Ilse Bartholomeeusen schreef op dinsdag 14 oktober 2008, 16:45:


bij de laatste hoefzweer heb ik ook biotexpap gemaakt :) ik heb daar dan een flinke prop watten in gedoopt en dat met een zelfhechtend verbandje op de plaats waar de zweer zou moeten doorbreken vastgemaakt. Daar maak ik dan met ducktape een zooltje onder. In mijn geval was de klus op één nacht geklaard.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 14 oktober 2008, 15:45:


Denk je dat een zool 'altijd' dikker word door training?
Ik betwijfel dat.
Zool is namelijk geen huidweefsel maar hoornweefsel.
Huid gaat inderdaad verdikken door regelmatige belasting.
Worden je nagels dikker bij zwaar werk?
Hoefwand groeit uit coronaire papillae en zool uit diens resp. papillae.

Koen

van lennep schreef op dinsdag 14 oktober 2008, 17:30:


Heerlijk he als je zo goed met je paard kan, als jij die gevoelens heb zal het vast wederzijds zijn!
Bah wat is dat dan weer schrikken, laat je weten wat jouw DA er van vind.
Blijf positief je kan vast binnenkort gaan rijden.....
Als je net zo'n reactie hoort is het logisch dat je teneergeslagen bent, maar dan verder kijken en niks is zeker en je hoort ook al weer positieve verhalen!

Koen Theys schreef op dinsdag 14 oktober 2008, 21:31:

Nagels worden inderdaad dikker - harder bij "zwaar werk".

Ok, niet helemaal hetzelfde maar toch een kleine uitleg:
Een "klassiek" gitarist houdt de nagels aan zijn rechterhand veel langer omdat daarmee de snaren worden aangetokkeld. Deze nagels worden dagelijks in een bepaalde vorm bijgevijld.
De nagels van de linkerhand worden dan weer steevast héél kort gehouden zodat de vingers niet gehinderd worden bij het "toucheren" van de snaren op de gitaarhals.
Er is wel dégelijk een wezenlijk verschil in kwaliteit tussen de nagels van de rechterhand en deze van de linkerhand.
De nagels van de rechterhand zijn véél harder, maar tegelijk ook veel breekbaarder.
Precies deze nagels krijgen bij het gitaarspel het meest te verduren.
De nagels van de linkerhand - die kwasi wekelijks worden geknipt (en dus niet dagelijks bijgevijld) - zijn minder hard, maar wél veel sterker.
Het breekbare van de rechtse nagels heeft vooral te maken met de onnatuurlijke lengte waarin ze gehouden worden.
_______
Herman
"Art in Nature - Nature is Art"

muriel schreef op vrijdag 10 oktober 2008, 8:38:


Sorry hoor, maar ik verslijt dit bericht als klinkklareonzin!


DIT zou nog kunnen, als een paard dat altijd was opgestald plots op een wei komt te staan (in de herfst) omzoomd door eiken, met veel eikels in het gras.
DAT paard kan zich overeten aan - en tengevolge van - ziek worden en overlijden.

MAAR

NEE, in mijn beleving; uitgesloten!
Dan zouden er jaarlijks 1000 + 1 paarden moeten sterven aan het eten van eikels.
Sterker;
Dan zou hier in de omgeving, geen paard meer in een wei te vinden zijn.

Je hoeft geen eik te hebben om een eikel te zijn
Nils en Olly

Herman schreef op dinsdag 14 oktober 2008, 21:57:


Hoorn verhard ook bij veelvuldige belasting ,voorlaeer ik mijn eerste paard had bekapt had ik DIT al uitgezocht omdat daarmee eigenlijk alles staat of valt .mensen die een probleem hebben met hun paardevoeten door te zachte zolen of wand MAAR niet de tijd hebben hieraan voldoende te werken gaan altijd in een straatje zonder einde belanden .Herinneer je mijn PANIEKVEROORZAKENDE mail over het gevoelig lopen bij onbeslagen paarden , heeft hier véél mee te maken

Kiriaki schreef op dinsdag 14 oktober 2008, 15:24:


Als je het dan niet zelf wilt composteren (wat eeuwig zonde is) kan je het vast wel kwijt bij een naburige veehouder, of soms ook bij een manege.
kwestie van vragen

Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op dinsdag 14 oktober 2008, 22:11:


Nils ,niet zo streng !! het kan zeer zeker en ik heb er hier eentje rondlopen die (groene)Eikels moet mijden als de pest !! Allergieen komen niet alleen bij mensen voor he Nilsie ! En je moet er maar zo eentje hebben , die kan je dan kwijtspelen hé !

