Ilse Bartholomeeusen schreef op zaterdag 13 september 2008, 12:56:


Ja Ilse,ook distels verorberen ze zonder verblikken en verblozen!!.
Ben toch wel benieuwd hoe dat nu zit,zouden de lippen soms kunnen voelen hoe ze iets pakken zonder dat ze pijn krijgen.
Groet Conny

Piet schreef op zaterdag 13 september 2008, 22:33:


Geen probleem hoor Piet.
Ik heb inmiddels een toelichting gegeven op de door jou gegeven link/bron.
Neem er gerust de tijd voor , want het lijkt me wel belangrijk dat je dat toch wel leest.
Ik wil je iig. vragen je eigen link dan (daarna) nog eens goed te lezen ?

Ik heb overigens niet bewust geknipt in jou bericht om zaken weg te moffelen maar slechts die zinnen laten staan waarop ik antwoord wil geven om mijn standpunt duidelijk te maken.
De hele tekst kon niet blijven staan want dan wordt het bericht te lang of gaat het forumspook zelf op erg vreemde plaatsen knippen.

Eigenlijk had ik hier helemaal niet meer willen schrijven , maar slechts in het belang van dit dier en misschien nog vele andere heb ik dat toch gedaan.
Niet om jou een of andere hak te zetten.... zie het als mijn hulp aan een vriend..... want ik ben het vaak met je eens....maar hier sloeg je de plank nmm. even mis met evt. gevolgen die je denk ik liever niet aan je broek gesmeerd krijgt.

Erg kort samengevat vind ik je link en dus ook jou aanraden niet volledig en ook niet representatief voor alle scheuren / breuken , of zelfs die waarover de TS heeft geschreven , in een hoef en ook al niet voor alle leeftijden omdat jou bron uit gaat van een specifiek en daarnaast nog week stukje bot dat zo blijft tot ongeveer 2 jarige leeftijd.

Mijn mening , of je daarop in wil gaan is jou keus.
Voor mij hoeft dat niet, ik heb mijn mening gegeven en ga er niet verder op door.
Dat was nml. niet dé reden waarom ik hier schrijf.... ik deel slechts wat ik weet en ik weet ook niet alles.... maar zag hier door wat ik wel weet een groot gevaar/risico in het door jou gegeven advies.

irmi schreef op zaterdag 13 september 2008, 23:10:


Ik neem aan dat je gevaar van asbest bedoeld. Zover ik weet,en ik ben geen drs of zoiets op dit gebied,is asbest gevaarlijk als het wordt ingeademd. Bij lange blootstelling kan het bij mensen een longziekte(oa mesothelioom en asbestose) verwekken. Water drinken van een asbest bevattend dak is volgens mij niet gevaarlijk. Wel moet het water redelijk schoon zijn en niet vol met vogelpoep en dode vogeltjes en dat soort narigheid.

Groetjes
Liam

e m kraak schreef op zaterdag 13 september 2008, 16:58:


Ja,ik heb mijn paard door iemand die er verstand van heeft in laten rijden op combinatie join-up en meerdere systemen die de persoon gebruikt heeft.
Het belangrijkste was oogcontact en lichaamstaal en concequent en snel te zijn.
Het was heel niet spectaculair en het was voor paard de eerste keer dat hij dit meemaakte.
Hij spetterde wel maar ze wist heel goed wat ze moest doen en ik heb het op film.
Het paard was nooit bang te noemen of kwaad maar lette heel erg op haar en was als lammetje.
Ik kon er zo op voor de eerste keer en we hebben stukje aan de hand gestapt.

Het jammere vind ik is dat toen men van join-up gehoord hat ieder dacht dat die dat ook wel kon en zelfs kleine kinderen hun pony's door de bak joegen en er levensgevaarlijke situaties ontstonden .
Ook volwassen mensen die geen idee hebben doen er aan mee want ze vinden het prachtig om te zien dat paard snel kan reageren en gaan er maar mee door.

Ik doe het zelf nooit want weet dat ik er niet genoeg ervaring in heb en dan verpest je het.

Een paard weet presies wat er bedoeld word maar wanneer je hem op het verkeerde moment in het oog kijkt gaat het mis!.

Conny

liam schreef op zondag 14 september 2008, 0:03:


Hoe logisch het ook klinkt; ik zou water uit de kraan tappen!

. maar ...

Zulke paarden hebben ooit het vertrouwen in de mens verloren.
Soms in verkeerde handen gevallen.
Zoals nu ook vaak beweerd wordt dat er steeds meer mensen met paarden zijn dan paardenmensen.
Een paard is geen hond en als hij zijn krachten heeft leren gebruiken weet hij daar het juiste moment voor te kiezen.
Deze paarden hebben alleen nog kans als ze bij mensen komen die ze opnieuw het vertrouwen kunnen geven en geduld hebben.

Mijn oude paardje was vroeger hard aangepakt doer smid en stalknaap en was totaal bang voor mannen.
Mijn vader en mijn man konden haar wel pakken en aaien want dat zijn geen paardenmensen en deden verder nooit wat met haar ,alleen voeren als ik niet kon.
Ze was totaal niet bang.

