dat komt dan omdat ik de lat voor mijzelf vaak wat te hoog leg. Ik baal ervan dat het nu al zo snel donker is en ik alleen in de weekenden en in de dagen die ik vrij heb kan rijden. Ik heb een roundpen maar kan verder niet binnen of in een verlichte bak rijden. De beweging is altijd een buitenrit (o.a. zo gekozen omdat rijden in een bak voor mij al snel verveling is...). Mijn vriend en ik gaan zo veel mogelijk samen onder het zadel met ze weg maar wil 1 van de 2 liever vaker voor de koets hebben. Tja, dan staat er dus weer 1 thuis (wil er ooit een 2-span van maken om die reden bv. ...) en de dagen zijn erg snel om... en dan nog het grondwerk, de hoeven onderhouden... je huis verbouwen en de rest van de dingen die het leven je aanbiedt (life's what happens when you're busy making other plans...).
Soms stel ik me inderdaad ook de vraag hoe anderen het wel voor elkaar krijgen... Nou: ook niet dus, denk ik en lees ik hierboven.
Wat ik in mijn omgeving bovendien zie is dat juist om de reden van winterduisternis de paarden dan toch weer naar een manege 24 u/d op stal gaan omdat men daar dan in een verlichte binnenbak kan rijden... Tja... Het zou natuurlijk mooi zijn als we allemaal alle tijd en resources zouden kunnen hebben maar het is nou eenmaal vaak niet zo. Persoonlijk houd ik m'n schatten liever op PN wijze dan dat ik ze voor menselijk gemak in een hok zet...
Verder zie ik bijna elke ochtend in m'n berkenbos waar ze o.a. in lopen verse remsporen en sprintgaten Die hebben dan (vooral) 's nachts weer vanalles uitgespookt Denk dat ze ongemerkt inderdaad ook meer beweging krijgen dan ik zo overdag zie...
Geniet ervan, ontspan, vaar met de stroom mee

Greets,
Martin

marjolijn schreef op donderdag 6 november 2008, 14:54:

Jep...
Die van mij ook...
Zeer herkenbaar
Jep, scheelt vijlen, wat ik overigens toch moet doen vaak...
Ja, al dat onzichtbare gehobbel in die berm, doe mij ook maar de gladde weg, ook al issie harder.

Jacqueline v d Berg schreef op donderdag 6 november 2008, 14:49:


nee dit hebben ze nog niet gedaan (het gaat hier niet om mijn paard,maar om het paard van een ander) ze willen eerst proberen om de voeding te veranderen en te kijken of ie wat opknapt,als dat niet werkt gaan ze verder kijken.
paard maakt namelijk wel een goede gezonde en actieve indruk en de mest ziet er ook goed uit verder.

Michiel schreef op woensdag 5 november 2008, 19:16:


Sorry maar ook jij schijnt de crux van clicker niet te vatten.
Het is de "bridge" als operant die het verschil maakt.
Je kunt de proefpersoon die naar de gewenste oplossing zoekt er heel precies aanwijzingen mee geven; "JA dit is (in minimale mate) goed" geeft meestal veel meer informatie dan "NEE dit is ook weer verkeerd"!
Die bridge maakt dus heel nauwkeurige communicatie van wat de bedoeling is mogelijk.
Uuh nee, dat is bepaald geen eeuwenoud beloningsprincipe. Het is een manier van werken waar van Skinner tot klikker, letterlijk wereldwijd van Canada tot Australië, van de USSR tot USA, hard aan gewerkt en over nagedacht is en nog altijd verre van uitontwikkeld.

Het verschil uit zich het meest praktisch waarneembaar in de houding van de dieren ten opzichte van wat van ze gewenst wordt. Ik heb nog nooit een niet bridge-bekwaam dier aan de trainer zien vragen "wat gaan we nu doen?", wat het begin is nmm van tweerichtings communicatie. Dit in tegenstelling tot "pff, ik hoef ff niks meer" van het Parelli-paard, het typerende nietsdoen wat met name in westernkringen beschouwd wordt als beloning.
Desalniettemin blijf ik de systematiek van de parelli-cursus zeer goed vinden vergeleken met hoe er oeverloos in het vage word aangemodderd.