Anita Cats schreef op dinsdag 14 oktober 2008, 21:32:


Mijn Piablo is al jaarling voor de slacht verkocht wegens ongeneeslijk ocd, bevestigd door foto's. Is via via tussen de koeien en daarna via via bij mij terechtgekomen, de eigenaresse van toen, achterhaald via stamboek, schrok erg toen bleek dat hij er nog was. Hij had als jaarling ondanks veel pijnstilling altijd pijn en liep altijd kreupel.
Hij is nu 6 en ik rijd sinds enkele maanden bijna dagelijks zonder enig beenprobleem.
Toen hij vier was en net bij mij liep hij niet altijd 100% en belastte rechts achter (het getroffen been) duidelijk minder, maar had net aan dat zelfde been ook nog een ongeluk gehad.
Op advies van mijn dierenarts 2 maanden hoge dosis glucosamine gegeven en verder rustig aan trainen. Tot zijn 5e heeft hij het heel kalm aan mogen doen, tussen 5 en 6 stilaan wat meer.
Waarschijnlijk zijn de botsplinter(s) ergens vastgegroeid buiten het gewricht dus zonder verdere schade aan te richten.
Ocd, zelfs in erge vorm, kan dus blijkbaar genezen.
Ik heb er 2 jaar geleden veel over opgezocht, zolang de splinters neit in het gewricht zitten (of er wel zitten maar zonder schade kunnen weggehaald worden) is er goede hoop.
Sterkte en beterschap!

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 14 oktober 2008, 22:16:


oeiei jij ook al paniekzaaier?!
Dan lijken wij wel Gaston en Leo

Cindy Helms schreef op dinsdag 14 oktober 2008, 22:22:


Meer nicole en hugo dan alstblieft

Bart en Blue schreef op dinsdag 14 oktober 2008, 15:01:


inderdaad
bij een border collie moet je altijd alert blijven, en eigenlijk alles wat hij doet op commando zetten
een border werkt graag en daar kan je gebruik van maken of het naar je hand zetten door hem steeds een commando te gevn

niet alleen is het hard werken voor de hond maar ook voor de baas.

sinds wanneer is je hond zo geworden? misschien lees ik erover heen

Vicky Verreycken schreef op dinsdag 14 oktober 2008, 16:10:


Amai Cindy, stel u voor dan wordt ge een BV (beroemde veearts ).
Vicky, wil je ons op de hoogte houden van wat er juist veranderd is?
Ondertussen zit ik nog altijd met een dubbel gevoel over dat chippen, langs de ene kant krijg ik rillingen als ik verhalen hoor over in beslag genomen paarden en ben ik toch liever in orde maar langs de andere ben ik er zooo hard tegen.
Mss binnenkort de aanvragen toch maar binnen doen, ze staan toch hopeloos achter met de verwerking en dan kan ik het chippen zelf ook nog wat (definitief) uitstellen als het zover is, op die manier ben ik toch een beetje meer safe. Of is het zo dat als je een aanvraag binnen doet, de chip er zoieso in moet?
Al die stomme regeltjes ook, ben derstraks ontworming in de apotheek gaan halen en het was de eerste keer dat ze ook achter een voorschift gevraagd hebben, hiervoor kreeg ik ze nog gewoon mee. Bij het volgende bezoek van de DA maar een voorschriftje vragen

van lennep schreef op dinsdag 14 oktober 2008, 21:20:


Esther, ik ben bepaald geen OCD expert maar ik kan je alleen vertellen wat ik weet van onze eigen Holly. Zij heeft OCD (botchip) gehad en is daaraan geopereerd vlak voor wij haar op 15 jarige leeftijd kochten, 'het' zat ergens in het spronggewricht en zij moet daar veel last van gehad hebben, volgens de vorige eigenaar. Hij heeft haar dan ook laten opereren waarna wij haar uiteindelijk kochten. Ik weet niet wat de reden van de OCD geweest is, mij lijkt dat het pas later opgetreden is (kan dat überhaupt, overbelasting?). Ik weet ook dat Holly, die een ex wedstrijdpaard is, veel pijn gehad moet hebben als ze achterwaarts de trailer afging, dat schijnt erbij te horen (?). Ze kon niet lopen maar sprong naar achteren. Nu nog is ze zenuwachtig als ze achterwaarts moet, maar ze kan het wel, en heel goed zelfs.
Haar OCD is verder helemaal genezen, ze is nu 20 en loopt nog bijna dagelijks in de les, al doe we nu wat rustiger aan met haar maar dat komt niet door haar OCD. Ze begint nu wat artrose te ontwikkelen, maar dat schijnt ook gewoon van ouderdom te komen en heeft geen relatie met de vroegere OCD blijkbaar. Tja, als je 20 bent en je hebt je leven hard gewerkt dan mag dat ook, vinden wij.

Sterkte, wie weet komt het allemaal wel goed en valt het nog mee.
Groet, Pien

Trudy schreef op donderdag 9 oktober 2008, 11:57:


Trudy, ik geloof dit ook. Vanmiddag hebben wij een nieuw shetlandertje, Bliksem, opgehaald. Pepper (merrie) en Jeen (ruin) waren samen met de shetlander heel druk. Logisch alles is nieuw voor de Shetlander en Pepper en Jeen worden geconfronteerd met een, kleiner, soortgenootje ... Kortom, Jeen voelde zich de leider van de kudde en had de behoefte Pepper te beschermen, terwijl Pepper een moeder is voor iedereen zich weer wilde ontfermen over Bliksem.
De paarden van de buren konden het zien en waren ook vrolijk aan het heen en weer rennen en hinniken. De paarden van de andere buren kunnen het onmogelijk gezien hebben, maar reageerden met heel veel gehinnik. Kortom, ik geloof ook dat er gesprekjes worden afgeluisterd en dat er meer communicatie is dan wij wellicht denken en weten.