Conny

e m kraak schreef op zaterdag 13 september 2008, 17:34:


Ik denk dat dat komt omdat paard in de natuur zich wel 3x bedenkt voordat hij zoiets stoms doet om uit de groep gezet te worden.
Niemand speelt met zijn leven!.
Daarom is het denk ik zo goed te mis....gebruiken omdat je met de angst van het paard werkt.

Conny

Moniek schreef op zondag 14 september 2008, 0:14:


Ik ook.... of het dak van ander materiaal voorzien.
Het regenwater neemt volgens de site's die ik gelezen heb wel asbest op , al is gaat dit proces niet zo snel.

e m kraak schreef op zaterdag 13 september 2008, 14:45:

Wij begrijpen elkaar béter dan je zelf kan vermoeden.
Alleen, begrijpen is niet hetzelfde als mekaars visie delen.
_______
Herman
"Art in Nature - Nature is Art"

e m kraak schreef op zaterdag 13 september 2008, 16:58:

De humor vat ik wel, maar sorry E.M. Kraak, jou voorgestelde analogie is er niet, wat Veldre betreft.
Veldre steekt zo absoluut niet in elkaar. Zoals al zo vaak uitgelegd, Veldre is NIET om te kopen.
Ze is héél recht toe - recht aan.
Zij vind jou leuk, of ze vind jou NIET leuk. En jij moet het bewijzen en verdienen - onvoorwaardelijk én steeds opnieuw. Elke seconde dat je bij haar in de buurt bent.

Maar ... dit topic gaat over het al of niet zinvolle van de join'up, niét over een vermeende gedragsanalyse van Veldre.
Ik heb haar alleen maar genomen als voorbeeld waarbij een join'up NIET werkt. Zélfs niet na 1 jaar intensieve training.
_______
Herman
"Art in Nature - Nature is Art"

Nick Altena schreef op zondag 14 september 2008, 0:52:


Bron vergeten :

http://64.233.183.104/search?q=cache:L4qr6m4AiE8J:www.vrom.nl/get.asp%3Ffile%3Ddocs/publicaties/w368.pdf%26dn%3Dw368%26b%3Dvrom+regenwater+van+asbestdaken&hl=nl&ct=clnk&cd=4&lr=lang_nl

Herman schreef op zondag 14 september 2008, 1:26:


Spijt me oneens te zijn, maar ik denk dat iedereen en alles te "clickeren" is (om het maar even simplistisch te stellen - u weet vast dat ik daar een hekel aan heb maar vooruit maar even).
Als dat niet serieus is geprobeerd weet u niet waar u het over hebt. Ik beweer niet dat dat makkelijk gaat zijn


OK, join up is voortgekomen uit barbaarse methodiek, is een wezenlijke verbetering op die gang van zaken, kan nmm echter niet in de schaduw staan van inzichten, zo uitgebreid onderzocht, bewezen, herhaald en gedocumenteerd als waar clicker deel van uit maakt. Los staand van Veldre dus.

Zelfs mochten alle indianenverhalen van dhr. Roberts waar zijn, dan nog heeft join up zoals dat in een roundpen plaats vindt technisch bezien geen bal te maken met een eventueel weggestuurd worden uit de vertrouwde kudde. Immers, uit wélke kudde??? Weggestuurd door die halvegare met dat touw? Uhh, nee is bepaald niet hetzelfde. Ik zal de p's en r's in herhaling maar besparen.

Spirithorses schreef op zaterdag 13 september 2008, 20:53:

Er was een voorstel dat Piet op de demodagen met Veldre zou speedclickeren voor het geven van haar hoeven.
Maar Veldre gééft haar hoefjes, probleemloos.
Alleen het bekappen zélf is een probleem. Daar mag je al gauw 2 uur voor uittrekken.
Die tijd was er niet tijdens de demodagen.

In mijn topic over paard & authisme heeft Piet inderdaad ook hulp aangeboden (Nr:112615) - waarvoor dank en veel respect.
Alleen, ik ben er vooralsnog niet op ingegaan.
Er zijn nml verschillende factoren die spelen, waardoor het er nog niet van gekomen is om concrete afspraken met Piet te maken.

Voilà.
_______
Herman
"Art in Nature - Nature is Art"

Geertje schreef op zaterdag 13 september 2008, 18:22:


Waar woont die slager die 350 euroos voor een enterhengstje wil geven?

Wil schreef op woensdag 10 september 2008, 0:21:
KNIP

Wil, je beschrijft het prachtig en ik sluit me voluit en van harte bij je aan, en ik heb het zelf ook al eens eerder vermeld: wat is een jaar op een heel paardenleven???!!! En het is zo ontzettend de moeite waard om je paard - na dat jaar van afzien en lijden, en dat is zwaar, natuurlijk is dat zwaar - vooruit te zien gaan, het helingsproces van de hoeven mee te maken en te kunnen stimuleren met nb, en daarna een blij en super gezond paard te hebben dat kan rennen en draven en gallopperen op allerlei harde ondergronden, dat is fantastisch. Als je eenmaal begonnen bent met nb en de mooie resutaten in je handen ziet en je paard er met sprongen op vooruitgaat, dan wil je NOOIT MEER IJZERS.
Groeten vanonder het Indonesische zonnetje!
anna