En ten overvloede he, ik ben geen klikkeraar! Maar gebruik uiteraard wel het bridgeprincipe. Ik vind klikker, net als de parellicursus, als klik-klak-klaar vereenvoudiging uitermate geschikt voor een breder publiek waarvan vandaag de dag blijkbaar niet verwacht mag worden dat het moeite doet zich te verdiepen

Michiel schreef op woensdag 5 november 2008, 22:01:



Als jullie nu eens beide een nieuwe start maken door het begrip dominantie er volkomen buiten te laten!
Voor de honderdste keer: dominantie is iets voor soortgenoten onderling.

Er is wel iets anders dat mee speelt.
Bijna alle al dan niet wilde diersoorten die de species "mens" kennen zijn er doodsbenauwd voor, en gezien het miserabel resultaat voor een flink aantal heden uitgestorven wilde species die een uitzondering op deze regel vormden, blijkbaar met verdomd goede reden! Maarja, missen júllie die Dodo? Echt wilde paarden dan misschien? Nee toch!?
Een hoogst bijzondere uitzondering vormen de gedomesticeerden, maar het behoeft maar een vingerwijzing en ook deze zijn het voor hen ultieme levensgevaar dat mensen zijn echt niet uit het oog verloren. Dit heeft net zo weinig met dominantie te maken als de zebra's die ineens bang zijn voor een leeuwengroep die op jacht gaat.
Meer dan eens heb ik, binnen deze context, het argument gehoord "al die beesten zijn zo dom dat ze zich willig laten slachten". Daar heb ik maar één antwoord op, misschien ietwat keihard: Al eens naar filmopnamen van mensen in allerlei soort van concentratiekampen van diverse komaf gekeken? Toonbeeld van geleerde hulpeloosheid.

Ik ben daarnaast ervan overtuigd, op grond van onderbouwing, dat het sociale dier "paard" geen leider kent als begrip zoals dat onder mensen gebruikelijk is.
Daardoor is dit begrip in het hippische, maar ook in nogal wat meer wetenschappelijke benaderingen, nmm een op en top antropomorfisme.


Ik snap ook niet dat deze logica niet gezien wordt....
Maar ik verdom het om het publiek hier in intelligentie te onderschatten dus moet er een andere oorzaak zijn.

Michiel schreef op woensdag 5 november 2008, 22:24:


Dit zie je verward nmm.
Ik denk wel te snappen hoe je dit goed bedoeld, maar zo werkt het niet. Wat als leermoment werkt is het "r-".

De door jou geschetste "r+ beloning", voortzetting van een status quo in "vreedzame relatie", is veel beter te vergelijken met een leeuwengroep die niet op jacht is en waar de zebra's dus niet bang voor zijn totdat de vreetzame relatie zich aandient.

Spirithorses schreef op woensdag 5 november 2008, 23:46:


Perfect verwoord Pien.
Overgave, geleerde hulpeloosheid, is wat het hippische bij uitstek beoogt.
Ik vind er niets aan, buiten dat er legio situaties ontstaan waarin het niet meer werkt. Vergelijk de onwerkzaamheid van bit-en-aanleuning wanneer het er echt op aan komt.


Nee, driewerf nee! Want bij klikker gaat het juist niet om overgave maar om zelfstandig gekozen handelen.


De leeuw en de zebra dus. Biologisch niets mis mee maar geen reden de ware verhoudingen te zien.


Ik weet hier in de buurt een Belgje waar jullie dat mee mogen proberen
Als dat lukt zonder solide bekapstand waarin het hele dier gefixeerd wordt (als je haar daar al in krijgt), en anders dan met klikker, neem ik mijn pet af.

Ik herken heel veel van wat je schrijft en heb het ook allemaal meegemaakt.
Nu doen we het anders.
We hebben nu een arbier, een welsh, een jaarling arabier in de ene groep en vier minishets in de andere.
Ze hebben per groepje hun inloopstal(letje) en paddock met weide.
Op zondag mesten we stal en paddock uit, mijn dochter en ik zijn daar dan een uur mee bezig.
's Avonds krijgen ze hooi.
De mest op de weide laten we liggen en die wordt in voor- en najaar gesleept en dan 2 weken met rust gelaten. Misscien niet ideaal, maar ik kan niet anders omwille van mijn protesterende lijf.
Piablo rijd ik 3-4 keer per week, de niet-rijdagen wat spelen of longeren of clickeren of gewoon niks. Conquistador wordt door mijn dochter gereden en helaas vaak minder vaak. Moon gaat vaak aan de hand mee naast Conquistador. De shets doen eigenlijk niks, zijn weide/paddockornamentejs tot nu toe maar ik zou wel meer tijd willen om er iets mee te doen, ze zijn leuk!
Op deze manier geniet ik van mijn paarden en beperk ik het werk.
Het pad van de schuilstal naar de weide is ruim 100 meter lang, dit leggen ze enkele keren per dag af en zo bewegen ze vaak. Onze jongens zijn ook vrij speels als ze niet op de weide kunnen en houden elkaar dan wel actief.
Ik heb ooit wel eens een verzorgmeisje gehad, maar dat levert eerder emer werk dan midner op, net zoals jij al schreef, als je het goed wil doen.

