Trudy schreef op zondag 7 september 2008, 13:11:


Wat grappig,ik had nieuw topic gemaakt met onderwerp halster en nu is het onder een halster onderwerp uit oktober 2004 geplakt!!!!!!!!!!!??.
Geeft niet,pakken de draad gewoon weer op.
De foto's van mijn halster heb ik vandaag in foto-album gezet.

Groet Conny

Britt Claeys schreef op zondag 7 september 2008, 13:41:


Hier ook weer regen.........................Conny

stumperd schreef op zondag 7 september 2008, 13:46:


Zodra het koeler wordt, gaan ze weer over 4 hec. scharrelen, alhoewel er niets te vreten valt hoor... Met hitte staan ze hele dagen in de inloopstal, elkaars vliegen te verjagen... IK heb ze niet zien rollen of zo....

Wil.

Arabesk schreef op zondag 7 september 2008, 12:32:


Voel jij je wel lekker? EN al die zwevende haren dan!?
Uurtje in de kattenbak is mooi zat hoor

Leuke website maken jullie trouwens

Coralie schreef op zondag 7 september 2008, 8:55:


We hebben wel geprobeerd om situaties te creëren waarbij Soraya haar kuren zou krijgen maar enkel om de thuissituatie na te bootsen zodat ik meer bagage heb om thuis verder te gaan. Ik sta hier immers alleen voor in een veel drukkere omgeving en alles wat ik kan bijleren is meegenomen. Ze was trouwens voor het overgrootste deel superbraaf zenne
Want ze deed geen stapje verkeerd (buiten de eerste 2 dagen dan) en ik ben naar hem gekomen met een probleem, wel moeilijk op te lossen (of liever oplossingsmethoden mee te geven) op die manier dan hè.
Eddy zijn werkwijze is niet om elke keer een strijd op te zoeken die hij dan wilt winnen maar wel dat de paarden doen wat hij vraagt. Het is niet zo dat hij elke keer die strijd opzoekt en denkt van 'yes, nu heb ik u en nu moete maar luisteren!' Het is wel een deel van de training dat paarden naar je luisteren zodat ze controleerbaar zijn.
Als je paarden volledig hun eigen keuze geeft, blijven ze dan niet liever grazen bij hun vriendjes? En het liefst nog met de nodige worteltjes en koekjes
Of laat je kinderen altijd hun zin doen of doe je zelf altijd wat je wilt doen? Soms moet het gewoon, en dan bedoel ik niet dat er overgevraagd wordt.
Maar ik snap je redenering wel, als ik iets vind waardoor ze haar kuren niet krijgt dan loop ik op wolkjes Ik heb voordien al geprobeerd om haar eerst los te laten, om ze maar wat te laten gaan tot ze kalmeerde (erop en ernaast), om naast haar te stappen voor een tijd, maar dat hielp allemaal niet. Gemasseerd heb ik nog niet geprobeerd maar ik neem bij haar wel altijd mijn tijd om te poetsen en op te zadelen en ze is dan ongelooflijk ontspannen. Echt waar, je zou ze dan eens moeten zien vertrekken naast mij richting piste

Lineke schreef op zondag 7 september 2008, 13:46:


Hoi Lineke,

Wat leuk dat Lucas al naar je toekomt.
Volgens mij voelen ze het gewoon dat je ze wil redden.
Liefde is iets wat je ziet,voelt en ruikt denk ik.

Ook nog hengst...nou,gewoon niet bang zijn voor hem nu je het weet.
Blijf goed consequent met hem en ik heb net in foto album foto gezet van halster waar ik mijn jonge hengst mee heb opgevoed.

Ook wel optijd beginnen met voetjes vragen,kort en altijd bijvoorbeeld rechtsvoor beginnen,dan achterbenen en dan als laatste linksvoor.

Belangrijk om dezelfde handelingen te gebruiken en HEEEEL VEEEEEl SPELEN.
Ik had meerdere skippyballen en dan pakte de shet de skippy en gaf die aan het hengstje,hij viel op de grond,hengstje pakt hem op en geeft hem aan shet.
Dit spelletje is ook leuk als mens te spelen.
Je kunt van jongs afaan al iets op zijn rug leggen zodat hij daar gewend aan raakt ,zoals je jas of borstel,handoek,shabrak etc.

Ruinen en hengsten kunnen wel bij elkaar,zelf had ik ook twee merrie's bij mijn jonge hengst want ook dat was niet de bedoeling een hengst te kopen.
De mijne was toen 4 maanden oud maar ze groeien hard.
Ik had twee shetlanderruinen en de grootste heeft hem opgevoed en dat ging niet altijd zachtzinnig maar je leert ervan door ernaar te kijken en dan zie je dat de ruin de jonge hengst KORT houdt.
Hij nodigt hem uit voor krachtspelletjes en zorgt ervoor dat de jonge hengst verliest.
Heel goed opserveren en je krijgt tips om hem aan te pakken.

Hij moet natuurlijk eers bijkomen.

Wat voor soort paardje is het,kan je foto plaatsen?.

Ik heb twee shettenveulens op de paardenmarkt in Voorschoten gekocht,waren 4 maanden/hengs en stonden al bij opkoper voor de vrachtwagen om naar Belgie te gaan ,voor de slacht,vreselijk ,hij had allemaal hengstjes van shet tot paard.
Als opmerking kreeg ik er zijn veel teveel hengsten en je hebt er niks aan.
Ik had toen geen paarden aan huis dus kon geen paardenveulen kopen want had al twee stallen op manege met paardjes.
De shetten konden bij een boer.

Nu staan ze thuis en heb ik twee pony's gered met hele verwaarloosde hoeven ,werd niets aan gedaan en ze waren baggervet.
Zelf de hoeven goed gekregen en ze staan in fotoalbum denk bij 2007.

