Al enige tijd vraag ik me af hoe anderen het voor elkaar krijgen om hun 3 (of meer) paarden voldoende beweging te geven, en daarnaast wellicht ook nog eens elke dag de mest uit de wei te halen en regelmatig hun hoeven te doen?
Ik loop zelf namelijk een beetje "vast" als het ware. Ik had eerst 1 paard, dat ging prima, werd elke week wel 5x mee gewerkt. Toen hij aan huis kwam te staan, moest er voor hem een maatje bij komen,en een tweede paardje kon ik ook nog wel rijden/longeren. Echter kreeg ik bij deze D-pony een B-ponytje erbij (van dezelfde eigenaar) die ik heb genomen puur als weidemaatje. Nu blijkt dit ponytje gevoelig voor
hoefbevangenheid, en omdat ie snel dik wordt vind ik echt dat ie minimaal 5x per week gereden/gelongeerd móet worden om problemen te voorkomen.
Nu doe ik het zo, dat ik het ponytje 5x per week beweging geef. En daarnaast om de dag mijn paard of de andere pony. Dus vrijwel altijd wel 2 per dag, of soms eentje als de kleinste een dagje vrij krijgt. Daarnaast ben ik elke dag zo'n 30 min. bezig met de mest uit de wei halen. Wat erop neer komt dat ik dagelijks in mijn eentje wel zo'n 4 uur bezig ben met de paarden (opzadelen, beweging geven, hoeven uitkrabben, wegens tandprobleem tanden poetsen bij D-pony, voeren), naast mijn werk, en andere dieren.
Ik merk alleen dat het me sloopt. Niet alleen mijn lijf begint langzaam maar zeker te protesteren, maar ook mentaal zit het ff niet zo lekker om elke dag het gevoel te hebben dat er zoveel MOET gebeuren, en dit 7 dagen in de week, dag in, dag uit,hele jaar door. Het plezier verdwijnt hierdoor. Ik leg mezelf dit gevoel natuurlijk zelf op omdat ik vind dat de paarden hun beweging horen te hebben. Mijn paard en de middelste pony zijn allebei al 18 en wil ik graag een beetje soepel houden. En tegelijkertijd wil ik de kleinste pony van 13 jaar gezond houden. Maar doordat ik het allemaal zo goed mogelijk wil hebben voor de paardjes, en er geen een weg wil doen heb ik het me wel heel moeilijk gemaakt op de lange termijn. Bijrijdsters heb ik ook gehad, maar die komen en gaan, en aangezien ik daar ook een hoop tijd/energie insteek om dit op een goede manier te begeleiden blijkt dit zich niet zomaar terug te betalen in de vorm van een helpende hand.
De paarden staan hier heerlijk, hebben 24 uur weidegang, hele jaar door gras (wel met beleid vanwege de B-pony), doen het prima op gras,hooi en mineralenblok, hebben een ideale inloopstal en zitten lekker in hun vel. Dat maakt het voor mij ook zo moeilijk om er uberhaubt aan te denken om er eentje weg te doen, aangezien ik ze voor t leven heb genomen en weet dat ze hier verder goed staan. Mijn vriend opperde al om er eentje "met pensioen" te doen, zodat ik er een minder beweging hoef te geven, maar ja, ze zijn er in mijn ogen nog lang niet aan toe, werken graag en mankeren verder niets om op pensioen te hoeven gaan. Mijn vriend wil niet dat de paarden ten koste gaan van mij, waar het nu wel naar uit dreigt te gaan. Vandaar mijn vraag hoe jullie dit doen? Zijn jullie ook zoveel tijd kwijt aan je paarden? Wil ik misschien teveel? Wat zou de minimale hoeveelheid beweging zijn die je een paard geeft om soepel te blijven? Dat is natuurlijk ook weer afhankelijk per individu. Ik verwacht geen hoogstandjes van ze, rijdt puur recreatief, ben pas begonnen met grondwerk, en maak graag bosritten.
Een stapmolen daar moet ik (zoals velen hier ws. niet aan denken) en een paddock paradise voor wat extra loopafstand is helaas niet mogelijk.
Heeft er iemand suggesties hoe ik het voor mezelf wat makkelijker kan maken?
Groetjes Jolanda
Warboel