e m kraak schreef op donderdag 6 november 2008, 16:00:


Ik heb er geen moeite mee om te bekennen dat ik niet intelligent ben , wat maakt mij dat nou uit?!!!
Maare je geeft nu wel antwoord op een lang gekoesterde vraag van mij , dank daarvoor!!
Zou er graag nog meer van willen weten....

Wat was mijn vraag oa.; waarom krijg ik geen controle vragen van mijn paard als ik drukloos werk , en de volgende , Kan ik controle vragen op andere momenten gaan verwachten?
En wat zit hier nou allemaal achter!

Gr Esther

e m kraak schreef op donderdag 6 november 2008, 15:59:


Dit vind ik de aller, aller, belangrijkste zin uit dit stuk:
"Je kunt de proefpersoon die naar de gewenste oplossing zoekt er heel precies aanwijzingen mee geven"
Dit is ook wat ik zo ongeveer bedoel als ik het heb over niet met druk werken, maar met de WIL van het paard.
Maar ik dacht dat het eigenlijk de mensen na Skinner waren en dan met name de Brelands, die van het operant conditioneren en positief belonen een toegepaste technologie hebben gemaakt en de clicker zijn gaan gebruiken?

e m kraak schreef op donderdag 6 november 2008, 16:00:


Ik gebruik het begrip "dominantie" omdat ik er geen ander woord voor weet, probeer zelfs de laatste tijd dominerend trainen.
Kan toch moeilijk zeggen: op angst gebaseerd trainen? Dan vallen hier binnen de kortste keren de pannen van het dak.
Ik denk dat de reacties van de zebra's met 'focus' van de leeuwen te maken heeft.
Exact hetzelfde als het filmpje van Frans met de slaande zweep rond het paardenlichaam. Geen enkel probleem voor het paard,het heeft echter volgens mij weinig met wel of niet bang zijn voor die zweep te maken , maar veel meer met 'de focus' van Frans.
Paard ziet dondersgoed dat hij helemaal niet van plan is om hem te slaan.

geintje uiteraard......

maar soms haalt mn 2 jarige echt het bloed onder mn nagels vandaan!!

als ik met haar aan het grondwerken ben blijft ze keurig netjes staan,mag haar overal aaien,hoefjes oppakken en eraan frutselen,maar als ik dan voor het eggie aan de gang wil om haar te bekappen dan is dat af en toe een drama.

met de hoevenkrabber is er niks aan de hand,maar kom ik met de mesjes of de vijl aan dan is er geen beginnen aan.

zodra ik dan haar voetje wil pakken (ze geeft m dan wel) draait ze van me vandaan,op slot staat ze dan tegen de muur aan die kant,weer vraag ik haar voetje,ze geeft m netjes en draait dan mijn kant op met haar lijf waardoor ik er bijna onder zit.

ook wil ze nog wel is omhoog komen als ik met haar voorbhoeven bezig ben en ze het zat is.

het stomme is dat ze dus best keurig netjes stil kan staan in de longeerbak en notabene los,ook tijdens een gewone poetsbeurt en het uitkrabben van de hoeven staat ze meestal vrij rustig.

hoe kan ik dit probleem nu het beste aanpakken?het is nogal een tantetje die precies weet wat ze wel en niet wil en ze kan behoorlijk drammen.
ze heeft vanmiddag toen ze voor de zoveelste keer weer mijn kant op draaide met haar lijf (na een fikse waarschuwing met de stem) een flinke knal gehad van me (doe ik liever niet,maar laat metoch echt niet ondersteboven lopen) ,ze was er nauwelijks van onder de indruk,werd alleen nog maar onrustiger.
heb mn bekapgereedschap weggelegd en zo nog even geoefend met het opnemen van de voetjes,dat ging weer zonder problemen.

hoe kan ik dit het beste aanpakken?