Is de hengst groter dan de haflinger?.
Ik denk dat je ze wel bij elkaar kunt zetten omdat de hengst jong is.

Veel succes en als je vragen hebt mag je ook altijd mailen.
Groet Conny

Wil schreef op zondag 7 september 2008, 13:58:


Hopen dan dat jullie daar snel regenachtig weer krijgen,hier is het alleen maar regen.
Dagen gaan voorbij zonder een zonneschijntje
Conny

Coralie schreef op zondag 7 september 2008, 8:57:


Dat is ook een manier om het te bekijken: uiting van het gevoel op dat moment en dan een gevoel van geen zin om te werken vandaag of om van de wei af te gaan en de rest achter te laten. Want het zijn geen vreugdebokjes of zottigheid dat er af moet ofzo. Als je rustig blijft, dan gaat het ook over maar ik kan niet altijd rustig blijven op een ping-pong-paard, ik span heel mijn lichaam op (fout ik weet het, maar ni zo gemakkelijk weg te krijgen) omdat ik weet dat ik niet altijd kan blijven zitten. In de piste valt het nog mee want daar kan ze niet weg, maar op straat wil ik het liever wat veilig zenne. Daarom dat ik ook wel weet dat ze weet dat ze mij kan intimideren, omdat ik zelf 1 brokje spanning ben. Oefenen, oefenen en nog eens oefenen totdat ik het zelf niet meer zo erg vind, meer kan ik daaraan niet doen. Later zal ik er wel eens om lachen waarschijnlijk
In je laatste 2 zinnen heb je voor 100% gelijk, probleem is alleen dat het meestal gebeurt vanaf het moment dat ik in het zadel zit, ervoor is ze nog een dutske en als ik afstap is het terug een dutske, ik moet het knoppeke nog vinden maar ben wel hevig aan het zoeken zenne

Kiriaki schreef op zondag 7 september 2008, 11:03:


Bij trainingen wordt er veel langer op geoefend waardoor het wel belastend is, zou ik toch denken.

stumperd schreef op zondag 7 september 2008, 11:36:


Beetje nostalgie, dat schuilhok gaan we één van de dagen afbreken, normaal vandaag maar kvind het wa nattekes, 't zal voor dinsdag worden waarschijnlijk. Jeanneke is erin geslaagd om een balk te laten afbreken gelijk met de grond en we hadden die in de beton gegoten dus das ni zo simpel op te lossen. Ze heeft lichte zomereczeem (valt best mee, ze staat helemaal links op de foto en die is een maand oud en ze heeft toch nog haar staartje hè), een deken leeft bij haar nog geen uur en ze schuurt dus wel een beetje. Maar na 3 jaar heeft die balk het dus begeven.
Nu gaan we een afdak maken voor de stallen en de balken komen achter elektriciteit te staan, niet mijn favorietste oplossing maar ik wil het niet op mijn geweten hebben dat de boel instort terwijl er nog een paard onder staat.

Coralie schreef op zondag 7 september 2008, 8:55:


Yep :) Ik maak regelmatig gebruik van TTouch kan véél uitmaken wat betreft gedrag, spanning en stress.

Sky schreef op zondag 7 september 2008, 14:44:


Kzal me er is in verdiepen

Coralie schreef op zondag 7 september 2008, 8:57:


Ik begrijp best wat je bedoelt Coralie, maar vroeger met Amaroc idem dito. Als ik een baaldag had, wist ... of beter DACHT ... ik: ik blijf er maar beter af vandaag anders dreigt er ontploffingsgevaar (en dat was ook zo, alle hoekena van de pist in recordtempo). Maar eigenlijk is dat een bevestiging van je eigen angst zal ik het maar noemen en uiteraard voelt je paard dat aan. Je laat je op zulke momenten ook zeer snel intimideren en daar wordt van geprofiteerd. Na verloop van tijd wordt dat ook voor het paard als normaal gedrag ervaren. Ik zeg boe en zij schrikt Ik bok en ik moet niet meer galoperen In galop wil zij naar rechts ik doe op het laatste momeny toch lekker links Zij wil stoppen ik ga lekker keihard door Leute alom. Op een gegeven moment ben ik daarin veranderd. Rustig blijven onder alle omstandigheden en blijven vragen ook al bibber ik innerlijk uit mijn vel voor wat komen zal ... Niet altijd makkelijk en vergt ook "lef" soms ... nu rijdt ik op elk moment als ik zin heb. En we doen datgene waar ik zin in heb (tenzij hij moe is ) Of hij nou loopt te bokken, weg te springen, te schrikken, terug te draaien, op te trekken als een raket ... het doet me niks en hij begint het stilaan nu ook door te krijgen. Hij krijgt me er niet bewust meer af en hij bepaald ook niet meer wanneer we wel of niet een ritje gaan maken. Proberen gaat altijd mee, maar eindigt altijd in een Njet ...

Kiriaki schreef op zondag 7 september 2008, 11:03:


Volgens mij is er een verschil tussen bewegen in vrijheid (ken je eigen grenzen) en onder "dwang". Dit laatste gebeurd vaak te geforceerd en te repetitief. Niet goed ... en opnieuw en opnieuw en opnieuw. Dat is het enige verschil. Je mag bepaalde dingen zeker wel vragen, maar denk aan de manier waarop je iets wil bereiken en waarom. Ken de grenzen van je paard.

Britt Claeys schreef op zondag 7 september 2008, 14:43:


Zo,Britt.

Ja als ze eenmaal de schuurpaal ontdekt hebben kun je ze het niet meer afleren.
Jammer,ziet er leuk uit maar de nieuwe zal ook wel mooi worden.
En schrikdraad,ja je moet wat he!!